Κατεδάφιση του καταυλισμού ή περί βαρβαρότητας
Κυριακή, 12 Ιουλίου. Κι ενώ οι κυριακάτικες εφημερίδες βρίθουν από δημοσιεύματα που κάνουν ξεκάθαρη τη σχέση οργανωμένου εγκλήματος με πολιτικούς, αστυνομικούς και λοιπούς «γνωστούς-άγνωστους» μαφιόζους και λαμόγια, το κράτος επιβεβαιώνει όλα αυτά με τον πιο ανάγλυφο τρόπο.
Η επιχείρηση κατεδάφισης του καταυλισμού ξεκινά πριν ακόμη ξημερώσει. Εκατοντάδες αστυνομικοί, κάθε είδους, καλυμμένοι από το σκοτάδι ως εγκληματίες που είναι στην πραγματικότητα, περικυκλώνουν ασφυκτικά τον καταυλισμό. Αποκλείουν την πρόσβαση στον οποιοδήποτε με μπλόκα στους γύρω δρόμους, τρομοκρατία, εξακριβώσεις στοιχείων και προσαγωγές ώστε να μην υπάρχουν μάρτυρες της επικείμενης θηριωδίας.
Οι λιγοστοί φοβισμένοι μετανάστες που είχαν απομείνει στον καταυλισμό, μετά από εβδομάδες φοβερής πίεσης, ανθρωποκυνηγητών, μαζικών συλλήψεων και απροκάλυπτης βίας, παραδόθηκαν στους δήμιούς τους άνευ όρων. Κάποιοι τρέχουν να ξεφύγουν στα γύρω στενά και ακολουθεί κυνηγητό. Όσοι συλλαμβάνονται μεταφέρονται στις κλούβες, μετά στο κτίριο της ασφάλειας και ύστερα στα κολαστήρια που ονομάζονται «κέντρα φιλοξενίας», τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του σύγχρονου φασισμού.
Η αστυνομία, ο σύγχρονος στρατός κατοχής γκρεμίζει, καίει και παίρνει αιχμαλώτους, όπως ακριβώς έκαναν οι ναζί στα Καλάβρυτα μιας εποχής που κάποιοι ακόμη θεωρούν μακρινή και περασμένη. Και μετά από μια τέτοια εικόνα, του καταυλισμού να καίγεται και τις μπουλντόζες να τον ισοπεδώνουν, οι αγράμματοι δημοσιογραφίσκοι των τοπικών ΜΜΕ, υποστηρίζουν ότι «δεν υπήρξε βαρβαρότητα».
Βαρβαρότητα είναι το πηχτό σκοτάδι της προπαγάνδας που ξερνάει πάνω στην κοινωνία ο οχετός των ΜΜΕ.
Βαρβαρότητα είναι οι μηχανισμοί της κυρίαρχης προπαγάνδας που, αφού απομακρύνει τους πάντες από τον καταυλισμό, εκτός από τους λήτες, τους αλήτες, τους ρουφιάνους, τους δημοσιογράφους και κάθε πιθανό ή απίθανο συνδυασμό αυτών των χαρακτηρισμών, ισχυρίζεται ότι η φωτιά μπήκε από μετανάστες, ξεχνώντας παράλληλα τη συντήρηση μικρών εστιών ακόμα και 3 ώρες μετά την κατάσβεση της πυρκαϊάς.
Βαρβαρότητα είναι οι αυτόκλητοι εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας, που σαν μοντέρνοι δοσίλογοι συγχαίρουν και χειροκροτούν τον σύγχρονο στρατό κατοχής, διαρρηγνύοντας έτσι τον κοινωνικό ιστό.
Βαρβαρότητα είναι η γραφειοκρατία που απαγόρευσε επισταμένα κι επανειλημμένα την αξιοπρεπή διαβίωση στον καταυλισμό, αρνούμενη συνειδητά να παρέχει τα στοιχειώδη, ενώ σήμερα όλοι αυτοί οι μηχανισμοί λειτούργησαν αρμονικά, προκειμένου να αφανίσουν κάθε ίχνος του καταυλισμού.
Βαρβαρότητα είναι η εκμετάλλευση στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας από τους νέους τσιφλικάδες, τα συνεχή πογκρόμ και οι ξυλοδαρμοί στα μητροπολιτικά κέντρα, η στέρηση κάθε ίχνους αξιοπρέπειας στις ατέλειωτες ουρές της οδού Πέτρου Ράλλη.
Βαρβαρότητα είναι η φωτιά στο Εφετείο αλλά και στον καταυλισμό πριν κάποιους μήνες, έτσι ακριβώς όπως έκαναν οι νεοναζί στις συνοικίες μεταναστών στην Γερμανία πριν από 20 χρόνια.
Βαρβαρότητα είναι τα ναρκοπέδια του Έβρου, οι περιπολίες της Frontex στο Αιγαίο, οι εμβολισμοί βαρκών, οι πισώπλατοι πυροβολισμοί από τους συνοριοφύλακες.
Βαρβαρότητα είναι η οργουελιανή κοινωνία που ξεκινάει από τις κάμερες και τα συρματοπλέγματα στο λιμάνι της Πάτρας και φτάνει στις εκατομμύρια κάμερες του Λονδίνου.
Βαρβαρότητα είναι «ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, ο εμφύλιος πόλεμος στην Σομαλία και οι κτηνωδίες του παγκοσμιοποιημένου εξουσιαστικού μηχανισμού σε κάθε γωνιά της γης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου