Η ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΚΟ ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Δ.Π.
Καταγραφή φαινομένων, ζητημάτων και κρουσμάτων ρατσισμού, διακρίσεων, ξενοφοβίας αλλά και Ερευνητικών Μελετών ή Καλών Πρακτικών της Διοίκησης στους 6 κρίσιμους τομείς της Απασχόλησης, της Νομοθεσίας, της Εκπαίδευσης, της Στέγασης, της Ρατσιστικής Βίας και της Υγείας & Πρόνοιας
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο http://www.antigone.gr/library/files/reports_on_greece/2009/index.html
Νάσος Θεοδωρίδης
Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009
Θέμα: 'Υποπτες κινήσεις στη πλ.Αμερικής
Ο Satanikh Sardela έστειλε μήνυμα στα μέλη του ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑΣ SOS (ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ!)
Θέμα: 'Υποπτες κινήσεις στη πλ.Αμερικής
"Χτες(Τετάρτη 16/12) πραγματοποιήθηκε στη πλ.Αμερικής κάλεσμα κάποιων γειτόνων(?) με αίτημα την ανάπλαση της πλατείας για να απομακρυνθούν οι θαμώνες της, ν'ανοίξουν καταστήματα και να ξαναγίνει η πλατεία καθαρή και ζωντανή(όπως έλεγε η ανακοίνωση). Όποιες και να ήταν οι προθέσεις της συγκέντρωσης έδωσε αφορμή να εμφανιστούν εκεί γνώριμα φασιστικά στοιχεία που έχουν δράσει στον Αγ.Παντελεήμονα καθώς και του βουλευτή του ΛΑΟΣ Πλεύρη, οι οποίοι ευτυχώς εκδιώχθηκαν από τους υπόλοιπους. Στη πλατεία ο Δήμος έχει παραμελήσει τις υπηρεσίες καθαριότητας και υπάρχει πρόβλημα καταπάτησης του χώρου από τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου στο οποίο βρισκόταν ο κιν/φος ΑΤΤΙΚΑ. Δυστυχώς όμως, όπως έχει αποδείξει η ιστορία με τον Αγ.Παντελεήμονα, αυτά μπορούν εύκολα να γίνουν αφορμές για ρατσιστικά παραληρήματα ειδικά σε μια πλατεία που οι κύριοι θαμώνες τον τελευταίο καιρό είναι Αφρικανικής καταγωγής. Χτες η πλειοψηφία έδωσε μια πρώτη απάντηση στους ακροδεξιούς που επιχείρησαν να βάλουν πόδι και εκεί, όμως χρειάζεται προσοχή γιατί απ' ότι φαίνεται αφορμή ψάχνουν για ν' απλωθούν όπου τους παίρνει."
Θέμα: 'Υποπτες κινήσεις στη πλ.Αμερικής
"Χτες(Τετάρτη 16/12) πραγματοποιήθηκε στη πλ.Αμερικής κάλεσμα κάποιων γειτόνων(?) με αίτημα την ανάπλαση της πλατείας για να απομακρυνθούν οι θαμώνες της, ν'ανοίξουν καταστήματα και να ξαναγίνει η πλατεία καθαρή και ζωντανή(όπως έλεγε η ανακοίνωση). Όποιες και να ήταν οι προθέσεις της συγκέντρωσης έδωσε αφορμή να εμφανιστούν εκεί γνώριμα φασιστικά στοιχεία που έχουν δράσει στον Αγ.Παντελεήμονα καθώς και του βουλευτή του ΛΑΟΣ Πλεύρη, οι οποίοι ευτυχώς εκδιώχθηκαν από τους υπόλοιπους. Στη πλατεία ο Δήμος έχει παραμελήσει τις υπηρεσίες καθαριότητας και υπάρχει πρόβλημα καταπάτησης του χώρου από τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου στο οποίο βρισκόταν ο κιν/φος ΑΤΤΙΚΑ. Δυστυχώς όμως, όπως έχει αποδείξει η ιστορία με τον Αγ.Παντελεήμονα, αυτά μπορούν εύκολα να γίνουν αφορμές για ρατσιστικά παραληρήματα ειδικά σε μια πλατεία που οι κύριοι θαμώνες τον τελευταίο καιρό είναι Αφρικανικής καταγωγής. Χτες η πλειοψηφία έδωσε μια πρώτη απάντηση στους ακροδεξιούς που επιχείρησαν να βάλουν πόδι και εκεί, όμως χρειάζεται προσοχή γιατί απ' ότι φαίνεται αφορμή ψάχνουν για ν' απλωθούν όπου τους παίρνει."
Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009
TVXS.gr Project Έκθεση κόλαφος για την κράτηση των μεταναστών στον Έβρο http://www.tvxs.gr/v28470
Μία έκθεση κόλαφος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου καυτηριάζει τις τραγικές συνθήκες υπό τις οποίες κρατούνται οι πρόσφυγες που συλλαμβάνονται στα σύνορά μας με την Τουρκία. Την ίδια στιγμή, μυστική «αερομεταφορά» 85 Αφγανών προς άγνωστη κατεύθυνση πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο από την αστυνομία της Σάμου.
Τα φυλάκια και κρατητήρια του Έβρου επισκέφθηκε ομάδα νομικών της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και διενήργησε επιτόπου έρευνες, καταλήγοντας στο τραγικό συμπέρασμα ότι πρόκειται για αληθινά κολαστήρια τα οποία λειτουργούν εκτός νόμου. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έκθεση, οι κρατούμενοι δεν ενημερώνονται για την άσκηση στοιχειωδών δικαιωμάτων τους, ούτε για τη δυνατότητά τους να υποβάλουν αίτηση για χορήγηση ασύλου, ενώ εφαρμόζονται ελλιπέστατα τα όσα προβλέπονται για τους ασυνόδευτους ανηλίκους.
Ταυτόχρονα, η πρόσβαση σε υπηρεσίες δικηγόρου είναι σχεδόν ανύπαρκτη και – όπως αναφέρει η έκθεση – ως αποτέλεσμα η εν λόγω παντελής έλλειψη νομικής βοήθειας και ουσιαστικής στήριξης από τους οικείους δικηγορικούς συλλόγους στους κρατούμενους συμβάλλει αρνητικά στην απόλαυση των δικαιωμάτων. Την ίδια στιγμή, ακόμα και οι συνθήκες φωτισμού και αερισμού είναι παντελώς ανεπαρκείς, ενώ στον ίδιο χώρο κρατούνται άνδρες, γυναίκες και παιδιά, χωρίς δυνατότητα προαυλισμού, αφού δεν υπάρχει σχεδόν σε κανένα κέντρο προαύλιος χώρος. Ταυτόχρονα, η σίτιση σε πολλές περιπτώσεις αλλά και οι συνθήκες υγιεινής είναι ανεπαρκείς, ενώ ελάχιστο είναι το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό.
Μυστικές «αερομεταφορές»... Αφγανών προσφύγων
Μια μυστική επιχείρηση της αστυνομίας της Σάμου εγείρει νέα ερωτηματικά σχετικά με τη νομιμότητα των δράσεων της ΕΛ.ΑΣ. αναφορικά με τους μετανάστες. Συγκεκριμένα, το προηγούμενο Σάββατο ομάδα αστυνομικών έφτασαν αιφνιδιαστικά στο κέντρο κράτησης προσφύγων του νησιού και απήγαγαν 85 Αφγανούς πρόσφυγες, μεταφέροντάς τους με μυστικότητα στο αεροδρόμιο του Πυθαγορείου. Εκεί τους επιβίβασαν σε αεροπλάνο, το οποίο αναχώρησε προς άγνωστη, ακόμη τότε, κατεύθυνση.
Η εν λόγω αστυνομική επιχείρηση αερομεταφοράς έγινε υπό την εποπτεία της FRONTEX, χωρίς ενημέρωση άλλων φορέων του νησιού, πράγμα που οδήγησε στην άμεση αντίδραση τοπικών συλλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και του Συλλόγου Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες. Υφίσταται άλλωστε έντονος ο φόβος να έχουν επαναπατριστεί βιαίως οι συγκεκριμένοι πρόσφυγες, πριν καν υποβάλουν αιτήματα προστασίας και χορήγησης ασύλου στις ελληνικές αρχές. Το ερώτημα που θέτουν οι οργανώσεις αλληλεγγύης είναι αν τηρήθηκαν οι διεθνείς συνθήκες προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί το κρίσιμο θέμα είναι εάν όσοι απελάθηκαν διοικητικά ενημερώθηκαν προηγουμένως για τις δυνατότητές τους και το δικαίωμά τους να υποβάλουν αίτημα χορήγησης ασύλου.
Την ίδια στιγμή, η εν λόγω τακτική της ΕΛ.ΑΣ. εγείρει γενικότερα ερωτήματα αναφορικά με τη γενικότερη στρατηγική του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Η αντιφάσεις είναι εμφανείς, καθώς από τη μια ο υπουργός εξαγγέλλει αλλαγές στη διαδικασία χορήγησης ασύλου και χορήγηση καθεστώτος ιθαγένειας στους μετανάστες δεύτερης γενιάς, ωστόσο από την άλλη, στην πράξη, το υπουργείο του αρνείται να εκδώσει εγκυκλίους με εντολές προς την ΕΛ.ΑΣ. και τις λιμενικές αρχές, προκειμένου να «παγώσουν» οι συλλήψεις και οι απελάσεις προσφύγων και μεταναστών, έως ότου εφαρμοστούν νομοθετικά οι εξαγγελίες.
Τα φυλάκια και κρατητήρια του Έβρου επισκέφθηκε ομάδα νομικών της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και διενήργησε επιτόπου έρευνες, καταλήγοντας στο τραγικό συμπέρασμα ότι πρόκειται για αληθινά κολαστήρια τα οποία λειτουργούν εκτός νόμου. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έκθεση, οι κρατούμενοι δεν ενημερώνονται για την άσκηση στοιχειωδών δικαιωμάτων τους, ούτε για τη δυνατότητά τους να υποβάλουν αίτηση για χορήγηση ασύλου, ενώ εφαρμόζονται ελλιπέστατα τα όσα προβλέπονται για τους ασυνόδευτους ανηλίκους.
Ταυτόχρονα, η πρόσβαση σε υπηρεσίες δικηγόρου είναι σχεδόν ανύπαρκτη και – όπως αναφέρει η έκθεση – ως αποτέλεσμα η εν λόγω παντελής έλλειψη νομικής βοήθειας και ουσιαστικής στήριξης από τους οικείους δικηγορικούς συλλόγους στους κρατούμενους συμβάλλει αρνητικά στην απόλαυση των δικαιωμάτων. Την ίδια στιγμή, ακόμα και οι συνθήκες φωτισμού και αερισμού είναι παντελώς ανεπαρκείς, ενώ στον ίδιο χώρο κρατούνται άνδρες, γυναίκες και παιδιά, χωρίς δυνατότητα προαυλισμού, αφού δεν υπάρχει σχεδόν σε κανένα κέντρο προαύλιος χώρος. Ταυτόχρονα, η σίτιση σε πολλές περιπτώσεις αλλά και οι συνθήκες υγιεινής είναι ανεπαρκείς, ενώ ελάχιστο είναι το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό.
Μυστικές «αερομεταφορές»... Αφγανών προσφύγων
Μια μυστική επιχείρηση της αστυνομίας της Σάμου εγείρει νέα ερωτηματικά σχετικά με τη νομιμότητα των δράσεων της ΕΛ.ΑΣ. αναφορικά με τους μετανάστες. Συγκεκριμένα, το προηγούμενο Σάββατο ομάδα αστυνομικών έφτασαν αιφνιδιαστικά στο κέντρο κράτησης προσφύγων του νησιού και απήγαγαν 85 Αφγανούς πρόσφυγες, μεταφέροντάς τους με μυστικότητα στο αεροδρόμιο του Πυθαγορείου. Εκεί τους επιβίβασαν σε αεροπλάνο, το οποίο αναχώρησε προς άγνωστη, ακόμη τότε, κατεύθυνση.
Η εν λόγω αστυνομική επιχείρηση αερομεταφοράς έγινε υπό την εποπτεία της FRONTEX, χωρίς ενημέρωση άλλων φορέων του νησιού, πράγμα που οδήγησε στην άμεση αντίδραση τοπικών συλλόγων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και του Συλλόγου Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες. Υφίσταται άλλωστε έντονος ο φόβος να έχουν επαναπατριστεί βιαίως οι συγκεκριμένοι πρόσφυγες, πριν καν υποβάλουν αιτήματα προστασίας και χορήγησης ασύλου στις ελληνικές αρχές. Το ερώτημα που θέτουν οι οργανώσεις αλληλεγγύης είναι αν τηρήθηκαν οι διεθνείς συνθήκες προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί το κρίσιμο θέμα είναι εάν όσοι απελάθηκαν διοικητικά ενημερώθηκαν προηγουμένως για τις δυνατότητές τους και το δικαίωμά τους να υποβάλουν αίτημα χορήγησης ασύλου.
Την ίδια στιγμή, η εν λόγω τακτική της ΕΛ.ΑΣ. εγείρει γενικότερα ερωτήματα αναφορικά με τη γενικότερη στρατηγική του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Η αντιφάσεις είναι εμφανείς, καθώς από τη μια ο υπουργός εξαγγέλλει αλλαγές στη διαδικασία χορήγησης ασύλου και χορήγηση καθεστώτος ιθαγένειας στους μετανάστες δεύτερης γενιάς, ωστόσο από την άλλη, στην πράξη, το υπουργείο του αρνείται να εκδώσει εγκυκλίους με εντολές προς την ΕΛ.ΑΣ. και τις λιμενικές αρχές, προκειμένου να «παγώσουν» οι συλλήψεις και οι απελάσεις προσφύγων και μεταναστών, έως ότου εφαρμοστούν νομοθετικά οι εξαγγελίες.
copyright ελευθεροτυπία 16-12-09- 85 πρόσφυγες- αερομεταφορά- frontex
"
Εξαγγέλλουν αλλαγές στο άσυλο, αλλά δεν «παγώνουν» τις απελάσεις
Το πρωί του περασμένου Σαββάτου αστυνομικοί της Σάμου, χωρίς καμία προειδοποίηση, πήγαν στο κέντρο κράτησης προσφύγων του νησιού, πήραν με το ζόρι 85 -Αφγανούς κυρίως- πρόσφυγες και τους μετέφεραν με άκρα μυστικότητα στο αεροδρόμιο του Πυθαγορείου.
Εκεί τους επιβίβασαν σε αεροπλάνο, το οποίο αναχώρησε προς άγνωστη, ακόμη τότε, κατεύθυνση.
Η αστυνομική επιχείρηση αερομεταφοράς των προσφύγων έγινε υπό την εποπτεία της FRONTEX, της ευρωπαϊκής υπηρεσίας για τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε.
Οι κινήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο Σύλλογος Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες κινητοποιήθηκαν αμέσως. Στη μνήμη τους ανακλήθηκαν εικόνες από ανάλογες υποχρεωτικές αερομεταφορές μεταναστών από άλλες χώρες της Ε.Ε. πίσω στις πατρίδες τους. Ο φόβος να είχαν επαναπατριστεί βιαίως οι συγκεκριμένοι πρόσφυγες, που προέρχονταν άλλωστε από το Αφγανιστάν, πριν καν υποβάλουν αιτήματα προστασίας και χορήγησης ασύλου στις ελληνικές αρχές, ήταν μεγάλος. Την ανησυχία τους επέτεινε η πλήρης άγνοια που δήλωνε για τα γεγονότα ο δικηγόρος της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Σάμου, Δ. Βούρος, ο οποίος επισκέπεται το κέντρο για να συνδράμει συμβουλευτικά τους πρόσφυγες στις νομικές τους κινήσεις.
Σε τηλεφωνική μας επικοινωνία ο κ. Βούρος ανέφερε ότι ο ίδιος προσωπικά δεν γνώριζε απολύτως τίποτα για την επιχείρηση αερομεταφοράς. Εσπευσε μάλιστα να συμπληρώσει πως αδυνατεί πλέον να παρέχει τις υπηρεσίες του εκεί, καθώς δεν υπάρχουν μεταφραστές στο κέντρο κράτησης και οι πρόσφυγες δεν έχουν καμία επίσημη ενημέρωση για τα δικαιώματά τους!
Βέβαια, τις επόμενες ημέρες διευκρινίστηκε ανεπισήμως ότι οι πρόσφυγες δεν απελάθηκαν αυτόματα, αλλά μεταφέρθηκαν στη Διεύθυνση Αλλοδαπών, στην Πέτρου Ράλλη, με σκοπό φυσικά να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, αφού έχει κινηθεί σε βάρος τους η διαδικασία της διοικητικής απέλασης.
Το ερώτημα που θέτουν οι οργανώσεις αλληλεγγύης είναι αν τηρήθηκαν οι διεθνείς συνθήκες προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί το κρίσιμο θέμα είναι εάν όσοι απελάθηκαν διοικητικά ενημερώθηκαν προηγουμένως για τις δυνατότητές τους και το δικαίωμά τους να υποβάλουν αίτημα χορήγησης ασύλου. Οπως έλεγαν χαρακτηριστικά, τίποτα δεν αποκλείει ανάμεσα στους πρόσφυγες υπό απέλαση να βρίσκονται και κάποιοι που έχουν πραγματικά πρόβλημα δίωξης στη χώρα τους και να δικαιούνται καθεστώς προστασίας.
Το γενικότερο θέμα που τίθεται, ωστόσο, αφορά την τακτική του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Από τη μια ο υπουργός του εξαγγέλλει, στα λόγια, αλλαγές στη διαδικασία χορήγησης ασύλου και χορήγηση καθεστώτος ιθαγένειας στους μετανάστες δεύτερης γενιάς. Από την άλλη, όμως, στην πράξη, το υπουργείο του αρνείται να εκδώσει εγκυκλίους με εντολές προς την ΕΛ.ΑΣ. και τις λιμενικές αρχές, προκειμένου να «παγώσουν» οι συλλήψεις και οι απελάσεις προσφύγων και μεταναστών, έως ότου εφαρμοστούν νομοθετικά οι εξαγγελίες!
"
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΕΡΒΑΣ
Εξαγγέλλουν αλλαγές στο άσυλο, αλλά δεν «παγώνουν» τις απελάσεις
Το πρωί του περασμένου Σαββάτου αστυνομικοί της Σάμου, χωρίς καμία προειδοποίηση, πήγαν στο κέντρο κράτησης προσφύγων του νησιού, πήραν με το ζόρι 85 -Αφγανούς κυρίως- πρόσφυγες και τους μετέφεραν με άκρα μυστικότητα στο αεροδρόμιο του Πυθαγορείου.
Εκεί τους επιβίβασαν σε αεροπλάνο, το οποίο αναχώρησε προς άγνωστη, ακόμη τότε, κατεύθυνση.
Η αστυνομική επιχείρηση αερομεταφοράς των προσφύγων έγινε υπό την εποπτεία της FRONTEX, της ευρωπαϊκής υπηρεσίας για τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε.
Οι κινήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο Σύλλογος Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες κινητοποιήθηκαν αμέσως. Στη μνήμη τους ανακλήθηκαν εικόνες από ανάλογες υποχρεωτικές αερομεταφορές μεταναστών από άλλες χώρες της Ε.Ε. πίσω στις πατρίδες τους. Ο φόβος να είχαν επαναπατριστεί βιαίως οι συγκεκριμένοι πρόσφυγες, που προέρχονταν άλλωστε από το Αφγανιστάν, πριν καν υποβάλουν αιτήματα προστασίας και χορήγησης ασύλου στις ελληνικές αρχές, ήταν μεγάλος. Την ανησυχία τους επέτεινε η πλήρης άγνοια που δήλωνε για τα γεγονότα ο δικηγόρος της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Σάμου, Δ. Βούρος, ο οποίος επισκέπεται το κέντρο για να συνδράμει συμβουλευτικά τους πρόσφυγες στις νομικές τους κινήσεις.
Σε τηλεφωνική μας επικοινωνία ο κ. Βούρος ανέφερε ότι ο ίδιος προσωπικά δεν γνώριζε απολύτως τίποτα για την επιχείρηση αερομεταφοράς. Εσπευσε μάλιστα να συμπληρώσει πως αδυνατεί πλέον να παρέχει τις υπηρεσίες του εκεί, καθώς δεν υπάρχουν μεταφραστές στο κέντρο κράτησης και οι πρόσφυγες δεν έχουν καμία επίσημη ενημέρωση για τα δικαιώματά τους!
Βέβαια, τις επόμενες ημέρες διευκρινίστηκε ανεπισήμως ότι οι πρόσφυγες δεν απελάθηκαν αυτόματα, αλλά μεταφέρθηκαν στη Διεύθυνση Αλλοδαπών, στην Πέτρου Ράλλη, με σκοπό φυσικά να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, αφού έχει κινηθεί σε βάρος τους η διαδικασία της διοικητικής απέλασης.
Το ερώτημα που θέτουν οι οργανώσεις αλληλεγγύης είναι αν τηρήθηκαν οι διεθνείς συνθήκες προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί το κρίσιμο θέμα είναι εάν όσοι απελάθηκαν διοικητικά ενημερώθηκαν προηγουμένως για τις δυνατότητές τους και το δικαίωμά τους να υποβάλουν αίτημα χορήγησης ασύλου. Οπως έλεγαν χαρακτηριστικά, τίποτα δεν αποκλείει ανάμεσα στους πρόσφυγες υπό απέλαση να βρίσκονται και κάποιοι που έχουν πραγματικά πρόβλημα δίωξης στη χώρα τους και να δικαιούνται καθεστώς προστασίας.
Το γενικότερο θέμα που τίθεται, ωστόσο, αφορά την τακτική του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Από τη μια ο υπουργός του εξαγγέλλει, στα λόγια, αλλαγές στη διαδικασία χορήγησης ασύλου και χορήγηση καθεστώτος ιθαγένειας στους μετανάστες δεύτερης γενιάς. Από την άλλη, όμως, στην πράξη, το υπουργείο του αρνείται να εκδώσει εγκυκλίους με εντολές προς την ΕΛ.ΑΣ. και τις λιμενικές αρχές, προκειμένου να «παγώσουν» οι συλλήψεις και οι απελάσεις προσφύγων και μεταναστών, έως ότου εφαρμοστούν νομοθετικά οι εξαγγελίες!
"
ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΕΡΒΑΣ
Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009
"Ανάπτυξη μηχανισμού επιστροφών-Το ζήτημα των απελάσεων είναι ένα από τα σημεία του σχεδίου Χρυσοχοΐδη για λαθρομετανάστες"
Της Μαριας Δεληθαναση
Η στενότερη συνεργασία μεταξύ υπ. Προστασίας του Πολίτη και Frontex στην ανάσχεση μεταναστευτικών, προσφυγικών ρευμάτων και τις απελάσεις ήταν το θέμα συνεχών συσκέψεων χθες στο υπουργείο. Σε σημερινή συνέντευξη Τύπου ο κ. Μ. Χρυσοχοΐδης και ο δ/ντης του Frontex κ. Ιλακ Λαϊτίνεν αναμένεται να ανακοινώσουν το γενικό πλαίσιο συνεργασίας. Αυτή, μεταξύ άλλων, θα αφορά την εκπαίδευση από εμπειρογνώμονες του Frontex των αστυνομικών που θα επανδρώσουν την Επιτροπή Ασύλου. Το εθνικό σχέδιο δράσης του κ. Χρυσοχοΐδη αφορά την ανάπτυξη «μηχανισμού επιστροφών» (απελάσεων), την εφαρμογή της συμφωνίας επανεισδοχής Ελλάδας - Τουρκίας στους αυστηρότερους ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα για την αποτροπή εισόδου και στα εσωτερικά σύνορα Σέγκεν για τον αποκλεισμό εξόδου από τη χώρα.
Η συνεργασία των δύο πλευρών εγκαινιάσθηκε το περασμένο Σάββατο στη Σάμο, όταν το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, ύστερα από σύσταση του Frontex, διέταξε την άμεση μεταγωγή 85 ατόμων από το Κέντρο Κράτησης. Τα συγκεκριμένα άτομα επιλέχθηκαν από τον ειδικευμένο διερμηνέα του Frontex, που διαμένει στο νησί, σε συνεργασία με δύο αστυνομικούς του Οργανισμού. Ο λιβανικής καταγωγής και σουηδικής υπηκοότητας διερμηνέας έκρινε ότι οι κατά δήλωση Παλαιστίνιοι και Αφγανοί πρόσφυγες είναι στην πραγματικότητα Ινδοί, Αιγύπτιοι και Αλγερινοί μετανάστες. Με κινητοποίηση των αστυνομικών και των λιμενικών δυνάμεων του νησιού, οι 85 μεταφέρθηκαν από το Πυθαγόρειο με πτήση στην Αθήνα. Κρατούνται στο τμήμα Αλλοδαπών της Π. Ράλλη μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες ταυτοποίησής τους και να απελαθούν.
Από την πλευρά του, ο δικηγόρος κ. Δ. Βούρος που έχει αναλάβει εκ μέρους της νομαρχίας Σάμου την παροχή νομικής βοήθειας στους κρατουμένους, λέει στην «Κ». «Κανένας δεν αρνείται τις απελάσεις. Πρέπει, όμως, να τηρούνται οι διαδικασίες. Αυτές ορίζουν ότι πρέπει όλοι να ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους και στη συνέχεια να γίνεται ένα πρώτο ξεκαθάρισμα όσων χρήζουν προστασίας. Αλλά αυτό δεν είναι δυνατόν λόγω έλλειψης διερμηνέα. Την προηγούμενη εβδομάδα έτυχε να βρω κάποιον που μιλούσε αγγλικά και φαρσί και διαπίστωσα ότι έξι Ιρανοί μόλις είχαν βγει από τις φυλακές του Ιράν. Ομως οι άνθρωποι της Frontex αρνούνται να συνεργασθούν μαζί μας. Η νομοθεσία παραβιάζεται, αφού εδώ και 20 ημέρες τα τηλέφωνα του Κέντρου δεν λειτουργούν και όσοι μιλούν αγγλικά δεν μπορούν να ζητήσουν βοήθεια».
Αναβάθμιση
Πάντως η Ε.Ε. αναβαθμίζει συνεχώς τον ρόλο του Frontex. Το Συμβούλιο Υπουργών του Οκτωβρίου εξουσιοδότησε τον Frontex να συνεργάζεται με τα κράτη προέλευσης/διέλευσης για τις απελάσεις. Αυτός επίσης θα χρηματοδοτεί και θα πραγματοποιεί τις κοινές πτήσεις επιστροφών. Επιπλέον ένα από τα κύρια σημεία του Προγράμματος της Στοκχόλμης είναι η ενίσχυση των Europol, Eurojust, Frontex στην αστυνομική, τελωνειακή συνεργασία και στον έλεγχο των συνόρων.
Hμερομηνία : 15/12/09
Copyright: http://www.kathimerini.gr
Η στενότερη συνεργασία μεταξύ υπ. Προστασίας του Πολίτη και Frontex στην ανάσχεση μεταναστευτικών, προσφυγικών ρευμάτων και τις απελάσεις ήταν το θέμα συνεχών συσκέψεων χθες στο υπουργείο. Σε σημερινή συνέντευξη Τύπου ο κ. Μ. Χρυσοχοΐδης και ο δ/ντης του Frontex κ. Ιλακ Λαϊτίνεν αναμένεται να ανακοινώσουν το γενικό πλαίσιο συνεργασίας. Αυτή, μεταξύ άλλων, θα αφορά την εκπαίδευση από εμπειρογνώμονες του Frontex των αστυνομικών που θα επανδρώσουν την Επιτροπή Ασύλου. Το εθνικό σχέδιο δράσης του κ. Χρυσοχοΐδη αφορά την ανάπτυξη «μηχανισμού επιστροφών» (απελάσεων), την εφαρμογή της συμφωνίας επανεισδοχής Ελλάδας - Τουρκίας στους αυστηρότερους ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα για την αποτροπή εισόδου και στα εσωτερικά σύνορα Σέγκεν για τον αποκλεισμό εξόδου από τη χώρα.
Η συνεργασία των δύο πλευρών εγκαινιάσθηκε το περασμένο Σάββατο στη Σάμο, όταν το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, ύστερα από σύσταση του Frontex, διέταξε την άμεση μεταγωγή 85 ατόμων από το Κέντρο Κράτησης. Τα συγκεκριμένα άτομα επιλέχθηκαν από τον ειδικευμένο διερμηνέα του Frontex, που διαμένει στο νησί, σε συνεργασία με δύο αστυνομικούς του Οργανισμού. Ο λιβανικής καταγωγής και σουηδικής υπηκοότητας διερμηνέας έκρινε ότι οι κατά δήλωση Παλαιστίνιοι και Αφγανοί πρόσφυγες είναι στην πραγματικότητα Ινδοί, Αιγύπτιοι και Αλγερινοί μετανάστες. Με κινητοποίηση των αστυνομικών και των λιμενικών δυνάμεων του νησιού, οι 85 μεταφέρθηκαν από το Πυθαγόρειο με πτήση στην Αθήνα. Κρατούνται στο τμήμα Αλλοδαπών της Π. Ράλλη μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες ταυτοποίησής τους και να απελαθούν.
Από την πλευρά του, ο δικηγόρος κ. Δ. Βούρος που έχει αναλάβει εκ μέρους της νομαρχίας Σάμου την παροχή νομικής βοήθειας στους κρατουμένους, λέει στην «Κ». «Κανένας δεν αρνείται τις απελάσεις. Πρέπει, όμως, να τηρούνται οι διαδικασίες. Αυτές ορίζουν ότι πρέπει όλοι να ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους και στη συνέχεια να γίνεται ένα πρώτο ξεκαθάρισμα όσων χρήζουν προστασίας. Αλλά αυτό δεν είναι δυνατόν λόγω έλλειψης διερμηνέα. Την προηγούμενη εβδομάδα έτυχε να βρω κάποιον που μιλούσε αγγλικά και φαρσί και διαπίστωσα ότι έξι Ιρανοί μόλις είχαν βγει από τις φυλακές του Ιράν. Ομως οι άνθρωποι της Frontex αρνούνται να συνεργασθούν μαζί μας. Η νομοθεσία παραβιάζεται, αφού εδώ και 20 ημέρες τα τηλέφωνα του Κέντρου δεν λειτουργούν και όσοι μιλούν αγγλικά δεν μπορούν να ζητήσουν βοήθεια».
Αναβάθμιση
Πάντως η Ε.Ε. αναβαθμίζει συνεχώς τον ρόλο του Frontex. Το Συμβούλιο Υπουργών του Οκτωβρίου εξουσιοδότησε τον Frontex να συνεργάζεται με τα κράτη προέλευσης/διέλευσης για τις απελάσεις. Αυτός επίσης θα χρηματοδοτεί και θα πραγματοποιεί τις κοινές πτήσεις επιστροφών. Επιπλέον ένα από τα κύρια σημεία του Προγράμματος της Στοκχόλμης είναι η ενίσχυση των Europol, Eurojust, Frontex στην αστυνομική, τελωνειακή συνεργασία και στον έλεγχο των συνόρων.
Hμερομηνία : 15/12/09
Copyright: http://www.kathimerini.gr
Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009
85πρόσφυγες-από το κέντρο κράτησης σάμου μεταφέρθηκαν αεροπορικώς σε άγνωστο προορισμό
ΣΑΜΟΣ 13/12/2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Χθες το πρωί, Σάββατο 12/12/2009, 85 πρόσφυγες – μετανάστες: Αφγανοί και αραβόφωνοι από το κέντρο κράτησης προσφύγων Σάμου, μεταφέρθηκαν στο αεροδρόμιο της Σάμου (στο Πυθαγόρειο) και επιβιβάστηκαν σε αεροπλάνο προς άγνωστο σε εμάς προορισμό.
Σύμφωνα με πληροφορίες την επιχειρησιακή ευθύνη της επιλογής των ατόμων και μεταφοράς τους, την είχε η FRONTEX.
Όλα έγιναν με μυστικότητα.O δικηγόρος της Νομαρχίας, ο οποίος επισκέπτεται το κέντρο κράτησης παρέχοντας στους πρόσφυγες νομική συμβουλευτική δεν είχε ενημερωθεί για την μεταγωγή αυτή. Οι πρόσφυγες δεν ενημερώθηκαν ούτε για τον λόγο μεταγωγής τους, ούτε για τον προορισμό τους. Ουδέποτε ενημερώθηκαν για τα δικαιώματα τους και ουδέποτε είχαν την ευκαιρία να ζητήσουν διεθνή προστασία από τις ελληνικές αρχές , αφού πλέον δεν υπάρχουν μεταφραστές στο κέντρο. Εδώ και αρκετές ημέρες δεν υπάρχει ούτε ένα τηλέφωνο σε λειτουργία στο κέντρο, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή ούτε η επικοινωνία των κρατουμένων .
Πολλά ερωτήματα γεννώνται. Απαιτούμε απάντηση από τους αρμόδιους υπουργούς και φορείς, που εμπλέκονται στην υπόθεση αυτή.
-Πού μεταφέρθηκαν οι άνθρωποι αυτοί, με ποια διαδικασία και γιατί δεν είχαν ενημερωθεί ούτε οι ίδιοι ούτε οι αρμόδιοι φορείς;
-Τι συμφωνίες έχουν γίνει, έτσι ώστε να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο η FRONTEX στο δικό μας έδαφος;
-Ποιος ο ρόλος και η ανάμειξη της Frontex στην λειτουργία των κέντρων κράτησης ? Συνεχίζεται η ίδια πολιτική ανάμειξης της FRONTEX στη λειτουργία των κέντρων κράτησης, όπως παλαιότερα στην Παγανή Μυτιλήνης;
-. Έτσι, λοιπόν, τηρούνται οι συνθήκες για τα ανθρώπινα δικαιώματα? Να μας απαντήσει η ελληνική κυβέρνηση πώς διασφαλίστηκαν τα στοιχειώδη δικαιώματα αυτής της ομάδας ? Πώς διασφαλίστηκε το δικαίωμα της ενημέρωσης ? Πώς διασφαλίστηκε το δικαίωμα στο άσυλο ?Πώς διασφαλίστηκε ότι δεν θα απελαθεί κάποιος σε χώρα που μπορεί να υποστεί διώξεις ή βασανιστήρια?
-Με τι αεροπλάνο μεταφέρθηκαν και πως εξοικονομήθηκαν τα χρήματα, όταν μέχρι πρόσφατα είχαν διακόψει την πίστωση για ακτοπλοϊκά εισιτήρια με προορισμό την Αθήνα και δεν δίνονταν εισιτήριο στους πρόσφυγες που αφήναν το κέντρο, με την αιτιολογία της έλλειψης κονδυλίων;
-Η Νομαρχία γνώριζε για την μεταγωγή αυτή;
Το μοντέλο θυμίζει παλιότερες εποχές και παλιότερες συμφωνίες ……
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Χθες το πρωί, Σάββατο 12/12/2009, 85 πρόσφυγες – μετανάστες: Αφγανοί και αραβόφωνοι από το κέντρο κράτησης προσφύγων Σάμου, μεταφέρθηκαν στο αεροδρόμιο της Σάμου (στο Πυθαγόρειο) και επιβιβάστηκαν σε αεροπλάνο προς άγνωστο σε εμάς προορισμό.
Σύμφωνα με πληροφορίες την επιχειρησιακή ευθύνη της επιλογής των ατόμων και μεταφοράς τους, την είχε η FRONTEX.
Όλα έγιναν με μυστικότητα.O δικηγόρος της Νομαρχίας, ο οποίος επισκέπτεται το κέντρο κράτησης παρέχοντας στους πρόσφυγες νομική συμβουλευτική δεν είχε ενημερωθεί για την μεταγωγή αυτή. Οι πρόσφυγες δεν ενημερώθηκαν ούτε για τον λόγο μεταγωγής τους, ούτε για τον προορισμό τους. Ουδέποτε ενημερώθηκαν για τα δικαιώματα τους και ουδέποτε είχαν την ευκαιρία να ζητήσουν διεθνή προστασία από τις ελληνικές αρχές , αφού πλέον δεν υπάρχουν μεταφραστές στο κέντρο. Εδώ και αρκετές ημέρες δεν υπάρχει ούτε ένα τηλέφωνο σε λειτουργία στο κέντρο, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή ούτε η επικοινωνία των κρατουμένων .
Πολλά ερωτήματα γεννώνται. Απαιτούμε απάντηση από τους αρμόδιους υπουργούς και φορείς, που εμπλέκονται στην υπόθεση αυτή.
-Πού μεταφέρθηκαν οι άνθρωποι αυτοί, με ποια διαδικασία και γιατί δεν είχαν ενημερωθεί ούτε οι ίδιοι ούτε οι αρμόδιοι φορείς;
-Τι συμφωνίες έχουν γίνει, έτσι ώστε να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο η FRONTEX στο δικό μας έδαφος;
-Ποιος ο ρόλος και η ανάμειξη της Frontex στην λειτουργία των κέντρων κράτησης ? Συνεχίζεται η ίδια πολιτική ανάμειξης της FRONTEX στη λειτουργία των κέντρων κράτησης, όπως παλαιότερα στην Παγανή Μυτιλήνης;
-. Έτσι, λοιπόν, τηρούνται οι συνθήκες για τα ανθρώπινα δικαιώματα? Να μας απαντήσει η ελληνική κυβέρνηση πώς διασφαλίστηκαν τα στοιχειώδη δικαιώματα αυτής της ομάδας ? Πώς διασφαλίστηκε το δικαίωμα της ενημέρωσης ? Πώς διασφαλίστηκε το δικαίωμα στο άσυλο ?Πώς διασφαλίστηκε ότι δεν θα απελαθεί κάποιος σε χώρα που μπορεί να υποστεί διώξεις ή βασανιστήρια?
-Με τι αεροπλάνο μεταφέρθηκαν και πως εξοικονομήθηκαν τα χρήματα, όταν μέχρι πρόσφατα είχαν διακόψει την πίστωση για ακτοπλοϊκά εισιτήρια με προορισμό την Αθήνα και δεν δίνονταν εισιτήριο στους πρόσφυγες που αφήναν το κέντρο, με την αιτιολογία της έλλειψης κονδυλίων;
-Η Νομαρχία γνώριζε για την μεταγωγή αυτή;
Το μοντέλο θυμίζει παλιότερες εποχές και παλιότερες συμφωνίες ……
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009
Δεκέμβρης
Ηδη έχει περάσει ένας χρόνος απο τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε που ποτήρι. Ένα ποτήρι που γέμιζε καθημερινά με αστυνομικές αυθαιρεσίες, ανεργία, φτώχεια, ανέχεια, μαύρη και επισφαλή εργασία, ''εργατικά ατυχήματα'', νεκρούς μετανάστες, σκάνδαλα, περιθωριοποίηση και κάθε λογής βία.
Μπροστάρηδες στην εξέγερση του Δεκέμβρη οι μαθητές, εκείνοι οι 15χρονοι ΄΄αλήτες΄΄, ΄΄βάνδαλοι΄΄, ΄΄προβοκάτορες΄΄ που με αστείρευτο πάθος, πηγαίο αυθορμητισμό και ανεξάντλητη ενέργεια κατάφεραν να κατακτήσουν του δρόμους, να κλονίσουν το κατεστημένο και να τρομάξουν αρκετές κυβερνήσεις, δηλώνοντας πως οι εικόνες από την Ελλάδα είναι εικόνες από το πολύ κοντινό μέλλον.
Πέρα όμως από τη νεολαία της Ελλάδας, υπήρξε και μαζική συμμετοχή από μετανάστες. Ήμασταν, ίσως το πιο μαχητικό κομμάτι της εξέγερσης. Μεμονωμένοι, ανοργάνωτοι, αυθόρμητοι, οργισμένοι. Αφήσαμε τις δικτατορίες του υπαρκτού σταλινισμού και ήρθαμε στις δυναστείες των οικογενειών. Κάποιοι ξέφυγαν από τη φυλακή της Λωρίδας της Γάζας, άλλοι από τους εμφυλίους της Σομαλίας και του Ιράκ, πολλοί από το ρημαγμένο Αφγανιστάν. Δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε, αλλά ένα κόσμο να κερδίσουμε.
Για κάποιος από εμάς η Δεκεμβριανή εξέγερση ήταν ένας δεύτερος Φλεβάρης του 92, όπως τότε που γκρεμίσαμε το άγαλμα του Χότζα στα Τίρανα, μια άλλη Ανοιξιάτικη εξέγερση του 97, μια νέα Ιντιφάντα, με τους δικούς της όρους, κανόνες και παραμέτρους. Ο Δεκέμβρης δεν μπορούσε να κατευθυνθεί, να καπελωθεί ή να περιοριστεί σε στενά πλαίσια γιατί ήταν μια κραυγή για τα 18 χρόνια βίας, περιθωριοποίησης, εκμετάλλευσης, καταπίεσης και εξευτελισμού.
Ο Δεκέμβρης ήταν οι μέρες για τα δεκάδες ΄΄μεμονωμένα περιστατικά΄΄ και τους δολοφονημένους από μπάτσους και αγανακτισμένους πολίτες, για τους εκατοντάδες νεκρούς μετανάστες στα σύνορα, στα τμήματα, στους χώρους εργασίας. Εκείνες τις μέρες δώσαμε τη δίκη μας απάντηση στη καθημερινή κρατική βία, που μένει αναπάντητη και ατιμώρητη, στους εξευτελισμούς στα σύνορα της Κακαβιάς, στα λιμεναρχεία της Σάμου και στα τμήματα της Ομόνοιας, στις απελάσεις, στις παράνομες φυλακίσεις, στους ξυλοδαρμούς, στις άδικες αποφάσεις δικαστηρίων. Μιλήσαμε τη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν ΄΄εκείνοι΄΄.
Ο Δεκέμβρης ήταν το βήμα για να μιλήσουμε όσοι 18 χρόνια τώρα δεν είχαμε φωνή. Ήταν για τα ολυμπιακά έργα, τη Μανωλάδα, τον ιδρώτα των γονιών μας, τη μαύρη εργασία, τα ατελείωτα 8ωρα στις γραμμές μαζικής παραγωγής, για τους ΄΄παράνομους΄΄ στο κέντρο στο Βαθύ, για το τρέξιμο που κάνουμε τόσα χρόνια για να ανανεώσουμε τις άδειες παραμονής.
Αυτές οι μέρες ήταν για τους περιθωριακούς, τους αποκλεισμένους, τους λαθραίους, για αυτούς που μιλάνε σπαστά ελληνικά. Ήταν για αυτούς που πεθαίνουν καθημερινά στο Αιγαίο, τους τσιγγάνους στο Ζεφύρι, τους Αφγανούς στον Άγιο Παντελεήμονα, τους τοξικομανείς της Ομόνοιας, τους άστεγους της πλατείας Εξαρχείων. Αυτές οι μέρες ήταν όλων μας.
Για τον Έντισον, τον Λουάν, τον Τόνυ, τον Μοχάμεντ, τον Αλέξη, την Κωσταντίνα
'Ενας Μετανάστης
Μπροστάρηδες στην εξέγερση του Δεκέμβρη οι μαθητές, εκείνοι οι 15χρονοι ΄΄αλήτες΄΄, ΄΄βάνδαλοι΄΄, ΄΄προβοκάτορες΄΄ που με αστείρευτο πάθος, πηγαίο αυθορμητισμό και ανεξάντλητη ενέργεια κατάφεραν να κατακτήσουν του δρόμους, να κλονίσουν το κατεστημένο και να τρομάξουν αρκετές κυβερνήσεις, δηλώνοντας πως οι εικόνες από την Ελλάδα είναι εικόνες από το πολύ κοντινό μέλλον.
Πέρα όμως από τη νεολαία της Ελλάδας, υπήρξε και μαζική συμμετοχή από μετανάστες. Ήμασταν, ίσως το πιο μαχητικό κομμάτι της εξέγερσης. Μεμονωμένοι, ανοργάνωτοι, αυθόρμητοι, οργισμένοι. Αφήσαμε τις δικτατορίες του υπαρκτού σταλινισμού και ήρθαμε στις δυναστείες των οικογενειών. Κάποιοι ξέφυγαν από τη φυλακή της Λωρίδας της Γάζας, άλλοι από τους εμφυλίους της Σομαλίας και του Ιράκ, πολλοί από το ρημαγμένο Αφγανιστάν. Δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε, αλλά ένα κόσμο να κερδίσουμε.
Για κάποιος από εμάς η Δεκεμβριανή εξέγερση ήταν ένας δεύτερος Φλεβάρης του 92, όπως τότε που γκρεμίσαμε το άγαλμα του Χότζα στα Τίρανα, μια άλλη Ανοιξιάτικη εξέγερση του 97, μια νέα Ιντιφάντα, με τους δικούς της όρους, κανόνες και παραμέτρους. Ο Δεκέμβρης δεν μπορούσε να κατευθυνθεί, να καπελωθεί ή να περιοριστεί σε στενά πλαίσια γιατί ήταν μια κραυγή για τα 18 χρόνια βίας, περιθωριοποίησης, εκμετάλλευσης, καταπίεσης και εξευτελισμού.
Ο Δεκέμβρης ήταν οι μέρες για τα δεκάδες ΄΄μεμονωμένα περιστατικά΄΄ και τους δολοφονημένους από μπάτσους και αγανακτισμένους πολίτες, για τους εκατοντάδες νεκρούς μετανάστες στα σύνορα, στα τμήματα, στους χώρους εργασίας. Εκείνες τις μέρες δώσαμε τη δίκη μας απάντηση στη καθημερινή κρατική βία, που μένει αναπάντητη και ατιμώρητη, στους εξευτελισμούς στα σύνορα της Κακαβιάς, στα λιμεναρχεία της Σάμου και στα τμήματα της Ομόνοιας, στις απελάσεις, στις παράνομες φυλακίσεις, στους ξυλοδαρμούς, στις άδικες αποφάσεις δικαστηρίων. Μιλήσαμε τη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν ΄΄εκείνοι΄΄.
Ο Δεκέμβρης ήταν το βήμα για να μιλήσουμε όσοι 18 χρόνια τώρα δεν είχαμε φωνή. Ήταν για τα ολυμπιακά έργα, τη Μανωλάδα, τον ιδρώτα των γονιών μας, τη μαύρη εργασία, τα ατελείωτα 8ωρα στις γραμμές μαζικής παραγωγής, για τους ΄΄παράνομους΄΄ στο κέντρο στο Βαθύ, για το τρέξιμο που κάνουμε τόσα χρόνια για να ανανεώσουμε τις άδειες παραμονής.
Αυτές οι μέρες ήταν για τους περιθωριακούς, τους αποκλεισμένους, τους λαθραίους, για αυτούς που μιλάνε σπαστά ελληνικά. Ήταν για αυτούς που πεθαίνουν καθημερινά στο Αιγαίο, τους τσιγγάνους στο Ζεφύρι, τους Αφγανούς στον Άγιο Παντελεήμονα, τους τοξικομανείς της Ομόνοιας, τους άστεγους της πλατείας Εξαρχείων. Αυτές οι μέρες ήταν όλων μας.
Για τον Έντισον, τον Λουάν, τον Τόνυ, τον Μοχάμεντ, τον Αλέξη, την Κωσταντίνα
'Ενας Μετανάστης
Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009
Κείμενο της Κίνησης- Δώστε εισιτήρια στους Πρόσφυγες!
ΣΑΜΟΣ 18/11/2009
Το παιχνίδι στήθηκε προεκλογικά η χώρα δεν έχει λεφτά για όλα φταίνε οι μετανάστες . Κόβεται έτσι και το εισιτήριο για το φευγιό των προσφύγων απ’το νησί. Μένουν να περιμένουν μετά την κράτηση τους εξαθλιωμένοι στους δρόμους και τα χαλάσματα ώσπου να μαζέψουν 42 ευρώ για να φύγουν .
Τώρα ξέρουμε ποιος φταίει που δεν υπάρχουν δουλειές που η σύνταξη των γερόντων δεν φτάνει, που τα δημόσια έργα σέρνονται, που τα περίπτερα ανοίγονται τις νύχτες, που το Ξενία δεν παραχωρείται στο Δήμο και παραδίδεται στην βρωμιά και τη δυσωδία .Στην συνέχεια ;
Ασαφείς υποθέσεις για βιασμούς που δεν καταγράφηκαν ποτέ ,ούτε από την αστυνομία, ούτε στο νοσοκομείο και ο φόβος να εξαπλώνεται σαν την πανούκλα ,το παιχνίδι χοντραίνει ,το μυαλό μπερδεύεται .
Κανείς δεν πρόκειται ψύχραιμα να συγκρίνει τα ποσά που εξοικονομούνται με τις ρεμούλες της μεταναστευτικής πολιτικής των δήθεν προγραμμάτων της αρπαχτής .Κανείς δε θα σκεφτεί να ελέγξει τα ποσά που πέφτουν στο νησί για τους πρόσφυγες (κάτι εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ)
Ας γνωρίζει, όμως, η Νομαρχία πως το παιχνίδι στήθηκε από την παλιά κυβέρνηση και μάλλον συνεχίζεται από την καινούργια , με την δική της συναίνεση ,εξυπηρετώντας βέβαια μόνο τις δικές τους επιλογές.
Ας προστατεύσει τους πρόσφυγες και μαζί με αυτούς την αξιοπρέπεια μας.
Ας μην δοκιμάζει καθημερινά τη νοημοσύνη μας και την ανθρωπιά μας.
Να σταματήσει άμεσα το κέντρο να είναι χώρος κράτησης και να γίνει χώρος φιλοξενίας.
Να παρέχονται στους πρόσφυγες όλα όσα τους αναλογούν βάσει των νόμων και των συμφωνιών , που έχει υπογράψει η χώρα και κυρίως αυτό που επιθυμούν οι περισσότεροι από αυτούς: το εισιτήριο τους.
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Το παιχνίδι στήθηκε προεκλογικά η χώρα δεν έχει λεφτά για όλα φταίνε οι μετανάστες . Κόβεται έτσι και το εισιτήριο για το φευγιό των προσφύγων απ’το νησί. Μένουν να περιμένουν μετά την κράτηση τους εξαθλιωμένοι στους δρόμους και τα χαλάσματα ώσπου να μαζέψουν 42 ευρώ για να φύγουν .
Τώρα ξέρουμε ποιος φταίει που δεν υπάρχουν δουλειές που η σύνταξη των γερόντων δεν φτάνει, που τα δημόσια έργα σέρνονται, που τα περίπτερα ανοίγονται τις νύχτες, που το Ξενία δεν παραχωρείται στο Δήμο και παραδίδεται στην βρωμιά και τη δυσωδία .Στην συνέχεια ;
Ασαφείς υποθέσεις για βιασμούς που δεν καταγράφηκαν ποτέ ,ούτε από την αστυνομία, ούτε στο νοσοκομείο και ο φόβος να εξαπλώνεται σαν την πανούκλα ,το παιχνίδι χοντραίνει ,το μυαλό μπερδεύεται .
Κανείς δεν πρόκειται ψύχραιμα να συγκρίνει τα ποσά που εξοικονομούνται με τις ρεμούλες της μεταναστευτικής πολιτικής των δήθεν προγραμμάτων της αρπαχτής .Κανείς δε θα σκεφτεί να ελέγξει τα ποσά που πέφτουν στο νησί για τους πρόσφυγες (κάτι εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ)
Ας γνωρίζει, όμως, η Νομαρχία πως το παιχνίδι στήθηκε από την παλιά κυβέρνηση και μάλλον συνεχίζεται από την καινούργια , με την δική της συναίνεση ,εξυπηρετώντας βέβαια μόνο τις δικές τους επιλογές.
Ας προστατεύσει τους πρόσφυγες και μαζί με αυτούς την αξιοπρέπεια μας.
Ας μην δοκιμάζει καθημερινά τη νοημοσύνη μας και την ανθρωπιά μας.
Να σταματήσει άμεσα το κέντρο να είναι χώρος κράτησης και να γίνει χώρος φιλοξενίας.
Να παρέχονται στους πρόσφυγες όλα όσα τους αναλογούν βάσει των νόμων και των συμφωνιών , που έχει υπογράψει η χώρα και κυρίως αυτό που επιθυμούν οι περισσότεροι από αυτούς: το εισιτήριο τους.
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Draft EU Stockholm Programme
Η Πρόταση της Σουηδικής Προεδρίας της Ε.Ε. για το λεγόμενο «Πρόγραμμα της
Στοκχόλμης» αναρτήθηκε εδώ και λίγο καιρό στην ιστοσελίδα της Σουηδικής
Προεδρίας:
http://www.se2009.eu/polopoly_fs/1.19577!menu/standard/file/Draft_Stockholm_Programme_16_October_2009.pdf
Επίσης η Προεδρία εξέδωσε και σχετικό Δελτίο Τύπου:
http://www.se2009.eu/en/meetings_news/2009/10/16/stockholm_programme_made_public
Όπως γνωρίζετε, το «Πρόγραμμα της Στοκχόλμης» θα καθορίσει την πολιτική
και την νομοθετική ατζέντα της Ε.Ε. στον τομέα της Δικαιοσύνης και Εσωτερικών
Υποθέσεων για τα επόμενα πέντε χρόνια, όπως ανάλογα είχε γίνει και με το
«Πρόγραμμα του Τάμπερε» (1999) και της «Χάγης» (2004). Το Πρόγραμμα της Στοκχόλμης
θα παρουσιαστεί και θα συζητηθεί στο Συμβούλιο Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών
Υποθέσεων στις 30 Νοεμβρίου-1 Δεκεμβρίου, αλλά και στο Συμβούλιο Υπουργών
Εξωτερικών 6-7 Δεκεμβρίου, πριν υιοθετηθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις
10-11 Δεκεμβρίου. Αυτή τη στιγμή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξετάζει με τη
σειρά του τις προτάσεις της Επιτροπής.
Το Πρόγραμμα περιλαμβάνει ενότητες που καλύπτουν τα θέματα: άσυλο, ασυνόδευτα
ανήλικα, επαναπατρισμός, «παράνομη» μετανάστευση και επιστροφές,
μετανάστευση, διαχείριση εξωτερικών
συνόρων, διακίνηση/σωματεμπορία ανθρώπων και
ένταξη.
Όσον αφορά στο άσυλο, το κείμενο περιέχει αναφορές στην ανάγκη βελτίωσης
της ποιότητας της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων ασύλου, ενθαρρύνει την ενίσχυση
του εποπτικού ρόλου του Ευρωπαϊκού Γραφείου Στήριξης για το Άσυλο, αλλά και
την αμοιβαία αναγνώριση θετικών αποφάσεων ασύλου. Εκφράζει δε προτροπή να
υπογραφεί από την Ε.Ε. η Συνθήκη της Γενεύης του 1951 και το Πρωτόκολλο του
1967.
Σε γενικές γραμμές το κείμενο της Προεδρίας υιοθετεί προσέγγιση με σαφή
έμφαση στον παράγοντα ασφάλεια, ενώ καλεί για ενίσχυση της αλληλεγγύης μεταξύ
Κρατών-Μελών διατηρώντας όμως τον Κανονισμό του Δουβλίνου ΙΙ ως βασικό άξονα
αναφοράς.
Με εκτίμηση,
Τομέας Προστασίας
Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες
Στοκχόλμης» αναρτήθηκε εδώ και λίγο καιρό στην ιστοσελίδα της Σουηδικής
Προεδρίας:
http://www.se2009.eu/polopoly_fs/1.19577!menu/standard/file/Draft_Stockholm_Programme_16_October_2009.pdf
Επίσης η Προεδρία εξέδωσε και σχετικό Δελτίο Τύπου:
http://www.se2009.eu/en/meetings_news/2009/10/16/stockholm_programme_made_public
Όπως γνωρίζετε, το «Πρόγραμμα της Στοκχόλμης» θα καθορίσει την πολιτική
και την νομοθετική ατζέντα της Ε.Ε. στον τομέα της Δικαιοσύνης και Εσωτερικών
Υποθέσεων για τα επόμενα πέντε χρόνια, όπως ανάλογα είχε γίνει και με το
«Πρόγραμμα του Τάμπερε» (1999) και της «Χάγης» (2004). Το Πρόγραμμα της Στοκχόλμης
θα παρουσιαστεί και θα συζητηθεί στο Συμβούλιο Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών
Υποθέσεων στις 30 Νοεμβρίου-1 Δεκεμβρίου, αλλά και στο Συμβούλιο Υπουργών
Εξωτερικών 6-7 Δεκεμβρίου, πριν υιοθετηθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις
10-11 Δεκεμβρίου. Αυτή τη στιγμή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξετάζει με τη
σειρά του τις προτάσεις της Επιτροπής.
Το Πρόγραμμα περιλαμβάνει ενότητες που καλύπτουν τα θέματα: άσυλο, ασυνόδευτα
ανήλικα, επαναπατρισμός, «παράνομη» μετανάστευση και επιστροφές,
μετανάστευση, διαχείριση εξωτερικών
συνόρων, διακίνηση/σωματεμπορία ανθρώπων και
ένταξη.
Όσον αφορά στο άσυλο, το κείμενο περιέχει αναφορές στην ανάγκη βελτίωσης
της ποιότητας της διαδικασίας λήψεως αποφάσεων ασύλου, ενθαρρύνει την ενίσχυση
του εποπτικού ρόλου του Ευρωπαϊκού Γραφείου Στήριξης για το Άσυλο, αλλά και
την αμοιβαία αναγνώριση θετικών αποφάσεων ασύλου. Εκφράζει δε προτροπή να
υπογραφεί από την Ε.Ε. η Συνθήκη της Γενεύης του 1951 και το Πρωτόκολλο του
1967.
Σε γενικές γραμμές το κείμενο της Προεδρίας υιοθετεί προσέγγιση με σαφή
έμφαση στον παράγοντα ασφάλεια, ενώ καλεί για ενίσχυση της αλληλεγγύης μεταξύ
Κρατών-Μελών διατηρώντας όμως τον Κανονισμό του Δουβλίνου ΙΙ ως βασικό άξονα
αναφοράς.
Με εκτίμηση,
Τομέας Προστασίας
Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες
Απελευθερώθηκε ο Αμπντάλα Μωχάμεντ Αμπντάλα
Απελευθερώθηκε ο Αμπντάλα Μωχάμεντ Αμπντάλα
Παρασκευή, 20 Νοεμβρίου 2009 2:25 μμ
Λίγο πριν της 11:30 το πρωί μας ενημέρωσε η δικηγόρος της Κίνησης που βρισκόταν απο το πρωί στην Ασφάλεια Πατρών ότι ο Αμπντάλα απελευθέρωθηκε! Αφέθηκε ελεύθερος και είναι μαζί με αλληλέγγυους και τη δικηγόρο του.
Ο αγώνας για το μεταναστευτικό - προσφυγικό ζήτημα συνεχίζεται.
Αλληλεγγύη στους μετανάστες.
--
Κίνηση Υπεράσπισης των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/στριών
Παρασκευή, 20 Νοεμβρίου 2009 2:25 μμ
Λίγο πριν της 11:30 το πρωί μας ενημέρωσε η δικηγόρος της Κίνησης που βρισκόταν απο το πρωί στην Ασφάλεια Πατρών ότι ο Αμπντάλα απελευθέρωθηκε! Αφέθηκε ελεύθερος και είναι μαζί με αλληλέγγυους και τη δικηγόρο του.
Ο αγώνας για το μεταναστευτικό - προσφυγικό ζήτημα συνεχίζεται.
Αλληλεγγύη στους μετανάστες.
--
Κίνηση Υπεράσπισης των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/στριών
Η Κίνησης Υπεράσπισης των Διακιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/στριών Πάτρας καλεί σε μαζική παράσταση διαμαρτυρίας αυριο Παρασκευή 20 Νοέμβρη και ώρα 12:30 έξω από την Αστυνομική Διεύθυνση Αχαϊας όπου κρατείται από το απόγευμα της Τετάρτης 18 του μηνός ο συναγωνιστής Αμπντάλα Μωχάμεντ Αμπντάλα.
Με την μαζική παρουσία μας διαμαρτυρόμαστε για την στοχευμένη σύλληψη που πραγματοποιήθηκε με την χωρίς ένταλμα εισβολή της Ασφάλειας μέσα στο Στέκι της Κίνησης και ζητούμε την χωρίς όρους απελευθέρωση του.
Κίνηση Υπεράσπισης των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/στριών
Με την μαζική παρουσία μας διαμαρτυρόμαστε για την στοχευμένη σύλληψη που πραγματοποιήθηκε με την χωρίς ένταλμα εισβολή της Ασφάλειας μέσα στο Στέκι της Κίνησης και ζητούμε την χωρίς όρους απελευθέρωση του.
Κίνηση Υπεράσπισης των Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/στριών
Δελτίο τύπου κίνησης Πατρας για τον Αμπντάλα Μωχάμεντ Αμπντάλα
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Την Τετάρτη, 18 Νοέμβρη, μια μέρα μετά τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου η αστυνομία εισέβαλλε, για ασήμαντη αφορμή στα γραφεία της Κίνησης Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/στριών. Ο στόχος διπλός. Αφενός να εκφοβίσουν τους ίδιους τους πρόσφυγες συλλαμβάνοντας τον Σουδανό πρόσφυγα Αμπντάλα Αμπντάλα, γνωστό στην πατρινή κοινωνία για τους πολιτικούς αγώνες του. Αφετέρου η προσπάθεια τρομοκράτησης του φιλοπροσφυγικού και φιλομεταναστευτικού κινήματος.
Ο Αμπντάλα, από τότε που βρέθηκε στην Πάτρα, πρωτοστατεί στις κινητοποιήσεις των Σουδανών προσφύγων για την νομιμοποίηση τους και την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης τους.'Εχει ενεργό πολιτικό ρόλο τόσο στη χώρα του, όπου και διώκεται για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, όσο και εδώ στην Πάτρα. Στοχοποποιημένος για την αγωνιστική του δράση (κινητοποιήσεις και εκπροσώπηση των προσφύγων στα ΜΜΕ και στην τοπική κοινωνία), μια μέρα μετά τη συμμετοχή του στην πορεία του Πολυτεχνείου στο μπλοκ των προσφύγων και των αλληλέγγυων, τιμωρείται από την Ασφάλεια για
τη δράση του αυτή. Παραμένει έγκλειστος στα κρατητήρια της ασφάλειας, αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο της απέλασης σε μια χώρα στην οποία κινδυνεύει η ζωή του λόγω της αντιδικτατορικής του δράσης. Στο πρόσωπό του η αστυνομία ανακάλυψε τον «εχθρό» της κοινωνίας, ίσως για να καλύψει το ξεγύμνωμά της από τη διπλή ληστεία τραπεζών που πραγματοποιήθηκε την ίδια μέρα στο κέντρο της Πάτρας.
Όμως ο Αμπντάλα δεν είναι μόνος του. Στο πλάι του βρίσκεται όλη η Πάτρα που αντιστέκεται στις πολιτικές της λιτότητας και της ξενοφοβίας.
Σύντομα θα αποκαλυφθεί ο ρόλος αυτών που αντιδρούν στην ένταξη των μεταναστών και των προσφύγων στην κοινωνική ζωή του τόπου.
Καταγγέλουμε την απροσχημάτιστη και χωρίς ένταλμα εισβολή των δυνάμεων ασφαλείας στα γραφεία της Κίνησης, ενέργεια που δημιουργεί μείζον πολιτικό ζήτημα παραβιάζοντας χώρο λειτουργίας πολιτικής κίνησης, ζήτημα στο οποίο καλούμε κάθε πολιτικό φορέα και συλλογικότητα να τοποθετηθεί.
Παλεύουμε για την χωρίς όρους απελευθέρωση του διωκόμενου αγωνιστή Αμπντάλα Μωχάμεντ Αμπντάλα. Καλούμε κάθε πολίτη της Πάτρας να αποδείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη του στο Σουδανό αγωνιστή και σε όλους τους πρόσφυγες της πόλης.
Αντιστεκόμαστε στο κλίμα τρομοκράτησης των προσφύγων και στην ποινικοποίηση της πολιτικής τους δράσης.
Πάτρα, 19/11/2009
ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ ΠΑΤΡΑΣ
Την Τετάρτη, 18 Νοέμβρη, μια μέρα μετά τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου η αστυνομία εισέβαλλε, για ασήμαντη αφορμή στα γραφεία της Κίνησης Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/στριών. Ο στόχος διπλός. Αφενός να εκφοβίσουν τους ίδιους τους πρόσφυγες συλλαμβάνοντας τον Σουδανό πρόσφυγα Αμπντάλα Αμπντάλα, γνωστό στην πατρινή κοινωνία για τους πολιτικούς αγώνες του. Αφετέρου η προσπάθεια τρομοκράτησης του φιλοπροσφυγικού και φιλομεταναστευτικού κινήματος.
Ο Αμπντάλα, από τότε που βρέθηκε στην Πάτρα, πρωτοστατεί στις κινητοποιήσεις των Σουδανών προσφύγων για την νομιμοποίηση τους και την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης τους.'Εχει ενεργό πολιτικό ρόλο τόσο στη χώρα του, όπου και διώκεται για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, όσο και εδώ στην Πάτρα. Στοχοποποιημένος για την αγωνιστική του δράση (κινητοποιήσεις και εκπροσώπηση των προσφύγων στα ΜΜΕ και στην τοπική κοινωνία), μια μέρα μετά τη συμμετοχή του στην πορεία του Πολυτεχνείου στο μπλοκ των προσφύγων και των αλληλέγγυων, τιμωρείται από την Ασφάλεια για
τη δράση του αυτή. Παραμένει έγκλειστος στα κρατητήρια της ασφάλειας, αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο της απέλασης σε μια χώρα στην οποία κινδυνεύει η ζωή του λόγω της αντιδικτατορικής του δράσης. Στο πρόσωπό του η αστυνομία ανακάλυψε τον «εχθρό» της κοινωνίας, ίσως για να καλύψει το ξεγύμνωμά της από τη διπλή ληστεία τραπεζών που πραγματοποιήθηκε την ίδια μέρα στο κέντρο της Πάτρας.
Όμως ο Αμπντάλα δεν είναι μόνος του. Στο πλάι του βρίσκεται όλη η Πάτρα που αντιστέκεται στις πολιτικές της λιτότητας και της ξενοφοβίας.
Σύντομα θα αποκαλυφθεί ο ρόλος αυτών που αντιδρούν στην ένταξη των μεταναστών και των προσφύγων στην κοινωνική ζωή του τόπου.
Καταγγέλουμε την απροσχημάτιστη και χωρίς ένταλμα εισβολή των δυνάμεων ασφαλείας στα γραφεία της Κίνησης, ενέργεια που δημιουργεί μείζον πολιτικό ζήτημα παραβιάζοντας χώρο λειτουργίας πολιτικής κίνησης, ζήτημα στο οποίο καλούμε κάθε πολιτικό φορέα και συλλογικότητα να τοποθετηθεί.
Παλεύουμε για την χωρίς όρους απελευθέρωση του διωκόμενου αγωνιστή Αμπντάλα Μωχάμεντ Αμπντάλα. Καλούμε κάθε πολίτη της Πάτρας να αποδείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη του στο Σουδανό αγωνιστή και σε όλους τους πρόσφυγες της πόλης.
Αντιστεκόμαστε στο κλίμα τρομοκράτησης των προσφύγων και στην ποινικοποίηση της πολιτικής τους δράσης.
Πάτρα, 19/11/2009
ΚΙΝΗΣΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΤΡΙΩΝ ΠΑΤΡΑΣ
Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝ/ΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚαΙ
μεταναστών
Από τις 19/10/2009 βρίσκονται σε απεργία πείνας 4 Ιρανοί πρόσφυγες διεκδικώντας τη χορήγηση ασύλου από την Ελληνική Κυβέρνηση. Οι ανωτέρω είναι μέλη μιας ομάδας τουλάχιστον 16 Ιρανών προσφύγων που έχουν καταφύγει στην Ελλάδα. Οι Ιρανοί αυτοί, πρώην μέλη γνωστής πολιτικής οργάνωσης του Ιράν (PMOI - People’s Mojahedin Organization in Iran), έφυγαν πριν αρκετά χρόνια από την πατρίδα τους. Αναζήτησαν καταφύγιο στο Ιράκ, όπου αναγνωρίσθηκαν ως πρόσφυγες από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και τελούν υπό την προστασία της. Οι περισσότεροι είναι θύματα βασανιστηρίων και άλλων μορφών βίας και χρήζουν άμεσης ιατρικής αποκατάστασης και παρακολούθησης. Η συγκεκριμένη ομάδα προσφύγων έχει διανύσει ένα επικίνδυνο ταξίδι μέχρι να φθάσει στην Ελλάδα και να ζητήσει προστασία από τις ελληνικές αρχές. Έχουν μείνει φυλακισμένοι υπό αδιευκρίνιστο καθεστώς για χρόνια σε αμερικάνικο στρατόπεδο στο Ιράκ, πριν να αναγκασθούν να φύγουν λόγω της κατάστασης στο Ιράκ για να αναζητήσουν καταφύγιο στην Ευρώπη. Όταν έφθασαν Ελλάδα πριν ένα και πλέον χρόνο αντιμετωπίσθηκαν σαν όλους τους οικονομικούς μετανάστες. Διατάχθηκε η απέλασή τους και κρατήθηκαν για αρκετό καιρό έως ότου οργανώσεις προστασίας προσφύγων με την υποστήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ τους βρουν και καταφέρουν να αφεθούν ελεύθεροι αφού υπέβαλλαν αιτήσεις ασύλου στην Ελλάδα.
Έκτοτε η αίτησή τους δεν έχει εξετασθεί ακόμη, ενώ αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης, καθώς στερούνταν παντελώς των μέσων διαβίωσης και συντήρησής τους στην Ελλάδα. Ήδη τον Φεβρουάριο του 2009 υπέστησαν την εκδίωξη από τους χώρους του παλιού Εφετείου όπου είχαν καταφύγει προσωρινά για αναζήτηση καταλύματος. Το πρόβλημα επιβίωσής τους επιλύθηκε προσωρινά, με παροχή προσωρινού βοηθήματος, όμως ήδη ένα και πλέον χρόνο μετά την είσοδό τους στην Ελλάδα στερούνται παντελώς μέσων επιβίωσης, ενώ το αίτημα ασύλου τους εκκρεμεί, παρότι έχουν αναγνωρισθεί ως πρόσφυγες από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, ήδη από το χρόνο παραμονής τους στο στρατόπεδο προσφύγων Ashraf του Ιράκ (Temporary Interview and Protection Facility – TIPF), ενώ οι υπόλοιποι από τις περίπου 200 όμοιες περιπτώσεις προσφύγων οι οποίοι, μετά το κλείσιμο του TIPF, έχουν καταφύγει σε άλλες ευρωπαϊκές και μη χώρες, έχουν αναγνωρισθεί ως πρόσφυγες και έχουν λάβει την αναγκαία βοήθεια για την κάλυψη δαπανών διαβίωσής τους.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η περίπτωση δύο συναγωνιστών τους από την ίδια πολιτική οργάνωση έχει πρόσφατα απασχολήσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (απόφαση Abdolkhani and Karimnia v. Turkey 22-9-2009, case no. 30471/2008), όπου το Δικαστήριο, αφού αναγνώρισε το φόβο δίωξής τους στην πατρίδα τους το Ιράν, καταδίκασε την Τουρκία για παραβίαση των άρθρων 3, 5 και 13 της ΕΣΔΑ (απειλή υποβολής σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη μεταχείριση, παράνομη κράτηση, χωρίς δυνατότητα αποτελεσματικής δικαστικής ή άλλης προσφυγής κατά αυτής).
Ήδη 4 άτομα από την ανωτέρω ομάδα των τουλάχιστον 16 Ιρανών πρώην μελών του PMOI που βρίσκονται στην Ελλάδα, βρίσκονται στην 23η ημέρα απεργίας πείνας, η κατάσταση της υγείας τους χειροτερεύει καθημερινά, ενώ ο ένας εξ αυτών αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας που καθιστούν επικίνδυνη την κατάστασή του.
Η εξέταση των αιτημάτων ασύλου τους βρίσκεται στο τελικό στάδιο για τους απεργούς πείνας, ενώ υπολείπεται η συνέντευξη 3 εκ της υπόλοιπης ομάδας εξ αυτών από την Επιτροπή προσφύγων της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής.
Με την παρούσα απευθύνουμε ύστατη έκκληση για την παροχή ασύλου στην ανωτέρω ομάδα προσφύγων, πριν η κατάσταση της υγείας τους είναι μη αναστρέψιμη.
Αθήνα, 13-11-2009
ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚαΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Από τις 19/10/2009 βρίσκονται σε απεργία πείνας 4 Ιρανοί πρόσφυγες διεκδικώντας τη χορήγηση ασύλου από την Ελληνική Κυβέρνηση. Οι ανωτέρω είναι μέλη μιας ομάδας τουλάχιστον 16 Ιρανών προσφύγων που έχουν καταφύγει στην Ελλάδα. Οι Ιρανοί αυτοί, πρώην μέλη γνωστής πολιτικής οργάνωσης του Ιράν (PMOI - People’s Mojahedin Organization in Iran), έφυγαν πριν αρκετά χρόνια από την πατρίδα τους. Αναζήτησαν καταφύγιο στο Ιράκ, όπου αναγνωρίσθηκαν ως πρόσφυγες από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και τελούν υπό την προστασία της. Οι περισσότεροι είναι θύματα βασανιστηρίων και άλλων μορφών βίας και χρήζουν άμεσης ιατρικής αποκατάστασης και παρακολούθησης. Η συγκεκριμένη ομάδα προσφύγων έχει διανύσει ένα επικίνδυνο ταξίδι μέχρι να φθάσει στην Ελλάδα και να ζητήσει προστασία από τις ελληνικές αρχές. Έχουν μείνει φυλακισμένοι υπό αδιευκρίνιστο καθεστώς για χρόνια σε αμερικάνικο στρατόπεδο στο Ιράκ, πριν να αναγκασθούν να φύγουν λόγω της κατάστασης στο Ιράκ για να αναζητήσουν καταφύγιο στην Ευρώπη. Όταν έφθασαν Ελλάδα πριν ένα και πλέον χρόνο αντιμετωπίσθηκαν σαν όλους τους οικονομικούς μετανάστες. Διατάχθηκε η απέλασή τους και κρατήθηκαν για αρκετό καιρό έως ότου οργανώσεις προστασίας προσφύγων με την υποστήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ τους βρουν και καταφέρουν να αφεθούν ελεύθεροι αφού υπέβαλλαν αιτήσεις ασύλου στην Ελλάδα.
Έκτοτε η αίτησή τους δεν έχει εξετασθεί ακόμη, ενώ αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης, καθώς στερούνταν παντελώς των μέσων διαβίωσης και συντήρησής τους στην Ελλάδα. Ήδη τον Φεβρουάριο του 2009 υπέστησαν την εκδίωξη από τους χώρους του παλιού Εφετείου όπου είχαν καταφύγει προσωρινά για αναζήτηση καταλύματος. Το πρόβλημα επιβίωσής τους επιλύθηκε προσωρινά, με παροχή προσωρινού βοηθήματος, όμως ήδη ένα και πλέον χρόνο μετά την είσοδό τους στην Ελλάδα στερούνται παντελώς μέσων επιβίωσης, ενώ το αίτημα ασύλου τους εκκρεμεί, παρότι έχουν αναγνωρισθεί ως πρόσφυγες από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, ήδη από το χρόνο παραμονής τους στο στρατόπεδο προσφύγων Ashraf του Ιράκ (Temporary Interview and Protection Facility – TIPF), ενώ οι υπόλοιποι από τις περίπου 200 όμοιες περιπτώσεις προσφύγων οι οποίοι, μετά το κλείσιμο του TIPF, έχουν καταφύγει σε άλλες ευρωπαϊκές και μη χώρες, έχουν αναγνωρισθεί ως πρόσφυγες και έχουν λάβει την αναγκαία βοήθεια για την κάλυψη δαπανών διαβίωσής τους.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η περίπτωση δύο συναγωνιστών τους από την ίδια πολιτική οργάνωση έχει πρόσφατα απασχολήσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (απόφαση Abdolkhani and Karimnia v. Turkey 22-9-2009, case no. 30471/2008), όπου το Δικαστήριο, αφού αναγνώρισε το φόβο δίωξής τους στην πατρίδα τους το Ιράν, καταδίκασε την Τουρκία για παραβίαση των άρθρων 3, 5 και 13 της ΕΣΔΑ (απειλή υποβολής σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη μεταχείριση, παράνομη κράτηση, χωρίς δυνατότητα αποτελεσματικής δικαστικής ή άλλης προσφυγής κατά αυτής).
Ήδη 4 άτομα από την ανωτέρω ομάδα των τουλάχιστον 16 Ιρανών πρώην μελών του PMOI που βρίσκονται στην Ελλάδα, βρίσκονται στην 23η ημέρα απεργίας πείνας, η κατάσταση της υγείας τους χειροτερεύει καθημερινά, ενώ ο ένας εξ αυτών αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας που καθιστούν επικίνδυνη την κατάστασή του.
Η εξέταση των αιτημάτων ασύλου τους βρίσκεται στο τελικό στάδιο για τους απεργούς πείνας, ενώ υπολείπεται η συνέντευξη 3 εκ της υπόλοιπης ομάδας εξ αυτών από την Επιτροπή προσφύγων της Διεύθυνσης Αλλοδαπών Αττικής.
Με την παρούσα απευθύνουμε ύστατη έκκληση για την παροχή ασύλου στην ανωτέρω ομάδα προσφύγων, πριν η κατάσταση της υγείας τους είναι μη αναστρέψιμη.
Αθήνα, 13-11-2009
ΔΙΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚαΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Κοινό υπόμνημα ελληνικών οργανώσεων προς την Ε. Ε. για παραβιάσεις του κοινοτικού δικαίου περί ασύλου
Υποβολή υπομνήματος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή από ελληνικές μη κυβερνητικές οργανώσεις για παραβίαση της κοινοτικής οδηγίας που διέπει τη διαδικασία ασύλου.
Έξι από τις σημαντικότερες ελληνικές οργανώσεις υποστήριξης προσφύγων και αιτούντων άσυλο, το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, η Διεθνής Αμνηστία, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων, η Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών και η PRAKSIS απέστειλαν σήμερα 16/11 κοινό υπόμνημα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επισημαίνοντας τα σημεία του ελληνικού θεσμικού πλαισίου για το άσυλο, τα οποία δεν συνάδουν με το ευρωπαϊκό δίκαιο.
∆ΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΥΠΟΒΟΛΗ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ Ο∆ΗΓΙΑΣ ΠΟΥ ∆ΙΕΠΕΙ ΤΗ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ ΑΣΥΛΟΥ
Στις 30 Ιουνίου 2009 δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το Προεδρικό ∆ιάταγμα 81/2009 με τίτλο: Τροποποίηση π.δ. 90/2008 «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου της 1ης ∆εκεμβρίου 2005, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα».
Οι ρυθμίσεις του Π∆ προκάλεσαν τις αντιδράσεις θεσμικών οργάνων, όπως της Εθνικής Επιτροπής για τα ∆ικαιώματα του Ανθρώπου και του Ελληνικού Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και πολλών μη κυβερνητικών οργανώσεων διότι επέφεραν σημαντικές επί τα χείρω αλλαγές στη διαδικασία ασύλου. Οι κυριότερες εξ αυτών είναι:
α) Η μεταβίβαση της αποφασιστικής αρμοδιότητας επί των αιτημάτων ασύλου στους κατά τόπους Αστυνομικούς ∆ιευθυντές.
β) Η διεξαγωγή της συνέντευξης του αιτούντος ασύλου από γνωμοδοτική Επιτροπή αποτελούμενη σχεδόν αποκλειστικά από δημοσίους υπαλλήλους ήτοι δύο αξιωματικούς της ΕΛΑΣ, έναν υπάλληλο της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης της οικείας Περιφέρειας και έναν εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες. Επισημαίνεται ότι η Ύπατη Αρμοστεία ανακοίνωσε την άρνησή της να συμμετάσχει στις εν λόγω επιτροπές, θεωρώντας ότι οι αλλαγές που υιοθετήθηκαν δεν εγγυώνται μία δίκαιη και αποτελεσματική διαδικασία ασύλου.
γ) Η κατάργηση του δεύτερου βαθμού εξέτασης από την Επιτροπή Προσφυγών με συνέπεια η αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας να απομείνει το μόνο μέσο προσβολής των απορριπτικών αποφάσεων επί των αιτημάτων ασύλου.
Οι οργανώσεις μας, θεωρώντας ότι οι ρυθμίσεις αυτές, όχι μόνο δεν βελτιώνουν μία ήδη προβληματική κατάσταση, αλλά αντιθέτως δημιουργούν ακόμα σημαντικότερα εμπόδια στη διασφάλιση μίας δίκαιης και αποτελεσματικής εξέτασης των αιτημάτων ασύλου, κατά παράβαση και της σχετικής κοινοτικής οδηγίας 2005/85/ΕΚ, αποφασίσαμε να αποστείλουμε υπόμνημα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκθέτοντας αναλυτικά τις απόψεις μας για τα σημεία του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου που δεν συνάδουν με το ευρωπαϊκό δίκαιο.
Η κίνηση αυτή ευελπιστούμε να αποτελέσει το έναυσμα για τις αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις, σύμφωνα άλλωστε και με τις εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης, ώστε να αποκτήσουμε πλέον ένα αποτελεσματικό σύστημα ασύλου, συμβατό με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Χώρας.
Έξι από τις σημαντικότερες ελληνικές οργανώσεις υποστήριξης προσφύγων και αιτούντων άσυλο, το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, η Διεθνής Αμνηστία, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων, η Ομάδα Δικηγόρων για τα Δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών και η PRAKSIS απέστειλαν σήμερα 16/11 κοινό υπόμνημα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επισημαίνοντας τα σημεία του ελληνικού θεσμικού πλαισίου για το άσυλο, τα οποία δεν συνάδουν με το ευρωπαϊκό δίκαιο.
∆ΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΥΠΟΒΟΛΗ ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ Ο∆ΗΓΙΑΣ ΠΟΥ ∆ΙΕΠΕΙ ΤΗ ∆ΙΑ∆ΙΚΑΣΙΑ ΑΣΥΛΟΥ
Στις 30 Ιουνίου 2009 δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το Προεδρικό ∆ιάταγμα 81/2009 με τίτλο: Τροποποίηση π.δ. 90/2008 «Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2005/85/ΕΚ του Συμβουλίου της 1ης ∆εκεμβρίου 2005, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές για τις διαδικασίες με τις οποίες τα κράτη μέλη χορηγούν και ανακαλούν το καθεστώς του πρόσφυγα».
Οι ρυθμίσεις του Π∆ προκάλεσαν τις αντιδράσεις θεσμικών οργάνων, όπως της Εθνικής Επιτροπής για τα ∆ικαιώματα του Ανθρώπου και του Ελληνικού Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και πολλών μη κυβερνητικών οργανώσεων διότι επέφεραν σημαντικές επί τα χείρω αλλαγές στη διαδικασία ασύλου. Οι κυριότερες εξ αυτών είναι:
α) Η μεταβίβαση της αποφασιστικής αρμοδιότητας επί των αιτημάτων ασύλου στους κατά τόπους Αστυνομικούς ∆ιευθυντές.
β) Η διεξαγωγή της συνέντευξης του αιτούντος ασύλου από γνωμοδοτική Επιτροπή αποτελούμενη σχεδόν αποκλειστικά από δημοσίους υπαλλήλους ήτοι δύο αξιωματικούς της ΕΛΑΣ, έναν υπάλληλο της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης της οικείας Περιφέρειας και έναν εκπρόσωπο της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες. Επισημαίνεται ότι η Ύπατη Αρμοστεία ανακοίνωσε την άρνησή της να συμμετάσχει στις εν λόγω επιτροπές, θεωρώντας ότι οι αλλαγές που υιοθετήθηκαν δεν εγγυώνται μία δίκαιη και αποτελεσματική διαδικασία ασύλου.
γ) Η κατάργηση του δεύτερου βαθμού εξέτασης από την Επιτροπή Προσφυγών με συνέπεια η αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας να απομείνει το μόνο μέσο προσβολής των απορριπτικών αποφάσεων επί των αιτημάτων ασύλου.
Οι οργανώσεις μας, θεωρώντας ότι οι ρυθμίσεις αυτές, όχι μόνο δεν βελτιώνουν μία ήδη προβληματική κατάσταση, αλλά αντιθέτως δημιουργούν ακόμα σημαντικότερα εμπόδια στη διασφάλιση μίας δίκαιης και αποτελεσματικής εξέτασης των αιτημάτων ασύλου, κατά παράβαση και της σχετικής κοινοτικής οδηγίας 2005/85/ΕΚ, αποφασίσαμε να αποστείλουμε υπόμνημα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκθέτοντας αναλυτικά τις απόψεις μας για τα σημεία του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου που δεν συνάδουν με το ευρωπαϊκό δίκαιο.
Η κίνηση αυτή ευελπιστούμε να αποτελέσει το έναυσμα για τις αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις, σύμφωνα άλλωστε και με τις εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης, ώστε να αποκτήσουμε πλέον ένα αποτελεσματικό σύστημα ασύλου, συμβατό με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Χώρας.
Δελτίο Τύπου Επιτροπής Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες Χίου «Λάθρα;» 17/11/2009
Το τελευταίο δεκαήμερο βρίσκεται σε εξέλιξη εισαγγελική έρευνα στη Χίο για την διαμαρτυρία του καλοκαιριού στο λιμάνι (26/7/09) με σκοπό να μην πραγματοποιηθεί η μεταγωγή και η ενδεχόμενη απέλαση 52 προσφύγων και μεταναστών μεταξύ των οποίων και τριών καταγεγραμμένων ανηλίκων. Το χρόνικό εκείνων των ημερών είναι πιστεύω γνωστό όπως και ότι οι άνθρωποι αυτοί βρέθηκαν τελικά στον έβρο όπως υποστηρίζαμε από την αρχή.
Σήμερα Τετάρτη και αύριο Πέμπτη ολοκληρώνονται οι μαρυτρικές καταθέσεις για τα γεγονότα εκείνης της ημέρας.
Δελτίο Τύπου Επιτροπής Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες Χίου «Λάθρα;»
17/11/2009
Πριν από μερικές ημέρες κλήθηκαν για κατάθεση, στο πλαίσιο εισαγγελικής έρευνας, συμπολίτες μας, από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, με τους οποίους βρεθήκαμε μαζί στο λιμάνι στις 26/7/09, να διαμαρτυρηθούμε για την μεταγωγή σε άγνωστο προορισμό και την πιθανή απέλαση 52 προσφύγων και μεταναστών -μεταξύ των οποίων και τριών καταγεγραμμένων ανηλίκων-.
Δεν συμφωνούμε με την εκτίμηση ότι πρόκειται για μια τυπική διαδικασία. Η προσπάθεια των αρχών είναι σαφής, όποιος διαμαρτύρεται ακόμη και με ειρηνικά μέσα και τολμά να μην κοιτά μόνο την δουλειά του, δεν τον ξεχνάνε. Σε αυτό το μήνυμα εμείς απαντάμε. Η δράση μας και η κινητοποίηση του καθενός από εμάς έχει διακριτές αναφορές σε αξίες και ιδανικά υπέρτερα από την τρέχουσα –άθλια – προσφυγική / μεταναστευτική πολιτική.
Ως συλλογικότητα, τα τελευταία 8 χρόνια σταθήκαμε αλληλέγγυοι σε πρόσφυγες και μετανάστες. Το καλοκαίρι στο λιμάνι πολιτικά και ηθικά είχαμε χρέος να βρεθούμε δίπλα τους. Οι αρχές έλαβαν το μήνυμα. Η πολιτική των εκτάκτων μεταγωγών και της μακρόχρονης κράτησης καταδικάστηκε και αποδείχτηκε απάνθρωπη και επικίνδυνη. Θα είμαστε ξανά απέναντι τους αν χρειασθεί σε κάθε δική τους ενέργεια που στέλνει ανθρώπους στον καιάδα της απέλασης, των βασανισμών, των τυπικών και άτυπων θαλάσσιων και χερσαίων επαναπροωθήσεων, των εξευτελιστικών συνθηκών κράτησης, της ελλιπούς ανθρώπινης υπόστασης.
Όσοι σχεδίασαν την μεταγωγή θα πρέπει να παράσχουν επαρκείς εξηγήσεις. Όσοι υλοποίησαν την μεταγωγή θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την σωματική μας ακεραιότητα, χτυπώντας πολλούς από εμάς και σέρνοντας μας σαν σακιά στην άσφαλτο, αγνόησαν ότι διαπράττουν αδικήματα σε βάρος των διαμαρτυρόμενων και των προσφύγων. Το πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό εκείνης της ημέρας αποδεικνύει αυτόν τον ισχυρισμό. Μια απλή επανάληψη του για όποιον ενδιαφερόμενο, αρκεί, ώστε να εξαχθούν συμπεράσματα από ποιους ασκήθηκε βία –και μάλιστα υπέρμετρη- και ποιοι ήταν τα θύματα. Οι μετέπειτα εξελίξεις στην ουσία της υπόθεσης και της πραγματοποιηθείσας μεταγωγής δικαιώνουν την διαμαρτυρία μας και μας κάνουν περήφανους που ήμασταν εκεί. Παρόντες.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος
Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες
Σήμερα Τετάρτη και αύριο Πέμπτη ολοκληρώνονται οι μαρυτρικές καταθέσεις για τα γεγονότα εκείνης της ημέρας.
Δελτίο Τύπου Επιτροπής Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες Χίου «Λάθρα;»
17/11/2009
Πριν από μερικές ημέρες κλήθηκαν για κατάθεση, στο πλαίσιο εισαγγελικής έρευνας, συμπολίτες μας, από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, με τους οποίους βρεθήκαμε μαζί στο λιμάνι στις 26/7/09, να διαμαρτυρηθούμε για την μεταγωγή σε άγνωστο προορισμό και την πιθανή απέλαση 52 προσφύγων και μεταναστών -μεταξύ των οποίων και τριών καταγεγραμμένων ανηλίκων-.
Δεν συμφωνούμε με την εκτίμηση ότι πρόκειται για μια τυπική διαδικασία. Η προσπάθεια των αρχών είναι σαφής, όποιος διαμαρτύρεται ακόμη και με ειρηνικά μέσα και τολμά να μην κοιτά μόνο την δουλειά του, δεν τον ξεχνάνε. Σε αυτό το μήνυμα εμείς απαντάμε. Η δράση μας και η κινητοποίηση του καθενός από εμάς έχει διακριτές αναφορές σε αξίες και ιδανικά υπέρτερα από την τρέχουσα –άθλια – προσφυγική / μεταναστευτική πολιτική.
Ως συλλογικότητα, τα τελευταία 8 χρόνια σταθήκαμε αλληλέγγυοι σε πρόσφυγες και μετανάστες. Το καλοκαίρι στο λιμάνι πολιτικά και ηθικά είχαμε χρέος να βρεθούμε δίπλα τους. Οι αρχές έλαβαν το μήνυμα. Η πολιτική των εκτάκτων μεταγωγών και της μακρόχρονης κράτησης καταδικάστηκε και αποδείχτηκε απάνθρωπη και επικίνδυνη. Θα είμαστε ξανά απέναντι τους αν χρειασθεί σε κάθε δική τους ενέργεια που στέλνει ανθρώπους στον καιάδα της απέλασης, των βασανισμών, των τυπικών και άτυπων θαλάσσιων και χερσαίων επαναπροωθήσεων, των εξευτελιστικών συνθηκών κράτησης, της ελλιπούς ανθρώπινης υπόστασης.
Όσοι σχεδίασαν την μεταγωγή θα πρέπει να παράσχουν επαρκείς εξηγήσεις. Όσοι υλοποίησαν την μεταγωγή θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την σωματική μας ακεραιότητα, χτυπώντας πολλούς από εμάς και σέρνοντας μας σαν σακιά στην άσφαλτο, αγνόησαν ότι διαπράττουν αδικήματα σε βάρος των διαμαρτυρόμενων και των προσφύγων. Το πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό εκείνης της ημέρας αποδεικνύει αυτόν τον ισχυρισμό. Μια απλή επανάληψη του για όποιον ενδιαφερόμενο, αρκεί, ώστε να εξαχθούν συμπεράσματα από ποιους ασκήθηκε βία –και μάλιστα υπέρμετρη- και ποιοι ήταν τα θύματα. Οι μετέπειτα εξελίξεις στην ουσία της υπόθεσης και της πραγματοποιηθείσας μεταγωγής δικαιώνουν την διαμαρτυρία μας και μας κάνουν περήφανους που ήμασταν εκεί. Παρόντες.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος
Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες
Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ| Ενάντια στο διακυβερνητικό φόρουμ μετανάστευσης
Στις αρχές του Νοέμβρη (2-5) θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα το Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη υπό την αιγίδα του Ιδρύματος Ωνάση. Πρόκειται για έναν νέο θεσμό που στόχο έχει τη «διαχείριση της μετανάστευσης» σύμφωνα με τις κυρίαρχες πολιτικές σε Ευρώπη και ΗΠΑ.
Είναι φανερό πως οι δυνάμεις του συστήματος σε διεθνές επίπεδο επιδιώκουν με κάθε τρόπο να ελέγξουν και να δρομολογήσουν τις εξελίξεις στη μεταναστευτική δραστηριότητα σύμφωνα με τα άμεσα συμφέροντά τους. Δημιούργησαν το πρόβλημα με τις πολιτικές τους και τώρα θέλουν να το διαχειριστούν, όχι φυσικά να το λύσουν, με τρόπο που να μην πάρει διαστάσεις κοινωνικής έκρηξης και να συνεχίσουν να κερδίζουν από την απελπισία των εκατομμυρίων ανθρώπων που αναγκάζονται να ξεσπιτώνονται.
Στη χώρα μας τόσο η προηγούμενη κυβέρνηση όσο και η τωρινή έχουν σκληρύνει την πολιτική τους απέναντι στους μετανάστες. Μηδενική ανοχή σύμφωνα και με τα λεγόμενα του Χρυσοχοϊδη απέναντι σε ανθρώπους που προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές, από χώρες με αντιδραστικά καθεστώτα, διεκδικώντας απλώς το αυτονόητο δικαίωμα στην αξιοπρεπή επιβίωση. Αυτό που απλόχερα τους επιφυλάσσουν είναι η παρατεταμένη φυλάκισή τους στα λεγόμενα Κέντρα Κράτησης, χωρίς να τους καλύπτουν ούτε καν τις στοιχειώδης συνθήκες διαβίωσης. Ταυτόχρονα όλο και πυκνώνουν οι καταγγελίες για ξυλοδαρμούς, δολοφονικές επιθέσεις ακόμη και παράνομες επαναπροωθήσεις, σε μετανάστες μέσα και έξω από τα Κέντρα Κράτησης.
Οι μετανάστες είναι τα θύματα της πολιτικής που δολοφονεί λαούς, διαμελίζει κράτη, ερημοποιεί ολόκληρες εκτάσεις του πλανήτη. Η αλληλεγγύη μας απέναντί τους είναι η ελάχιστη εκδήλωση της αντίθεσής μας απέναντι σε αυτή την πολιτική που γεννά της εξαθλίωση και την εκμετάλλευση. Αλλά είναι και η αναγκαία προϋπόθεση για να αντιμετωπίσουμε από κοινού –έλληνες και μετανάστες- την επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του στη χώρα μας.
Απέναντι σε όλα αυτά, η Κίνηση Για Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα -Αλληλεγγύη Στους Πρόσφυγες καλεί τους φορείς, τους συλλόγους, κάθε προοδευτικό πολίτη της Σάμου να συμμετέχει στις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στις 31/10-1/11 για να αναδειχθούν και να συζητηθούν όλα τα ζητήματα που αφορούν στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών και των προσφύγων.
• Τέλος στα στρατόπεδα συγκέντρωσης
• Άσυλο στους πρόσφυγες
• Ίσα δικαιώματα για όλους τους μετανάστες
• Κατάργηση της FRONTEX
• Ανατροπή των ρατσιστικών νόμων
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Είναι φανερό πως οι δυνάμεις του συστήματος σε διεθνές επίπεδο επιδιώκουν με κάθε τρόπο να ελέγξουν και να δρομολογήσουν τις εξελίξεις στη μεταναστευτική δραστηριότητα σύμφωνα με τα άμεσα συμφέροντά τους. Δημιούργησαν το πρόβλημα με τις πολιτικές τους και τώρα θέλουν να το διαχειριστούν, όχι φυσικά να το λύσουν, με τρόπο που να μην πάρει διαστάσεις κοινωνικής έκρηξης και να συνεχίσουν να κερδίζουν από την απελπισία των εκατομμυρίων ανθρώπων που αναγκάζονται να ξεσπιτώνονται.
Στη χώρα μας τόσο η προηγούμενη κυβέρνηση όσο και η τωρινή έχουν σκληρύνει την πολιτική τους απέναντι στους μετανάστες. Μηδενική ανοχή σύμφωνα και με τα λεγόμενα του Χρυσοχοϊδη απέναντι σε ανθρώπους που προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές, από χώρες με αντιδραστικά καθεστώτα, διεκδικώντας απλώς το αυτονόητο δικαίωμα στην αξιοπρεπή επιβίωση. Αυτό που απλόχερα τους επιφυλάσσουν είναι η παρατεταμένη φυλάκισή τους στα λεγόμενα Κέντρα Κράτησης, χωρίς να τους καλύπτουν ούτε καν τις στοιχειώδης συνθήκες διαβίωσης. Ταυτόχρονα όλο και πυκνώνουν οι καταγγελίες για ξυλοδαρμούς, δολοφονικές επιθέσεις ακόμη και παράνομες επαναπροωθήσεις, σε μετανάστες μέσα και έξω από τα Κέντρα Κράτησης.
Οι μετανάστες είναι τα θύματα της πολιτικής που δολοφονεί λαούς, διαμελίζει κράτη, ερημοποιεί ολόκληρες εκτάσεις του πλανήτη. Η αλληλεγγύη μας απέναντί τους είναι η ελάχιστη εκδήλωση της αντίθεσής μας απέναντι σε αυτή την πολιτική που γεννά της εξαθλίωση και την εκμετάλλευση. Αλλά είναι και η αναγκαία προϋπόθεση για να αντιμετωπίσουμε από κοινού –έλληνες και μετανάστες- την επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του στη χώρα μας.
Απέναντι σε όλα αυτά, η Κίνηση Για Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα -Αλληλεγγύη Στους Πρόσφυγες καλεί τους φορείς, τους συλλόγους, κάθε προοδευτικό πολίτη της Σάμου να συμμετέχει στις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στις 31/10-1/11 για να αναδειχθούν και να συζητηθούν όλα τα ζητήματα που αφορούν στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών και των προσφύγων.
• Τέλος στα στρατόπεδα συγκέντρωσης
• Άσυλο στους πρόσφυγες
• Ίσα δικαιώματα για όλους τους μετανάστες
• Κατάργηση της FRONTEX
• Ανατροπή των ρατσιστικών νόμων
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009
Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σάμος , 26 Οκτωβρίου 2009
Στις 2-5 Νοέμβρη 2009 πραγματοποιείται στην Αθήνα το 3ο Παγκόσμιο Φόρουμ για την Μετανάστευση και την Ανάπτυξη (GFMD). Πρόκειται για μία «συνάντηση κυβερνητικών εκπροσώπων, που σκοπό έχει ζητήματα μετανάστευσης και την διαχείριση τους, ώστε να επιτευχθούν οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας»(δες περισσότερα στην ιστοσελίδα του Υπ. Εσωτερικών). Σε μια προσπάθεια να καταδειχθεί η υποκρισία συνεδρίων όπως το παραπάνω, διεθνείς αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές οργανώσεις, καλούν σε δράσεις διαμαρτυρίας, από 1-3 Νοεμβρίου ,τόσο στην Αθήνα αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας.
Η Σάμος αποτελεί πεδίο εφαρμογής πολλών αποφάσεων της απάνθρωπης ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής –δες ενδεικτικά: κέντρο κράτησης ,FRONTEX κ.λπ. Όλων αυτών, δηλαδή ,που στο βωμό μιας υποτιθέμενης ανάπτυξης , θυσιάζουν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. ΚΑΙ γι’αυτό το λόγο, η Κίνηση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα –Αλληλεγγύη στους Πρόσφυγες, συμμετέχει στο τριήμερο διαμαρτυρίας ,οργανώνοντας δράσεις τόσο στο Καρλόβασι όσο και στο Βαθύ:
ΚΑΡΛΟΒΑΣΙ: Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009:
· Πλατεία Νέου Καρλοβασίου, ώρα 18:00μ.μ..Συγκέντρωση, ενημέρωση, δημόσια προβολή video σχετικά με τη μετανάστευση.
· Κτίριο Εμπορικής Σχολής, ώρα 20:00μ.μ..Ανοιχτή συζήτηση, μαρτυρίες προσφύγων.
ΒΑΘΥ: Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009:
· Κεντρική πλατεία Βαθέως, ώρα 13.00 μ.μ..Συγκέντρωση, ενημέρωση, δημόσια προβολή video σχετικά με τη μετανάστευση.
· Πορεία διαμαρτυρίας.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
· Νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα για όλους τους μετανάστες.
· Άσυλο και στέγη για τους πρόσφυγες.
· Κατάργηση του συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου της Ε.Ε.
· Κατάργηση του FRONTEX.
· Να κλείσουν τα κέντρα κράτησης προσφύγων.
· Ανατροπή των ρατσιστικών νόμων.
· ΟΧΙ στις ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις.
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Στις 2-5 Νοέμβρη 2009 πραγματοποιείται στην Αθήνα το 3ο Παγκόσμιο Φόρουμ για την Μετανάστευση και την Ανάπτυξη (GFMD). Πρόκειται για μία «συνάντηση κυβερνητικών εκπροσώπων, που σκοπό έχει ζητήματα μετανάστευσης και την διαχείριση τους, ώστε να επιτευχθούν οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας»(δες περισσότερα στην ιστοσελίδα του Υπ. Εσωτερικών). Σε μια προσπάθεια να καταδειχθεί η υποκρισία συνεδρίων όπως το παραπάνω, διεθνείς αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές οργανώσεις, καλούν σε δράσεις διαμαρτυρίας, από 1-3 Νοεμβρίου ,τόσο στην Αθήνα αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας.
Η Σάμος αποτελεί πεδίο εφαρμογής πολλών αποφάσεων της απάνθρωπης ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής –δες ενδεικτικά: κέντρο κράτησης ,FRONTEX κ.λπ. Όλων αυτών, δηλαδή ,που στο βωμό μιας υποτιθέμενης ανάπτυξης , θυσιάζουν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. ΚΑΙ γι’αυτό το λόγο, η Κίνηση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα –Αλληλεγγύη στους Πρόσφυγες, συμμετέχει στο τριήμερο διαμαρτυρίας ,οργανώνοντας δράσεις τόσο στο Καρλόβασι όσο και στο Βαθύ:
ΚΑΡΛΟΒΑΣΙ: Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009:
· Πλατεία Νέου Καρλοβασίου, ώρα 18:00μ.μ..Συγκέντρωση, ενημέρωση, δημόσια προβολή video σχετικά με τη μετανάστευση.
· Κτίριο Εμπορικής Σχολής, ώρα 20:00μ.μ..Ανοιχτή συζήτηση, μαρτυρίες προσφύγων.
ΒΑΘΥ: Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009:
· Κεντρική πλατεία Βαθέως, ώρα 13.00 μ.μ..Συγκέντρωση, ενημέρωση, δημόσια προβολή video σχετικά με τη μετανάστευση.
· Πορεία διαμαρτυρίας.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
· Νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα για όλους τους μετανάστες.
· Άσυλο και στέγη για τους πρόσφυγες.
· Κατάργηση του συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου της Ε.Ε.
· Κατάργηση του FRONTEX.
· Να κλείσουν τα κέντρα κράτησης προσφύγων.
· Ανατροπή των ρατσιστικών νόμων.
· ΟΧΙ στις ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις.
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΑΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009
Αυτή τη στιγμή κρατούνται 570 άτομα από Σομαλία , Λίβανο , Παλαιστίνη , Αφγανιστάν , Ιράν , Ιράκ , Ερυθραία. Πριν δύο μέρες συνελήφθησαν 150 άτομα στις ακτές τις Σάμου. Κρατούνται 50 παιδιά. Καταγράφηκαν 130 μέλη οικογενειών.200 άτομα κοιμούνται έξω (πολλοί ενήλικες δίνουν τα στρώματα τους σε παιδιά και οι ίδιοι «μετακομίζουν» στην αυλή).Ένας διαβητικός , μία έγκυος γυναίκα και ένα άτομο με αναπνευστικά προβλήματα , ζητούν άμεση ιατροφαρμακευτική βοήθεια. Σε ερωτήσεις προσφύγων ,σχετικές με όλα αυτά και άλλα, οι υπάλληλοι του κέντρου απαντούν: «ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΡΩΤΑΤΕ».
Βέβαια. Δουλειά τους είναι να σιωπούν και να μας επιτρέπουν να κάνουμε τη δική μας δουλειά : αφού τους πιούμε το αίμα , αργά και βασανιστικά , να τους εξαφανίσουμε. Στα κέντρα κράτησης προσφύγων, απανταχού, καταπατούνται κατάφορα ανθρώπινα δικαιώματα .Το πρότυπο κέντρο κράτησης Σάμου , είναι πρότυπο ακριβώς σε αυτό και τα δικά μας μάτια κι αυτιά έχουν συνηθίσει τόσο πολύ σε αριθμούς και καταστάσεις όπως τα παραπάνω , που τα αντιμετωπίζουμε με απόλυτη φυσικότητα .Σας παραθέτουμε το σημείωμα κάποιου πρόσφυγα από το κέντρο Σάμου:
«Όνομα: Mohammed Suleiman Idris
Εθνικότητα: Ερυθραίος
Πάσχω από διαβήτη και δε μπορώ να μείνω άλλο σ’ αυτό το κέντρο κράτησης. Είμαι ήδη εδώ 8 ημέρες. Είναι αδύνατο να μείνω γιατί:
α. Ένας διαβητικός πρέπει να έχει φροντίδα
β. Μερικές φορές τη νύχτα ,όταν κοιμάμαι, έρχομαι εκτός ελέγχου ,γιατί νιώθω πείνα και πρέπει εκείνη την ώρα να φάω(υπογλυκαιμικές κρίσεις), και αυτό τα μεσάνυχτα στο κέντρο είναι αδύνατο.
Και η ψυχολογία μου…. Είμαι ένας φυλακισμένος που πρέπει να εξετάζει το ζάχαρό του συνέχεια κι αυτό εδώ δε γίνεται.
Πρέπει να έχω ειδικό φαγητό, για διαβητικούς. Είμαι πολύ άσχημα εδώ. Το μόνο που θέλω είναι να ζήσω. Να πάω με τον ανιψιό μου στην Αθήνα, να μας δώσουν το χαρτί παραμονής για ένα μήνα. Σας παρακαλώ, δε μπορώ να μείνω άλλο εδώ! Νιώθω ότι πεθαίνω αργά.
Όνομα: Amir Said Suleiman
Υποφέρει από άσθμα. Και με τον καπνό του τσιγάρου και με τις οσμές από τις τουαλέτες δε μπορεί να αναπνεύσει.
Ζητάω να βγούμε από δω το συντομότερο.»
Εμείς θα λέγαμε ότι πλέον δε ζητάμε αλλά απαιτούμε.
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ.
Αυτή τη στιγμή κρατούνται 570 άτομα από Σομαλία , Λίβανο , Παλαιστίνη , Αφγανιστάν , Ιράν , Ιράκ , Ερυθραία. Πριν δύο μέρες συνελήφθησαν 150 άτομα στις ακτές τις Σάμου. Κρατούνται 50 παιδιά. Καταγράφηκαν 130 μέλη οικογενειών.200 άτομα κοιμούνται έξω (πολλοί ενήλικες δίνουν τα στρώματα τους σε παιδιά και οι ίδιοι «μετακομίζουν» στην αυλή).Ένας διαβητικός , μία έγκυος γυναίκα και ένα άτομο με αναπνευστικά προβλήματα , ζητούν άμεση ιατροφαρμακευτική βοήθεια. Σε ερωτήσεις προσφύγων ,σχετικές με όλα αυτά και άλλα, οι υπάλληλοι του κέντρου απαντούν: «ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΡΩΤΑΤΕ».
Βέβαια. Δουλειά τους είναι να σιωπούν και να μας επιτρέπουν να κάνουμε τη δική μας δουλειά : αφού τους πιούμε το αίμα , αργά και βασανιστικά , να τους εξαφανίσουμε. Στα κέντρα κράτησης προσφύγων, απανταχού, καταπατούνται κατάφορα ανθρώπινα δικαιώματα .Το πρότυπο κέντρο κράτησης Σάμου , είναι πρότυπο ακριβώς σε αυτό και τα δικά μας μάτια κι αυτιά έχουν συνηθίσει τόσο πολύ σε αριθμούς και καταστάσεις όπως τα παραπάνω , που τα αντιμετωπίζουμε με απόλυτη φυσικότητα .Σας παραθέτουμε το σημείωμα κάποιου πρόσφυγα από το κέντρο Σάμου:
«Όνομα: Mohammed Suleiman Idris
Εθνικότητα: Ερυθραίος
Πάσχω από διαβήτη και δε μπορώ να μείνω άλλο σ’ αυτό το κέντρο κράτησης. Είμαι ήδη εδώ 8 ημέρες. Είναι αδύνατο να μείνω γιατί:
α. Ένας διαβητικός πρέπει να έχει φροντίδα
β. Μερικές φορές τη νύχτα ,όταν κοιμάμαι, έρχομαι εκτός ελέγχου ,γιατί νιώθω πείνα και πρέπει εκείνη την ώρα να φάω(υπογλυκαιμικές κρίσεις), και αυτό τα μεσάνυχτα στο κέντρο είναι αδύνατο.
Και η ψυχολογία μου…. Είμαι ένας φυλακισμένος που πρέπει να εξετάζει το ζάχαρό του συνέχεια κι αυτό εδώ δε γίνεται.
Πρέπει να έχω ειδικό φαγητό, για διαβητικούς. Είμαι πολύ άσχημα εδώ. Το μόνο που θέλω είναι να ζήσω. Να πάω με τον ανιψιό μου στην Αθήνα, να μας δώσουν το χαρτί παραμονής για ένα μήνα. Σας παρακαλώ, δε μπορώ να μείνω άλλο εδώ! Νιώθω ότι πεθαίνω αργά.
Όνομα: Amir Said Suleiman
Υποφέρει από άσθμα. Και με τον καπνό του τσιγάρου και με τις οσμές από τις τουαλέτες δε μπορεί να αναπνεύσει.
Ζητάω να βγούμε από δω το συντομότερο.»
Εμείς θα λέγαμε ότι πλέον δε ζητάμε αλλά απαιτούμε.
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ.
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009
Κάλεσμα για τη Διεθνή Σύνοδο των Μεταναστευτικών και Αντιρατσιστικών οργανώσεων
Από τις 2 έως τις 5 Νοέμβρη πραγματοποιείται στην Αθήνα το 3ο Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη (ΠΦΜΑ). Θεωρώντας ότι αυτή η συνάντηση αποτελεί προσπάθεια διεθνούς συντονισμού των κυβερνήσεων, αλλά δεν δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον για τα προβλήματα των μεταναστών και των προσφύγων, εμείς που υπογράφουμε αυτό το κάλεσμα, αποφασίσαμε τη διοργάνωση Διεθνούς Συνόδου των Αντιρατσιστικών και Μεταναστευτικών Οργανώσεων από την Κυριακή 1 έως την Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009.
Πιστεύουμε ότι κάθε ενδιαφερόμενος πρέπει να έχει την ευκαιρία να συνδιαμορφώσει το πρόγραμμα της Διεθνούς Συνόδου των Αντιρατσιστικών και Μεταναστευτικών Οργανώσεων. Γιʼ αυτό σας καλούμε να υποβάλετε τις προτάσεις σας για τη διοργάνωση συζητήσεων στο πλαίσιο της Συνόδου στο mail antigfmd@gmail.com
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι μέχρι τώρα έχουν υποβληθεί προτάσεις για συζητήσεις σχετικά με την κατάσταση στον Τρίτο Κόσμο, τις μεταναστευτικές πολιτικές της Ευρωπαϊκές Ένωσης, την άνοδο της Άκρας Δεξιάς στην Ευρώπη κ.α..
Ομάδα προγράμματος
Το κάλεσμα για τη Διεθνή Σύνοδο Αντιρατσιστικών και Μεταναστευτικών Οργανώσεων υπογράφουν οι:
* International Assebly of Migrants and Refugees (IAMR) * ATIK-Confederation of workers from Turkey in Europe * MIGRANTE EUROPE * ΟΛΜΕ (ως παρατηρητής) * επιστημονικοί συνεργάτες του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ * Γ ΕΛΜΕ Αθήνας (ως παρατηρητής) * Κίνηση «Ενωμένοι ενάντια στον Ρατσισμό και την Φασιστική Απειλή» * Καμπάνια «0% Ρατσισμός - 100% Αλληλεγγύη» * Διεθνής Αμνηστία (ως παρατηρητής) * κοινότητα ACTION-Congo * Ένωση Αφρικανών Γυναικών * Μαροκινή κοινότητα * Αφγανική κοινότητα * Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος * Κίνηση Υπεράσπισης Προσφύγων και Μεταναστών Πάτρας * Συμμαχία Σταματήστε τον πόλεμο * Παγκόσμια Πορεία Γυναικών * Κέντρο ΑΝΤΙΓΟΝΗ * Δίκτυο κοινωνικής υποστήριξης προσφύγων και μεταναστών * ΑΡΣΙΣ * Κίνηση κατοίκων 6ου διαμερίσματος * Κίνηση "Απελάστε τον Ρατσισμό" * Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών * Νεολαία ενάντια στον Ρατσισμό στην Ευρώπη-YRE * Ένωση Εργαζομένων * Νεολαία Συνασπισμού * Bellaciao * Κόκκινο (συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) * ΞΕΚΙΝΗΜΑ (συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) * ΔΕΑ (συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) * ΚΟΕ (συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) * Τμήμα Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ * Λαϊκές Αγωνιστικές Κινήσεις * Ταξική Πορεία * ΟΚΔΕ/Σπάρτακος *ΣΕΚ
Πιστεύουμε ότι κάθε ενδιαφερόμενος πρέπει να έχει την ευκαιρία να συνδιαμορφώσει το πρόγραμμα της Διεθνούς Συνόδου των Αντιρατσιστικών και Μεταναστευτικών Οργανώσεων. Γιʼ αυτό σας καλούμε να υποβάλετε τις προτάσεις σας για τη διοργάνωση συζητήσεων στο πλαίσιο της Συνόδου στο mail antigfmd@gmail.com
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι μέχρι τώρα έχουν υποβληθεί προτάσεις για συζητήσεις σχετικά με την κατάσταση στον Τρίτο Κόσμο, τις μεταναστευτικές πολιτικές της Ευρωπαϊκές Ένωσης, την άνοδο της Άκρας Δεξιάς στην Ευρώπη κ.α..
Ομάδα προγράμματος
Το κάλεσμα για τη Διεθνή Σύνοδο Αντιρατσιστικών και Μεταναστευτικών Οργανώσεων υπογράφουν οι:
* International Assebly of Migrants and Refugees (IAMR) * ATIK-Confederation of workers from Turkey in Europe * MIGRANTE EUROPE * ΟΛΜΕ (ως παρατηρητής) * επιστημονικοί συνεργάτες του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ * Γ ΕΛΜΕ Αθήνας (ως παρατηρητής) * Κίνηση «Ενωμένοι ενάντια στον Ρατσισμό και την Φασιστική Απειλή» * Καμπάνια «0% Ρατσισμός - 100% Αλληλεγγύη» * Διεθνής Αμνηστία (ως παρατηρητής) * κοινότητα ACTION-Congo * Ένωση Αφρικανών Γυναικών * Μαροκινή κοινότητα * Αφγανική κοινότητα * Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος * Κίνηση Υπεράσπισης Προσφύγων και Μεταναστών Πάτρας * Συμμαχία Σταματήστε τον πόλεμο * Παγκόσμια Πορεία Γυναικών * Κέντρο ΑΝΤΙΓΟΝΗ * Δίκτυο κοινωνικής υποστήριξης προσφύγων και μεταναστών * ΑΡΣΙΣ * Κίνηση κατοίκων 6ου διαμερίσματος * Κίνηση "Απελάστε τον Ρατσισμό" * Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών * Νεολαία ενάντια στον Ρατσισμό στην Ευρώπη-YRE * Ένωση Εργαζομένων * Νεολαία Συνασπισμού * Bellaciao * Κόκκινο (συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) * ΞΕΚΙΝΗΜΑ (συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) * ΔΕΑ (συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) * ΚΟΕ (συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ) * Τμήμα Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ * Λαϊκές Αγωνιστικές Κινήσεις * Ταξική Πορεία * ΟΚΔΕ/Σπάρτακος *ΣΕΚ
Κύπρος: θύελλα αντιδράσεων από τη διακαναλικη επιχείρηση σκούπα στη Λευκωσία.
Τα ξημερώματα της Παρασκευής 15 Σεπτεμβρίου, 256 αστυνομικοί - ράμπο - αφού απέκλεισαν με μπλόκα την εντός των τειχών Λευκωσία, επέδραμαν σε σπίτια μεταναστών και αιτούντων άσυλο αλλά και σε δρομάκια και πεζοδρόμια και συνέλαβαν με χειροπέδες και φόρτωσαν σε κλούβες 150 μετανάστες. Ήταν αρκετό το χρώμα και μόνο για να βρεθείς στα χέρια των φουσκωτών της ΜΜΑΔ και του Αλλοδαπών. Όπως δήλωσε ο ίδιος ο Υπουργός Εσωτερικών, αρμόδιος για θέματα μετανάστευσης και Ασύλου, «αν τύχαινε να ήμουν εκεί θα με συλλάμβαναν και μένα»! Κι όλα αυτά με την παρουσία όλων των καναλιών, αφού οι δημοσιογράφοι είχαν ειδοποιηθεί την προηγουμένη το απόγευμα από την αστυνομία, για να προβάλουν την «αποφασιστικότητα» της αστυνομία
για περισσοτερα
http://www.xekinima.org/news/display.php?tbl=news&id=934
για περισσοτερα
http://www.xekinima.org/news/display.php?tbl=news&id=934
Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
/Σάμος, Σεπτέμβριος 2009/
Μετά από άλλο ένα καλοκαίρι μεγάλης εισροής προσφύγων μεταναστών και στο νησί της Σάμου, τα πράγματα δε δείχνουν να βελτιώνονται ούτε στο ελάχιστο. Εν συντομία, θέλουμε να κοινοποιήσουμε τρία περιστατικά, τα οποία θεωρούμε ότι περιγράφουν επαρκώς το θέατρο του παραλόγου που παίζεται εις βάρος αυτών των ανθρώπων.
Αυτή την στιγμή στο Κέντρο Κράτησης Προσφύγων Σάμου βρίσκονται τουλάχιστον 500 άνθρωποι. Πάρα πολλοί κοιμούνται έξω από τα καταλύματα χωρίς καν ένα σεντόνι…Πολλές οικογένειες, πολλά παιδιά! Το προσωπικό είναι απολύτως ανεπαρκές και οι συνθήκες διαβίωσης το λιγότερο άθλιες. Γι’ αυτούς τους λόγους, αλλά και για άλλους που δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς, η μία και μοναδική κοινωνική λειτουργός του Κέντρου, πριν από λίγες μέρες, παραιτήθηκε. Πόσο να αντέξει κανείς την απάνθρωπη και κραυγαλέα αδιαφορία των πάντων;
Ταυτόχρονα στο Κέντρο Κράτησης βρίσκονται 15-20 (ίσως και παραπάνω) ασυνόδευτα ανήλικα άτομα, τα οποία παράνομα κρατούνται πάνω από 15 μέρες στο χώρο αυτό. Επιπλέον 9 από αυτά βρίσκονται ήδη εκεί 55 μέρες , αφού κυριολεκτικά ξεχάστηκαν από τις αρμόδιες αρχές, όταν πριν από 3 εβδομάδες περίπου, μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Φιλοξενίας Ανηλίκων Μυτιλήνης αρκετοί συνομήλικοί τους. Είναι γνωστό ότι οι ανήλικοι δε θεωρούνται κρατούμενοι σύμφωνα με το νόμο, οπότε καταστάσεις όπως οι παραπάνω είναι παντελώς παράνομες. Ας καταλάβουμε επιτέλους ότι έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους και όχι με άψυχα «δέματα».
Αυτή την στιγμή στο λιμάνι του Βαθέως μπορεί κανείς να δει αρκετούς πρόσφυγες, με το χαρτί της διοικητικής απέλασης από την αστυνομία στο χέρι, αλλά χωρίς εισιτήρια για την Αθήνα. Αυτό συμβαίνει γιατί, για κάποιο άγνωστο λόγο, η αστυνομία τους αφήνει με το χαρτί τους να φύγουν από το Κέντρο, αλλά η Νομαρχία, ισχυριζόμενη ότι δεν έχει χρήματα, δεν τους δίνει το εισιτήριό τους. Και εύλογα γεννιούνται τα εξής ερωτήματα: Με ποια λογική γίνεται αυτή η κίνηση; Τι μπορούν να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι με μόνη τους περιουσία ένα μεγάλο τίποτα και την απόγνωσή τους; Υπάρχει κάποιος που θέλει εκτός από τους απελπισμένους πρόσφυγες και
«αγανακτισμένους» πολίτες;
*/Ας είμαστε δίπλα τους και ας μην επιτρέψουμε σε κανένα να μας φέρει απέναντί τους./*
*ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΖΩΕΣ.*
Κίνηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα- Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Μετά από άλλο ένα καλοκαίρι μεγάλης εισροής προσφύγων μεταναστών και στο νησί της Σάμου, τα πράγματα δε δείχνουν να βελτιώνονται ούτε στο ελάχιστο. Εν συντομία, θέλουμε να κοινοποιήσουμε τρία περιστατικά, τα οποία θεωρούμε ότι περιγράφουν επαρκώς το θέατρο του παραλόγου που παίζεται εις βάρος αυτών των ανθρώπων.
Αυτή την στιγμή στο Κέντρο Κράτησης Προσφύγων Σάμου βρίσκονται τουλάχιστον 500 άνθρωποι. Πάρα πολλοί κοιμούνται έξω από τα καταλύματα χωρίς καν ένα σεντόνι…Πολλές οικογένειες, πολλά παιδιά! Το προσωπικό είναι απολύτως ανεπαρκές και οι συνθήκες διαβίωσης το λιγότερο άθλιες. Γι’ αυτούς τους λόγους, αλλά και για άλλους που δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς, η μία και μοναδική κοινωνική λειτουργός του Κέντρου, πριν από λίγες μέρες, παραιτήθηκε. Πόσο να αντέξει κανείς την απάνθρωπη και κραυγαλέα αδιαφορία των πάντων;
Ταυτόχρονα στο Κέντρο Κράτησης βρίσκονται 15-20 (ίσως και παραπάνω) ασυνόδευτα ανήλικα άτομα, τα οποία παράνομα κρατούνται πάνω από 15 μέρες στο χώρο αυτό. Επιπλέον 9 από αυτά βρίσκονται ήδη εκεί 55 μέρες , αφού κυριολεκτικά ξεχάστηκαν από τις αρμόδιες αρχές, όταν πριν από 3 εβδομάδες περίπου, μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Φιλοξενίας Ανηλίκων Μυτιλήνης αρκετοί συνομήλικοί τους. Είναι γνωστό ότι οι ανήλικοι δε θεωρούνται κρατούμενοι σύμφωνα με το νόμο, οπότε καταστάσεις όπως οι παραπάνω είναι παντελώς παράνομες. Ας καταλάβουμε επιτέλους ότι έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους και όχι με άψυχα «δέματα».
Αυτή την στιγμή στο λιμάνι του Βαθέως μπορεί κανείς να δει αρκετούς πρόσφυγες, με το χαρτί της διοικητικής απέλασης από την αστυνομία στο χέρι, αλλά χωρίς εισιτήρια για την Αθήνα. Αυτό συμβαίνει γιατί, για κάποιο άγνωστο λόγο, η αστυνομία τους αφήνει με το χαρτί τους να φύγουν από το Κέντρο, αλλά η Νομαρχία, ισχυριζόμενη ότι δεν έχει χρήματα, δεν τους δίνει το εισιτήριό τους. Και εύλογα γεννιούνται τα εξής ερωτήματα: Με ποια λογική γίνεται αυτή η κίνηση; Τι μπορούν να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι με μόνη τους περιουσία ένα μεγάλο τίποτα και την απόγνωσή τους; Υπάρχει κάποιος που θέλει εκτός από τους απελπισμένους πρόσφυγες και
«αγανακτισμένους» πολίτες;
*/Ας είμαστε δίπλα τους και ας μην επιτρέψουμε σε κανένα να μας φέρει απέναντί τους./*
*ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΖΩΕΣ.*
Κίνηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα- Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες
Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009
150 παιδιά σε απεργία πείνας !
Το παρακάτω δημοσιεύτηκε στο tvxs την Τετάρτη 19 Αυγούστου:
Σε απεργία πείνας βρίσκονται από εχθές 150 παιδιά, πολλά από τα οποία είναι μικρότερα των 14 ετών και βρίσκονται στην ουσία φυλακισμένα στο κέντρο κράτησης μεταναστών της Παγανής Λέσβου υπό απάνθρωπες συνθήκες. Το tvxs μίλησε στον κ.Δήμο Σαραντίδη, δικηγόρο και συμμετέχοντα στο πρόγραμμα «Μυτιλήνη Επείγον» που χρηματοδοτείται από το Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων.
Περισσότεροι από 900 άνθρωποι βρίσκονται φυλακισμένοι στο κέντρο κράτησης της Παγανής Λέσβου – το οποίο είναι σχεδιασμένο για να δέχεται το πολύ 250 άτομα – υπό απάνθρωπες συνθήκες. Ανάμεσά τους βρίσκονται και 270 ασυνόδευτα παιδιά, πολλά από τα οποία είναι μικρότερα των 14 ετών και κρατούνται ήδη εδώ και δύο μήνες. «Ανάμεσα στους ανήλικους υπάρχουν και περιπτώσεις παιδιών που έχουν βιώσει ιδιαίτερα τραυματικές εμπειρίες, χρήζουν άμεσης ψυχολογικής στήριξης και συνεπώς η παραμονή τους εδώ επιδεινώνει την ήδη εύθραυστη υγεία τους», σημειώνει ο κ.Σαραντίδης, δικηγόρος και μέλος του προγράμματος «Μυτιλήνη Επείγον» που χρηματοδοτείται από το Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων.
Τελευταία διέξοδος: παιδιά σε απεργία πείνας
Οι άθλιες συνθήκες κράτησης ανάγκασαν τα φυλακισμένα παιδιά να ορθώσουν το ανάστημά τους και να αποστείλουν επιστολές γραμμένες στα αφγανικά, οι οποίες μεταφράσθηκαν και δημοσιεύθηκαν στο blogspot της οργάνωσης «No border». «Πρώτο πρόβλημα: η συμπεριφορά της Αστυνομίας στη φυλακή, δεν είναι συμπεριφορά προς ανθρώπους και μας χτυπάνε κάθε μέρα. Δεύτερο πρόβλημα: δεν υπάρχει νερό στη φυλακή και πολλοί όταν πίνουν, αρρωσταίνουν. Τρίτο πρόβλημα: κρατούνται πολλοί νέοι μέσα στους θαλάμους, που έχει πολύ ζέστη», αναγράφεται στην επιστολή σε ακριβή μετάφραση.
Παρά τις προσπάθειες των παιδιών, το αίτημά για μεταφορά τους σε άλλους χώρους όπου θα υφίστανται ανθρώπινες συνθήκες, κατάλληλες για την υποδοχή παιδιών, δεν εισακούσθηκε. Για το λόγο αυτό τα παιδιά έλαβαν εχθές την απόφαση να ξεκινήσουν απεργία πείνας, ως ύστατη ένδειξη διαμαρτυρίας. «Πρόκειται για καταπονημένα παιδιά με ελάχιστες αντοχές, τα οποία βρίσκονται σε πραγματικό κίνδυνο λόγω της απεργίας πείνας», καταγγέλλει ο κ.Σαραντίδης. «Ήδη στο παρελθόν σε μια αντίστοιχη απεργία πείνας, παιδιά λιποθυμούσαν καθημερινά και τα ασθενοφόρα τα μετέφεραν στο νοσοκομείο», προειδοποιεί.
«Λύση» του προβλήματος η μεταφορά;
Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας, οι κραυγές των ανηλίκων εισακούσθηκαν από το Υπουργείο Υγείας και την Αστυνομία, και πυροδότησαν την κίνηση διαδικασιών για τη μεταφορά περίπου 100 ανηλίκων σε άλλα κέντρα της Λέσβου και της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ωστόσο, ο κ.Σαραντίδης προειδοποιεί ότι τα εν λόγω μέτρα αποτελούν απλώς απόπειρα συγκάλυψης του προβλήματος. «Είναι παντελώς αδύνατο να μεταφερθούν οι ανήλικοι στα κέντρα που το Υπουργείο Υγείας επέλεξε, διότι αυτά είναι ήδη υπερπλήρη!» καταγγέλλει ο κ.Σαραντίδης. «Έχουν επιλέξει το κέντρο υποδοχής της Αγιάσου Λέσβου, το οποίο είναι ήδη κορεσμένο, καθώς φιλοξενεί ήδη 120 παιδιά ενώ χωράει 100. Από την άλλη, τα δύο κέντρα υποδοχής της Θεσσαλονίκης, είναι επίσης υπερπλήρη και είναι απολύτως αδύνατο υπό τις παρούσες συνθήκες να δεχθούν τους ανηλίκους», συνεχίζει ο κ.Σαραντίδης.
«Οι αρχές δεν ενδιαφέρονται για την επίτευξη ουσιαστικής λύσης, αλλά προτείνουν τη μεταφορά των παιδιών από ένα κορεσμένο κέντρο σε άλλο. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι λύση! Αντιθέτως, οφείλουν να κατασκευασθούν οι υποδομές ώστε να φιλοξενηθούν οι ανήλικοι σε κέντρα τα οποία μπορούν πράγματι να τους δεχθούν», καταλήγει ο κ. Σαραντίδης.
Συμμετέχοντας στο πρόγραμμα «Μυτιλήνη Επείγον» που χρηματοδοτείται από το Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων, ο κ.Σαραντίδης και οι συνεργάτες του επισκέφθηκαν διάφορους χώρους στη Μυτιλήνη που θα μπορούσαν να διαμορφωθούν σε υποτυπώδη κέντρα υποδοχής ανηλίκων μεταναστών. «Ενημερώσαμε το Υπουργείο Εσωτερικών και το Υπουργείο Υγείας και καλέσαμε αρμόδιους πραγματογνώμονες να δουν τους χώρους και να τους αξιολογήσουν», τονίζει ο κ.Σαραντίδης. Πέρασαν εβδομάδες, ωστόσο, και οι πραγματογνώμονες δεν ήρθαν, ούτε άλλη επίσημη απάντηση δόθηκε. Εν τω μεταξύ ο χρόνος περνάει και τα ήδη ταλαιπωρημένα παιδιά συνεχίζουν την απεργία πείνας...
Σε απεργία πείνας βρίσκονται από εχθές 150 παιδιά, πολλά από τα οποία είναι μικρότερα των 14 ετών και βρίσκονται στην ουσία φυλακισμένα στο κέντρο κράτησης μεταναστών της Παγανής Λέσβου υπό απάνθρωπες συνθήκες. Το tvxs μίλησε στον κ.Δήμο Σαραντίδη, δικηγόρο και συμμετέχοντα στο πρόγραμμα «Μυτιλήνη Επείγον» που χρηματοδοτείται από το Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων.
Περισσότεροι από 900 άνθρωποι βρίσκονται φυλακισμένοι στο κέντρο κράτησης της Παγανής Λέσβου – το οποίο είναι σχεδιασμένο για να δέχεται το πολύ 250 άτομα – υπό απάνθρωπες συνθήκες. Ανάμεσά τους βρίσκονται και 270 ασυνόδευτα παιδιά, πολλά από τα οποία είναι μικρότερα των 14 ετών και κρατούνται ήδη εδώ και δύο μήνες. «Ανάμεσα στους ανήλικους υπάρχουν και περιπτώσεις παιδιών που έχουν βιώσει ιδιαίτερα τραυματικές εμπειρίες, χρήζουν άμεσης ψυχολογικής στήριξης και συνεπώς η παραμονή τους εδώ επιδεινώνει την ήδη εύθραυστη υγεία τους», σημειώνει ο κ.Σαραντίδης, δικηγόρος και μέλος του προγράμματος «Μυτιλήνη Επείγον» που χρηματοδοτείται από το Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων.
Τελευταία διέξοδος: παιδιά σε απεργία πείνας
Οι άθλιες συνθήκες κράτησης ανάγκασαν τα φυλακισμένα παιδιά να ορθώσουν το ανάστημά τους και να αποστείλουν επιστολές γραμμένες στα αφγανικά, οι οποίες μεταφράσθηκαν και δημοσιεύθηκαν στο blogspot της οργάνωσης «No border». «Πρώτο πρόβλημα: η συμπεριφορά της Αστυνομίας στη φυλακή, δεν είναι συμπεριφορά προς ανθρώπους και μας χτυπάνε κάθε μέρα. Δεύτερο πρόβλημα: δεν υπάρχει νερό στη φυλακή και πολλοί όταν πίνουν, αρρωσταίνουν. Τρίτο πρόβλημα: κρατούνται πολλοί νέοι μέσα στους θαλάμους, που έχει πολύ ζέστη», αναγράφεται στην επιστολή σε ακριβή μετάφραση.
Παρά τις προσπάθειες των παιδιών, το αίτημά για μεταφορά τους σε άλλους χώρους όπου θα υφίστανται ανθρώπινες συνθήκες, κατάλληλες για την υποδοχή παιδιών, δεν εισακούσθηκε. Για το λόγο αυτό τα παιδιά έλαβαν εχθές την απόφαση να ξεκινήσουν απεργία πείνας, ως ύστατη ένδειξη διαμαρτυρίας. «Πρόκειται για καταπονημένα παιδιά με ελάχιστες αντοχές, τα οποία βρίσκονται σε πραγματικό κίνδυνο λόγω της απεργίας πείνας», καταγγέλλει ο κ.Σαραντίδης. «Ήδη στο παρελθόν σε μια αντίστοιχη απεργία πείνας, παιδιά λιποθυμούσαν καθημερινά και τα ασθενοφόρα τα μετέφεραν στο νοσοκομείο», προειδοποιεί.
«Λύση» του προβλήματος η μεταφορά;
Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας, οι κραυγές των ανηλίκων εισακούσθηκαν από το Υπουργείο Υγείας και την Αστυνομία, και πυροδότησαν την κίνηση διαδικασιών για τη μεταφορά περίπου 100 ανηλίκων σε άλλα κέντρα της Λέσβου και της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ωστόσο, ο κ.Σαραντίδης προειδοποιεί ότι τα εν λόγω μέτρα αποτελούν απλώς απόπειρα συγκάλυψης του προβλήματος. «Είναι παντελώς αδύνατο να μεταφερθούν οι ανήλικοι στα κέντρα που το Υπουργείο Υγείας επέλεξε, διότι αυτά είναι ήδη υπερπλήρη!» καταγγέλλει ο κ.Σαραντίδης. «Έχουν επιλέξει το κέντρο υποδοχής της Αγιάσου Λέσβου, το οποίο είναι ήδη κορεσμένο, καθώς φιλοξενεί ήδη 120 παιδιά ενώ χωράει 100. Από την άλλη, τα δύο κέντρα υποδοχής της Θεσσαλονίκης, είναι επίσης υπερπλήρη και είναι απολύτως αδύνατο υπό τις παρούσες συνθήκες να δεχθούν τους ανηλίκους», συνεχίζει ο κ.Σαραντίδης.
«Οι αρχές δεν ενδιαφέρονται για την επίτευξη ουσιαστικής λύσης, αλλά προτείνουν τη μεταφορά των παιδιών από ένα κορεσμένο κέντρο σε άλλο. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι λύση! Αντιθέτως, οφείλουν να κατασκευασθούν οι υποδομές ώστε να φιλοξενηθούν οι ανήλικοι σε κέντρα τα οποία μπορούν πράγματι να τους δεχθούν», καταλήγει ο κ. Σαραντίδης.
Συμμετέχοντας στο πρόγραμμα «Μυτιλήνη Επείγον» που χρηματοδοτείται από το Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων, ο κ.Σαραντίδης και οι συνεργάτες του επισκέφθηκαν διάφορους χώρους στη Μυτιλήνη που θα μπορούσαν να διαμορφωθούν σε υποτυπώδη κέντρα υποδοχής ανηλίκων μεταναστών. «Ενημερώσαμε το Υπουργείο Εσωτερικών και το Υπουργείο Υγείας και καλέσαμε αρμόδιους πραγματογνώμονες να δουν τους χώρους και να τους αξιολογήσουν», τονίζει ο κ.Σαραντίδης. Πέρασαν εβδομάδες, ωστόσο, και οι πραγματογνώμονες δεν ήρθαν, ούτε άλλη επίσημη απάντηση δόθηκε. Εν τω μεταξύ ο χρόνος περνάει και τα ήδη ταλαιπωρημένα παιδιά συνεχίζουν την απεργία πείνας...
Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009
Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009
ΣΑΜΟΣ: ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΜΕΤΑΓΩΓΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Κλιμακώνεται η επίθεση στα δικαιώματα των προσφύγων. Μετά τα γνωστά γεγονότα μεταγωγών σε Χίο και Μυτιλήνη σειρά είχε η Σάμος. Η Κίνηση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – Αλληλεγγύη στους Πρόσφυγες ενημερώθηκε οτι την Τρίτη 04/08 θα πραγματοποιούνταν μεταγωγή αγνώστου αριθμού προσφύγων προς την Καβάλα με το πλοίο Θεόφιλος και για αυτό το λόγο κάλεσε σε κινητοποίηση στο λιμάνι Βαθέως προκειμένου να αποτραπεί η μεταγωγή.
Πράγματι κατέφθασε στο λιμάνι λεωφορείο με 26 πρόσφυγες (Σομαλοί, Αφγανοί, Παλαιστίνιοι ). Περίπου 100 άτομα απέκλεισαν τον καταπέλτη του πλοίου και ακινητοποίησαν το πούλμαν, το οποίο περικυκλώθηκε από αστυνομικές δυνάμεις εμποδίζοντας την επικοινωνία των πολιτών με τους πρόσφυγες.
Μετά από επίμονες προσπάθειες διαπιστώθηκε ότι: ψευδώς είχαν ενημερωθεί από την αστυνομία ότι θα μεταφέρονταν στην Αθήνα. Παρά την πίεση της Κίνησης για να μαθευτεί ο τελικός προορισμός δε δόθηκε καμία απάντηση ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό την εκτίμησή μας ότι θα πραγματοποιούνταν επαναπροώθηση μέσω του Εβρου. Όταν οι πρόσφυγες αντιλήφθηκαν ότι ο τελικός προορισμός του πλοίου ήταν η Καβάλα και όχι η Αθήνα διαμαρτυρήθηκαν έντονα και δέχθηκαν τις βιαιοπραγίες της αστυνομίας μπροστά στα μάτια όλων των συγκεντρωμένων.
Οι ίδιοι οι πρόσφυγες μας ενημέρωσαν πως ανάμεσά τους βρίσκονταν 3 ανήλικοι.
Παρόλο που όλοι δημόσια αιτούνταν άσυλο οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές που ήταν παρούσες αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν το αίτημά τους, καταπατώντας το στοιχειώδες δικαίωμά τους για προστασία.
Μετά από μιάμιση ώρα έντονων διαμαρτυριών τόσο των προσφύγων όσο και των πολιτών το πλοίο αναχώρησε χωρίς τους πρόσφυγες, οι οποίοι επέστρεψαν στο Κέντρο.
Οι 580 πρόσφυγες του Κέντρου ενημερώθηκαν για το περιστατικό κι αποφάσισαν να προχωρήσουν σε δυναμικές κινητοποιήσεις. Όρισαν απεργιακή επιτροπή και προχώρησαν σε απεργία πείνας ζητώντας την ελευθερία τους από το καθεστώς φυλάκισης στο Κέντρο και να γίνουν δεκτά τα αιτήματά τους για άσυλο. Επίσης διεκδικούν πρόσβαση στα ΜΜΕ ώστε να προβάλουν οι ίδιοι τα αιτήματά τους.
Η αποτροπή της παράνομης μεταγωγής των προσφύγων ήταν μια πρώτη νίκη, όμως δε πρόκειται να επαναπαυθούμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μαζί με τους πρόσφυγες για τα δικαιώματα τους.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ.
ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ.
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
Πράγματι κατέφθασε στο λιμάνι λεωφορείο με 26 πρόσφυγες (Σομαλοί, Αφγανοί, Παλαιστίνιοι ). Περίπου 100 άτομα απέκλεισαν τον καταπέλτη του πλοίου και ακινητοποίησαν το πούλμαν, το οποίο περικυκλώθηκε από αστυνομικές δυνάμεις εμποδίζοντας την επικοινωνία των πολιτών με τους πρόσφυγες.
Μετά από επίμονες προσπάθειες διαπιστώθηκε ότι: ψευδώς είχαν ενημερωθεί από την αστυνομία ότι θα μεταφέρονταν στην Αθήνα. Παρά την πίεση της Κίνησης για να μαθευτεί ο τελικός προορισμός δε δόθηκε καμία απάντηση ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό την εκτίμησή μας ότι θα πραγματοποιούνταν επαναπροώθηση μέσω του Εβρου. Όταν οι πρόσφυγες αντιλήφθηκαν ότι ο τελικός προορισμός του πλοίου ήταν η Καβάλα και όχι η Αθήνα διαμαρτυρήθηκαν έντονα και δέχθηκαν τις βιαιοπραγίες της αστυνομίας μπροστά στα μάτια όλων των συγκεντρωμένων.
Οι ίδιοι οι πρόσφυγες μας ενημέρωσαν πως ανάμεσά τους βρίσκονταν 3 ανήλικοι.
Παρόλο που όλοι δημόσια αιτούνταν άσυλο οι αρμόδιες αστυνομικές αρχές που ήταν παρούσες αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν το αίτημά τους, καταπατώντας το στοιχειώδες δικαίωμά τους για προστασία.
Μετά από μιάμιση ώρα έντονων διαμαρτυριών τόσο των προσφύγων όσο και των πολιτών το πλοίο αναχώρησε χωρίς τους πρόσφυγες, οι οποίοι επέστρεψαν στο Κέντρο.
Οι 580 πρόσφυγες του Κέντρου ενημερώθηκαν για το περιστατικό κι αποφάσισαν να προχωρήσουν σε δυναμικές κινητοποιήσεις. Όρισαν απεργιακή επιτροπή και προχώρησαν σε απεργία πείνας ζητώντας την ελευθερία τους από το καθεστώς φυλάκισης στο Κέντρο και να γίνουν δεκτά τα αιτήματά τους για άσυλο. Επίσης διεκδικούν πρόσβαση στα ΜΜΕ ώστε να προβάλουν οι ίδιοι τα αιτήματά τους.
Η αποτροπή της παράνομης μεταγωγής των προσφύγων ήταν μια πρώτη νίκη, όμως δε πρόκειται να επαναπαυθούμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μαζί με τους πρόσφυγες για τα δικαιώματα τους.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ.
ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ.
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
04/08/09 - Λιμάνι Βαθύ Σάμος
Για την αποτροπή της παράνομης μεταφοράς προσφύγων που κρατούνταν στο Κέντρο "Υποδοχής" από το λιμάνι Βαθέως, Σάμος προς τη Βόρειο Ελλάδα με σκοπό την επαναπροώθησή τους
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=480597
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=282019&ct=1&dt=05/08/2009
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1066250
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/05/1698986.htm
http://www.tvxs.gr/v17675
http://www.tvxs.gr/v17628
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=70325
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=480597
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=282019&ct=1&dt=05/08/2009
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1066250
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/05/1698986.htm
http://www.tvxs.gr/v17675
http://www.tvxs.gr/v17628
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=70325
Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - Κίνησης -31/07/09
Με την κατάργηση του δεύτερου βαθμού εξέτασης των αιτημάτων ασύλου, την παράταση του ορίου διοικητικής κράτησης από 3 σε 18 μήνες και τη δυνατότητα έκδοσης απόφασης απέλασης εις βάρος αλλοδαπών στους οποίους έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για αδίκημα που επισύρει 3μηνη ποινή φυλάκισης κλιμακώνεται η επίθεση της κυβέρνησης και του συστήματος συνολικά στα δικαιώματα των προσφύγων. Τα κέντρα κράτησης όλης της χώρας έχουν μετατραπεί σε ανθρωποφυλακές όπου επικρατούν άθλιες συνθήκες διαβίωσης, ενώ δεκάδες επαναπροωθήσεις πραγματοποιούνται καθημερινά. Είναι πλέον γεγονός ότι ούτε καν οι αιτήσεις για ΑΣΥΛΟ δεν γίνονται δεκτές από τις αρμόδιες αστυνομικές αρχές χωρίς να τηρούνται ούτε καν τα προσχήματα.
Στη Σάμο και ενώ το Κέντρο Κράτησης αριθμεί πάνω από 500 άτομα την Τετάρτη 29/7 και την Παρασκευή 31/7 πραγματοποιήθηκαν μαζικές μεταγωγές δεκάδων προσφύγων (στην πλειοψηφία τους Παλαιστίνιοι) προς άγνωστη κατεύθυνση με προφανή στόχο την επαναπροώθησή τους. Το περιστατικό αυτό αποτελεί τραγική συνέχεια των γεγονότων της Πάτρας με την καταστροφή του καταυλισμού από τις ειδικές δυνάμεις σε συνθήκες που θύμιζαν χούντα, των γενικευμένων πογκρόμ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, των μεταγωγών κρατούμενων προσφύγων από τη Χίο,τη Λέσβο και τα Χανιά με σκοπό τη βίαιη απέλασή τους μέσω του Έβρου.
Η Κίνηση επισημαίνει ότι η αντιδραστική αυτή πολιτική ενάντια στους πρόσφυγες στρέφεται συνολικά ενάντια σε όλους μας. Γι’ αυτό η αντίδρασή μας απέναντί της δεν μπορεί να έχει σαν όριο τον ανθρωπισμό μας, αλλά την ανάγκη μας ενιαία να αποκρούσουμε και να αποτρέψουμε την επίθεση στα δικαιώματά μας. Καταγγέλουμε την απάνθρωπη πολιτική και καλούμε κάθε προοδευτικό άνθρωπο σε εγρήγορση για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των προσφύγων και να αποτρέψουμε την κατάφωρη καταπάτηση τους.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ. ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ.
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
31/7/2009
Στη Σάμο και ενώ το Κέντρο Κράτησης αριθμεί πάνω από 500 άτομα την Τετάρτη 29/7 και την Παρασκευή 31/7 πραγματοποιήθηκαν μαζικές μεταγωγές δεκάδων προσφύγων (στην πλειοψηφία τους Παλαιστίνιοι) προς άγνωστη κατεύθυνση με προφανή στόχο την επαναπροώθησή τους. Το περιστατικό αυτό αποτελεί τραγική συνέχεια των γεγονότων της Πάτρας με την καταστροφή του καταυλισμού από τις ειδικές δυνάμεις σε συνθήκες που θύμιζαν χούντα, των γενικευμένων πογκρόμ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, των μεταγωγών κρατούμενων προσφύγων από τη Χίο,τη Λέσβο και τα Χανιά με σκοπό τη βίαιη απέλασή τους μέσω του Έβρου.
Η Κίνηση επισημαίνει ότι η αντιδραστική αυτή πολιτική ενάντια στους πρόσφυγες στρέφεται συνολικά ενάντια σε όλους μας. Γι’ αυτό η αντίδρασή μας απέναντί της δεν μπορεί να έχει σαν όριο τον ανθρωπισμό μας, αλλά την ανάγκη μας ενιαία να αποκρούσουμε και να αποτρέψουμε την επίθεση στα δικαιώματά μας. Καταγγέλουμε την απάνθρωπη πολιτική και καλούμε κάθε προοδευτικό άνθρωπο σε εγρήγορση για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των προσφύγων και να αποτρέψουμε την κατάφωρη καταπάτηση τους.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ. ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ.
ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
31/7/2009
Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009
The Destruction of a Refugee Camp in Greece:
A report by the Movement for the Rights of Refugees and Immigrants in Patras.
Email of the Movement:
kinisi.yperaspisis@gmail.com
The consequences of the war by EU and US in Afghanistan are more than apparent in
Greece. This war created thousands of refugees who are trying to survive by traveling
to “democratic” Europe. Thousands have died on this “journey” and those that arrived
alive face a “fortress Europe.” The following is a report about the destruction of a
point of arrival, a refugee camp, in the third biggest town in Greece, Patras.
The Patras refugee camp was destroyed on July 12, 2009. It had a lifetime of
approximately eight years. Located in the north of the city, next to a small river -
Milichos - behind Iroon Polytechniou Avenue, it consisted of about 150 small huts, in
an area of 5 to 6 acres, with a mosque in the center and a few improvised shops. It
hosted and protected 1000 to 2000 refugees from Afghanistan. Though it was an
improvised camp, under miserable hygienic conditions, it was the last refuge, the
last hope for refugees in Patras. At least 300 of them had applied for asylum and had
managed to get a “red card,” while 200 others wanted one, but could not apply, since
the authorities who are responsible for accepting and processing applications did not
have a translator.
Several attempts to demolish the camp were made by the authorities.
On the 23rd of January 2008, for example, with the use of a demolition protocol that
was composed by the Prefecture and characterized the camp as “an arbitrary
construction,” another effort to tear down the camp was made. This effort was
preceded by an extensive operation that took place in order to arrest and remove from
the city 1500 refugees. Both the arrest and the demolition activities were prevented
after organized actions by the Movement of the rights of Refugees and Immigrants and
a huge demonstration (of 2.000 people) that took place with the participation of the
refugees themselves in the end of January.
A year later, second attempt was made on the 21st of January 2009, when a fire burned
down about 40 huts. Authorities accused Afghans themselves as the arsonists. The fire
was put out and the camp was once more saved.
The solidarity movement supported this “miserable camp” and insisted to the end that
before demolishing the already existing refugee camp, a new one should be built
within the city limits, where people could move freely whenever and wherever they
wanted.
This claim was widely accepted and adopted by some official members of Mr.
Karamanlis’ government, such as the Minister for Home Affairs, Mr. Pr. Pavlopoulos.
The Support Movement to the Immigrants and Refugees and other organizations defending
refugees rights also demanded that asylum and travel documents should be issued to
the refugees, the under age should be protected, and activities aiming to the social
integration of the refugees should be supported.
After the recent European Union (EU) elections, along with the rise of the right-wing
party of LAOS, the (supposedly) socialist party of PASOK acceded to the ruthless EU
measures against refugees: “No tolerance to illegal immigrants.” Those were the words
used before the elections by the leader of PASOK, Mr. G. Papandreou. These are the
immediate reasons why the plans for building a new refugee camp were abandoned and,
instead, cruel police measures were adopted, including the fortifying of the harbor
and the launching of police invasions on the camp. In addition several arrests were
made under terrorizing circumstances. The refugees who were not arrested (especially
those who had a red card) were threatened to prevent them from going near the camp again.
Under these circumstances – and especially because of the police actions - the number
of residents in the camp dramatically declined during the past two months. The
refugees stopped sleeping in the camp and dispersed within the city. Some of them
fled to other places. Police authorities and the local political leadership were
satisfied by the effectiveness of these measures and the decrease in the number of
refugees, claiming that these measures helped to solve the “problem” of the camp
without the need of creating a new host place.
Sunday morning of the 12th of July 2009, however, was the time of the “final
solution.” At 5:30 am, police forces reinforced by six MAT squads (with blue and
green overalls) - who came from Athens – surrounded the camp, under the presence of
the local political leadership and a public prosecutor. Never before in Patras there
was there a such “operation” by the police. And this “operation” was against people
that are the victims of a war; that is, it is an “operation” against refugees that
are created by the war of US and EU.
This operation found the parties of New Democracy, PASOK and LAOS, in agreement and
in favor to the tough measures of the police forces. It was intended to solve the
refugee problem in the city by military means. An official statement concerning this
measure was released on Saturday evening, but it was not clear what it meant. Along
with the remaining refugees, only 15 members of our organization and a few other
people in solidarity were present. Other people, including young members of
anarchists groups either failed to approach, got arrested or were detained for
identification.
Some police forces encircled the camp while others invaded it. About 200 refugees who
did not manage to escape were arrested. The leaders of the operation didn't permit to
the members of our organization to have any access to information or to the refugees.
Only after two hours of pressure did we see a document by the Perfecture that
permitted the destruction of the camp, but its legality is questionable.
Bulldozers, trucks and buses (one double-decker bus and three normal ones) arrived.
Bulldozers made the final attack on the camp, while the buses gathered the refugees.
Under-age children were taken and left at a shelter in Konitsa (400 km north). The
red card possessors were taken away to a hotel, since the have applied for asylum.
Those who did not have the appropriate papers and were not under age (always
according to the decisions made by the police) were driven to an unknown destination
and detained, without anybody being informed concerning their whereabouts. At 8 am,
when Afghans disappeared from the camp, the bulldozers and the trucks began
demolishing the huts, excluding the mosque in order not to be blamed for disrespect
to this religious place. A few minutes later flames appeared in the camp site,
completing the demolition quickly and without exceptions. The mosque turned into ashes.
According to the police, the fire was started by the Afghans and as proof of this
claim video tape belonging to local TV stations showed three Afghans running in the
camp. According to uncertain information at this time the three Afghans have already
been tried in court for committing arson.
Later the same morning, a second operation started, this time against the Sudanese
who live in the south of the city. The Sudanese have no huts, only blankets and
cardboard shelters. For the authorities, it was a good opportunity to “clear” Patras
from all foreigners.
The Movement for the Rights of Refugees and Immigrants states, «It is a failure of
policy to resort to military solutions as a response to social problems. It is a
failure of policy to be unable to design a long-term immigration plan. It is a
failure of policy to make decisions while ignoring the causes that produce refugees.
Tomorrow, in one week or in one month refugees will be here again.»
Doctors Without Borders (working inside the Afghans’ camp since May 2008 providing
primary medical care and psychosocial support) expressed its deep concern after the
police operation in the camp of Patras: «Most of the people are forced to leave their
country because of war or extreme poverty and face an uncertain future and a possible
detention for an unknown period of time. This can have very negative effects on
health and psychological state ». The Communist Party and SYRIZA (left parties) made
statements, condemned police operation against the Afghans’ camp and characterizing
it as brutality.
While police forces and political leadership seem satisfied by the outcome of the
operation, the Movement for the Rights of Immigrants and Refugees and several other
movements of solidarity with the refugees are planning the following actions:
Supporting and offering solidarity to refugees and immigrants wherever they are found
within the city, where they are hiding under the fear of arrests and deportations.
Taking all the necessary legal actions in order to find out the legitimacy of the
break down of the camp.
Pushing the authorities to accept new applications for asylum.
Demanding that the asylum seekers are treated with dignity and have their rights
protected.
Publishing the brutality, since hunting the refugees is a cruel barbarism.
We demand:
- The release of the arrested.
- The issuing of asylum and travel documents to the refugees.
- The protection of the under age with social inclusion measures.
- The social integration of the refugees.
As one of the asylum seekers told us yesterday “Even if the house of animals is
destroyed, people permit them to build their house somewhere else. We don’t even have
this right.”
Email of the Movement:
kinisi.yperaspisis@gmail.com
The consequences of the war by EU and US in Afghanistan are more than apparent in
Greece. This war created thousands of refugees who are trying to survive by traveling
to “democratic” Europe. Thousands have died on this “journey” and those that arrived
alive face a “fortress Europe.” The following is a report about the destruction of a
point of arrival, a refugee camp, in the third biggest town in Greece, Patras.
The Patras refugee camp was destroyed on July 12, 2009. It had a lifetime of
approximately eight years. Located in the north of the city, next to a small river -
Milichos - behind Iroon Polytechniou Avenue, it consisted of about 150 small huts, in
an area of 5 to 6 acres, with a mosque in the center and a few improvised shops. It
hosted and protected 1000 to 2000 refugees from Afghanistan. Though it was an
improvised camp, under miserable hygienic conditions, it was the last refuge, the
last hope for refugees in Patras. At least 300 of them had applied for asylum and had
managed to get a “red card,” while 200 others wanted one, but could not apply, since
the authorities who are responsible for accepting and processing applications did not
have a translator.
Several attempts to demolish the camp were made by the authorities.
On the 23rd of January 2008, for example, with the use of a demolition protocol that
was composed by the Prefecture and characterized the camp as “an arbitrary
construction,” another effort to tear down the camp was made. This effort was
preceded by an extensive operation that took place in order to arrest and remove from
the city 1500 refugees. Both the arrest and the demolition activities were prevented
after organized actions by the Movement of the rights of Refugees and Immigrants and
a huge demonstration (of 2.000 people) that took place with the participation of the
refugees themselves in the end of January.
A year later, second attempt was made on the 21st of January 2009, when a fire burned
down about 40 huts. Authorities accused Afghans themselves as the arsonists. The fire
was put out and the camp was once more saved.
The solidarity movement supported this “miserable camp” and insisted to the end that
before demolishing the already existing refugee camp, a new one should be built
within the city limits, where people could move freely whenever and wherever they
wanted.
This claim was widely accepted and adopted by some official members of Mr.
Karamanlis’ government, such as the Minister for Home Affairs, Mr. Pr. Pavlopoulos.
The Support Movement to the Immigrants and Refugees and other organizations defending
refugees rights also demanded that asylum and travel documents should be issued to
the refugees, the under age should be protected, and activities aiming to the social
integration of the refugees should be supported.
After the recent European Union (EU) elections, along with the rise of the right-wing
party of LAOS, the (supposedly) socialist party of PASOK acceded to the ruthless EU
measures against refugees: “No tolerance to illegal immigrants.” Those were the words
used before the elections by the leader of PASOK, Mr. G. Papandreou. These are the
immediate reasons why the plans for building a new refugee camp were abandoned and,
instead, cruel police measures were adopted, including the fortifying of the harbor
and the launching of police invasions on the camp. In addition several arrests were
made under terrorizing circumstances. The refugees who were not arrested (especially
those who had a red card) were threatened to prevent them from going near the camp again.
Under these circumstances – and especially because of the police actions - the number
of residents in the camp dramatically declined during the past two months. The
refugees stopped sleeping in the camp and dispersed within the city. Some of them
fled to other places. Police authorities and the local political leadership were
satisfied by the effectiveness of these measures and the decrease in the number of
refugees, claiming that these measures helped to solve the “problem” of the camp
without the need of creating a new host place.
Sunday morning of the 12th of July 2009, however, was the time of the “final
solution.” At 5:30 am, police forces reinforced by six MAT squads (with blue and
green overalls) - who came from Athens – surrounded the camp, under the presence of
the local political leadership and a public prosecutor. Never before in Patras there
was there a such “operation” by the police. And this “operation” was against people
that are the victims of a war; that is, it is an “operation” against refugees that
are created by the war of US and EU.
This operation found the parties of New Democracy, PASOK and LAOS, in agreement and
in favor to the tough measures of the police forces. It was intended to solve the
refugee problem in the city by military means. An official statement concerning this
measure was released on Saturday evening, but it was not clear what it meant. Along
with the remaining refugees, only 15 members of our organization and a few other
people in solidarity were present. Other people, including young members of
anarchists groups either failed to approach, got arrested or were detained for
identification.
Some police forces encircled the camp while others invaded it. About 200 refugees who
did not manage to escape were arrested. The leaders of the operation didn't permit to
the members of our organization to have any access to information or to the refugees.
Only after two hours of pressure did we see a document by the Perfecture that
permitted the destruction of the camp, but its legality is questionable.
Bulldozers, trucks and buses (one double-decker bus and three normal ones) arrived.
Bulldozers made the final attack on the camp, while the buses gathered the refugees.
Under-age children were taken and left at a shelter in Konitsa (400 km north). The
red card possessors were taken away to a hotel, since the have applied for asylum.
Those who did not have the appropriate papers and were not under age (always
according to the decisions made by the police) were driven to an unknown destination
and detained, without anybody being informed concerning their whereabouts. At 8 am,
when Afghans disappeared from the camp, the bulldozers and the trucks began
demolishing the huts, excluding the mosque in order not to be blamed for disrespect
to this religious place. A few minutes later flames appeared in the camp site,
completing the demolition quickly and without exceptions. The mosque turned into ashes.
According to the police, the fire was started by the Afghans and as proof of this
claim video tape belonging to local TV stations showed three Afghans running in the
camp. According to uncertain information at this time the three Afghans have already
been tried in court for committing arson.
Later the same morning, a second operation started, this time against the Sudanese
who live in the south of the city. The Sudanese have no huts, only blankets and
cardboard shelters. For the authorities, it was a good opportunity to “clear” Patras
from all foreigners.
The Movement for the Rights of Refugees and Immigrants states, «It is a failure of
policy to resort to military solutions as a response to social problems. It is a
failure of policy to be unable to design a long-term immigration plan. It is a
failure of policy to make decisions while ignoring the causes that produce refugees.
Tomorrow, in one week or in one month refugees will be here again.»
Doctors Without Borders (working inside the Afghans’ camp since May 2008 providing
primary medical care and psychosocial support) expressed its deep concern after the
police operation in the camp of Patras: «Most of the people are forced to leave their
country because of war or extreme poverty and face an uncertain future and a possible
detention for an unknown period of time. This can have very negative effects on
health and psychological state ». The Communist Party and SYRIZA (left parties) made
statements, condemned police operation against the Afghans’ camp and characterizing
it as brutality.
While police forces and political leadership seem satisfied by the outcome of the
operation, the Movement for the Rights of Immigrants and Refugees and several other
movements of solidarity with the refugees are planning the following actions:
Supporting and offering solidarity to refugees and immigrants wherever they are found
within the city, where they are hiding under the fear of arrests and deportations.
Taking all the necessary legal actions in order to find out the legitimacy of the
break down of the camp.
Pushing the authorities to accept new applications for asylum.
Demanding that the asylum seekers are treated with dignity and have their rights
protected.
Publishing the brutality, since hunting the refugees is a cruel barbarism.
We demand:
- The release of the arrested.
- The issuing of asylum and travel documents to the refugees.
- The protection of the under age with social inclusion measures.
- The social integration of the refugees.
As one of the asylum seekers told us yesterday “Even if the house of animals is
destroyed, people permit them to build their house somewhere else. We don’t even have
this right.”
Σάββατο 18 Ιουλίου 2009
Περίεργη Πυρκαγιά στον καταυλισμό των τσιγγάνων στο Καρλόβασι Σάμου
Στις 7 Ιουλίου σημειώθηκε πυρκαγιά “άγνωστης αιτίας” σε μικρό καταυλισμό τσιγγάνων στην είσοδο του Καρλοβασίου, στο νησί της Σάμου. Η φωτιά ξέσπασε στις 5 τα ξημερώματα. Ο μικρός καταυλισμός και 3 οχήματα με εμπορεύματα καταστράφηκαν αμέσως παρά την επέμβαση της πυροσβεστικής.
Ευτυχώς δεν υπήρξαν τραυματισμοί καθώς οι περισσότεροι τσιγγάνοι έλειπαν. Τραγική ειρωνία, ενώ το καράβι στο οποίο επέβαιναν πλησίαζε στο λιμάνι για να δέσει οι τσιγγάνοι από το κατάστρωμα έβλεπαν τον καταυλισμό τους να καίγεται!
Γεννιούνται ερωτηματικά. Κατά τη διεξαγωγή ανακριτικής διαδικασίας, υπεύθυνος θα βρεθεί η γνωστή φιάλη υγραερίου . Όμως: η φωτιά ξέσπασε 5 το πρωί και ενώ τα επίπεδα υγρασίας είναι υψηλά – παρόλα αυτά η καταστροφή ήταν άμεση. Οι φιάλες υγραερίου χρησιμοποιούνται συνεχώς από τους τσιγγάνους – και τις χρησιμοποιούν από μικρά παιδιά - είναι μέρος της καθημερινότητάς τους. Η ολοσχερής καταστροφή του μικρού καταυλισμού έγινε χωρίς ανθρώπινες απώλειες καθώς οι τσιγγάνοι έλειπαν – και άρα το γεγονός έλαβε μικρές διαστάσεις.
Οι τσιγγάνοι είναι βέβαιοι πως η φωτιά δεν ήταν ατύχημα. Την άποψη αυτή συμμερίζεται κομμάτι του κόσμου στο Καρλόβασι εντάσσοντας την πυρκαγιά στο γενικό ρατσιστικό κλίμα που συνδιάζεται με οικονομικά συμφέροντα.
Ευτυχώς δεν υπήρξαν τραυματισμοί καθώς οι περισσότεροι τσιγγάνοι έλειπαν. Τραγική ειρωνία, ενώ το καράβι στο οποίο επέβαιναν πλησίαζε στο λιμάνι για να δέσει οι τσιγγάνοι από το κατάστρωμα έβλεπαν τον καταυλισμό τους να καίγεται!
Γεννιούνται ερωτηματικά. Κατά τη διεξαγωγή ανακριτικής διαδικασίας, υπεύθυνος θα βρεθεί η γνωστή φιάλη υγραερίου . Όμως: η φωτιά ξέσπασε 5 το πρωί και ενώ τα επίπεδα υγρασίας είναι υψηλά – παρόλα αυτά η καταστροφή ήταν άμεση. Οι φιάλες υγραερίου χρησιμοποιούνται συνεχώς από τους τσιγγάνους – και τις χρησιμοποιούν από μικρά παιδιά - είναι μέρος της καθημερινότητάς τους. Η ολοσχερής καταστροφή του μικρού καταυλισμού έγινε χωρίς ανθρώπινες απώλειες καθώς οι τσιγγάνοι έλειπαν – και άρα το γεγονός έλαβε μικρές διαστάσεις.
Οι τσιγγάνοι είναι βέβαιοι πως η φωτιά δεν ήταν ατύχημα. Την άποψη αυτή συμμερίζεται κομμάτι του κόσμου στο Καρλόβασι εντάσσοντας την πυρκαγιά στο γενικό ρατσιστικό κλίμα που συνδιάζεται με οικονομικά συμφέροντα.
ΣΧΕΔΙΟ ΚΟΙΝΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΚΟ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ
Στο πλαίσιο του «διαλόγου» περί μετανάστευσης διακρίνουμε σωρεία ανακριβειών, παραπληροφόρησης και μία προσέγγιση του όλου ζητήματος η οποία δεν είναι μόνο μονόπλευρη αλλά παράλληλα το διογκώνει παρουσιάζοντάς το ως μείζον εθνικό πρόβλημα. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο δεν δίνεται η δυνατότητα μιας νηφάλιας και αναλυτικής προσέγγισης του ζητήματος που θα επιδιώκει να φωτίσει όλες τις παραμέτρους του και να εστιάσει σε ουσιαστικά μέτρα άμβλυνσης των προβλημάτων, με αποτέλεσμα η συζήτηση αυτή να οδηγεί στην στοχοποίηση των μεταναστών και των προσφύγων, αυτών δηλαδή που στην πραγματικότητα είναι τα θύματα πολέμων, διώξεων, ανέχειας αλλά και μεταναστευτικών πολιτικών. Καθώς ο «διάλογος» αυτός φαίνεται σε μας μονόλογος, μιας και δεν έχει δοθεί ο λόγος στους περισσότερους από τους εκπροσώπους των οργανώσεων που ασχολούνται με πρόσφυγες και μετανάστες, θεωρούμε χρέος μας να παρέμβουμε προκειμένου να ενημερώσουμε την ελληνική κοινωνία για τις απόψεις μας επί του θέματος αυτού.
Θέλουμε να τονίσουμε ότι ανάμεσα σε αυτούς που αποκαλούνται συλλήβδην και απαξιωτικά «λαθρομετανάστες» υπάρχουν πολλοί που κατάγονται από χώρες οι οποίες βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση λόγω στρατιωτικών επεμβάσεων ή εμφυλίου πολέμου (π.χ. Ιράκ, Αφγανιστάν, Σομαλία, Σουδάν) ή έχουν αυταρχικό καθεστώς (π.χ. Ιράν), ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ.. Πέραν του ηθικού και ανθρωπιστικού καθήκοντος που έχουμε να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, υπάρχει ένα πλέγμα νομοθετημάτων (διεθνείς συμβάσεις, εθνική νομοθεσία) που τους προστατεύουν. ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ.
Η υποχρέωση αυτή επιβάλλει:
Απρόσκοπτη είσοδο στη χώρα όσων επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο, πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου, δίκαιη εξέταση του αιτήματος ασύλου, παροχή στέγης, τροφής, περίθαλψης, άδειας εργασίας και χορήγηση επιδομάτων.
Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΑΥΤΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ.
Ειδικότερα: Δεν επιτρέπει την είσοδο των προσφύγων στη χώρα (επιχειρήσεις Λιμενικού στη θάλασσα, ναρκοπέδια). Τους συλλαμβάνει στα σύνορα και τους επιβάλλει διοικητική απέλαση. Δεν παρέχει πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου. Τους θέτει εκτός διαδικασίας ασύλου με παράτυπες πρακτικές. Δεν εξετάζει δίκαια τα αιτήματα ασύλου. Δεν παρέχει στέγη, τροφή επιδόματα.
Εξαιτίας αυτής της παράνομης πρακτικής πολλοί πρόσφυγες καθίστανται παράνομοι και εξαθλιώνονται καθώς παραμένουν άστεγοι ή ζουν σε άθλια καταλύματα.
Θέλουμε επίσης να επισημάνουμε ότι ένα άλλο σημαντικό ποσοστό των αλλοδαπών που βρίσκονται στη χώρα μας είναι εκείνοι στους οποίους έχει επιβληθεί το μέτρο της απέλασης πλην όμως η εκτέλεση του μέτρου αυτού είναι ανέφικτη. Πρόκειται για άτομα τα οποία προέρχονται από χώρες στις οποίες υπάρχει εμπόλεμη κατάσταση/ ανθρωπιστική κρίση η απέλαση στις οποίες αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο καθώς και από χώρες στις οποίες υπάρχει πρακτική αδυναμία εκτέλεσης της απέλασης λόγω έλλειψης συνεργασίας των διπλωματικών αρχών. Παρά τις σχετικές παρεμβάσεις που έχει κάνει ο Συνήγορος του Πολίτη και ενώ είναι δεδομένο ότι τα άτομα αυτά δεν είναι δυνατόν να απελαθούν, οι αρμόδιες αρχές της χώρας μας δεν τους χορηγούν άδεια διαμονής αφήνοντάς τα στην παρανομία και την εξαθλίωση.
Παράλληλα η Πολιτεία αρνείται να αναγνωρίσει ότι σήμερα στη χώρα μας ζουν και εργάζονται δεκάδες χιλιάδες οικονομικοί/ες μετανάστες/τριες, που βρίσκονται σε καθεστώς παρανομίας, ενώ έχουν εισέλθει και ζουν στη χώρα ήδη από πολλά χρόνια. Για τους ανθρώπους αυτούς η Πολιτεία αρνείται να θεσπίσει μια νέα διαδικασία νομιμοποίησης παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ανθρώπους κατά τα άλλα ενταγμένους στην ελληνική κοινωνία. Παράλληλα με τις αυστηρές διατάξεις του μεταναστευτικού νόμου για την ανανέωση των αδειών διαμονής όλο και περισσότεροι νόμιμοι μετανάστες καθίστανται παράνομοι.
Αντί η Πολιτεία να κινηθεί προς την κατεύθυνση της προσαρμογής της πολιτικής της χώρας μας στα προβλεπόμενα από το διεθνές δίκαιο και της τακτοποίησης του νομικού καθεστώτος των προσφύγων και των μεταναστών που ζουν για πολλά χρόνια στη χώρα μας:
Α/ αυστηροποιεί όλο και περισσότερο το νομικό πλαίσιο.
Συγκεκριμένα:
Με το πρόσφατο προεδρικό διάταγμα 81 αναθέτει την εξέταση του αιτήματος ασύλου στην αποκλειστική αρμοδιότητα των αστυνομικών διευθυντών και στερεί από τους αιτούντες άσυλο το δικαίωμα εξέτασης του αιτήματός τους σε δεύτερο βαθμό σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Παρατείνει την διοικητική κράτηση για περίοδο έως και ένα έτος προβλέποντας μία υπέρμετρα αυστηρή ποινή στέρησης της ελευθερίας σε βάρος ανθρώπων που δεν έχουν παραβιάσει άλλο κανόνα δικαίου παρά μόνο στερούνται των νομιμοποιητικών εγγράφων παραμονής στη χώρα.
Δίνει τη δυνατότητα να διατάσσεται από κάθε αστυνομικό διευθυντή, η απέλαση κάθε αλλοδαπού σε βάρος του οποίου έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για κάθε πλημμέλημα χωρίς να απαιτείται καν τελεσίδικη καταδίκη από δικαστήριο. Πρόκειται για διάταξη που - πέραν των άλλων - βάλλει ευθέως κατά του τεκμηρίου αθωότητας.
Β/ εξαγγέλλει τη δημιουργία χώρων κράτησης σε όλη τη χώρα και προβαίνει σε μαζικές συλλήψεις.
Σημειώνουμε ότι οι εξαγγελίες για εσπευσμένη χρήση παλαιών στρατοπέδων ως χώρων κράτησης σε συνδυασμό με το βεβαρημένο ιστορικό της χώρας μας ως προς τις συνθήκες κράτησης (επανειλημμένες καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταδικαστικές εκθέσεις Συμβουλίου της Ευρώπης κλπ) και την πρόσφατα θεσπισμένη αύξηση του χρόνου κράτησης μας προκαλούν έντονη ανησυχία.
Όπως προκύπτει από τα ανωτέρω, για την κατάσταση της παρανομίας και της εξαθλίωσης που παρατηρείται σε διάφορες περιοχές των αστικών κέντρων (κέντρο Αθήνας, Πάτρα) δεν ευθύνονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες αλλά οι αρχές της χώρας μας οι οποίες δεν εφαρμόζουν την σχετική διεθνή νομοθεσία και δεν μεριμνούν για την τακτοποίηση μεταναστών που διαμένουν και εργάζονται στη χώρα μας πολλά χρόνια.
Καλούμε λοιπόν τις αρχές της χώρας μας να εγκαταλείψουν την οδό των μαζικών συλλήψεων και να προβούν αμέσως σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου η χώρα μας να ανταποκριθεί όπως οφείλει από το διεθνές δίκαιο στις υποχρεώσεις τις οποίες έχει απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, να αντιμετωπίσει τα υφιστάμενα προβλήματα και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να προληφθεί η επανεμφάνισή τους.
*** ΜΚΟ και συλλογικότητες συμφώνησαν για το παραπάνω κείμενο, ακόμα μαζεύονται υπογραφές***
****κοινή συνέντευξη τύπου των ΜΚΟ και συλλογικοτητων πραγραμματίζεται για την Τρίτη 21/7 και ώρα 12.00 στην αίθουσα Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, Ακαδημίας 23****
Θέλουμε να τονίσουμε ότι ανάμεσα σε αυτούς που αποκαλούνται συλλήβδην και απαξιωτικά «λαθρομετανάστες» υπάρχουν πολλοί που κατάγονται από χώρες οι οποίες βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση λόγω στρατιωτικών επεμβάσεων ή εμφυλίου πολέμου (π.χ. Ιράκ, Αφγανιστάν, Σομαλία, Σουδάν) ή έχουν αυταρχικό καθεστώς (π.χ. Ιράν), ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ.. Πέραν του ηθικού και ανθρωπιστικού καθήκοντος που έχουμε να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, υπάρχει ένα πλέγμα νομοθετημάτων (διεθνείς συμβάσεις, εθνική νομοθεσία) που τους προστατεύουν. ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ ΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ.
Η υποχρέωση αυτή επιβάλλει:
Απρόσκοπτη είσοδο στη χώρα όσων επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο, πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου, δίκαιη εξέταση του αιτήματος ασύλου, παροχή στέγης, τροφής, περίθαλψης, άδειας εργασίας και χορήγηση επιδομάτων.
Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΑΥΤΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΗΣ.
Ειδικότερα: Δεν επιτρέπει την είσοδο των προσφύγων στη χώρα (επιχειρήσεις Λιμενικού στη θάλασσα, ναρκοπέδια). Τους συλλαμβάνει στα σύνορα και τους επιβάλλει διοικητική απέλαση. Δεν παρέχει πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου. Τους θέτει εκτός διαδικασίας ασύλου με παράτυπες πρακτικές. Δεν εξετάζει δίκαια τα αιτήματα ασύλου. Δεν παρέχει στέγη, τροφή επιδόματα.
Εξαιτίας αυτής της παράνομης πρακτικής πολλοί πρόσφυγες καθίστανται παράνομοι και εξαθλιώνονται καθώς παραμένουν άστεγοι ή ζουν σε άθλια καταλύματα.
Θέλουμε επίσης να επισημάνουμε ότι ένα άλλο σημαντικό ποσοστό των αλλοδαπών που βρίσκονται στη χώρα μας είναι εκείνοι στους οποίους έχει επιβληθεί το μέτρο της απέλασης πλην όμως η εκτέλεση του μέτρου αυτού είναι ανέφικτη. Πρόκειται για άτομα τα οποία προέρχονται από χώρες στις οποίες υπάρχει εμπόλεμη κατάσταση/ ανθρωπιστική κρίση η απέλαση στις οποίες αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο καθώς και από χώρες στις οποίες υπάρχει πρακτική αδυναμία εκτέλεσης της απέλασης λόγω έλλειψης συνεργασίας των διπλωματικών αρχών. Παρά τις σχετικές παρεμβάσεις που έχει κάνει ο Συνήγορος του Πολίτη και ενώ είναι δεδομένο ότι τα άτομα αυτά δεν είναι δυνατόν να απελαθούν, οι αρμόδιες αρχές της χώρας μας δεν τους χορηγούν άδεια διαμονής αφήνοντάς τα στην παρανομία και την εξαθλίωση.
Παράλληλα η Πολιτεία αρνείται να αναγνωρίσει ότι σήμερα στη χώρα μας ζουν και εργάζονται δεκάδες χιλιάδες οικονομικοί/ες μετανάστες/τριες, που βρίσκονται σε καθεστώς παρανομίας, ενώ έχουν εισέλθει και ζουν στη χώρα ήδη από πολλά χρόνια. Για τους ανθρώπους αυτούς η Πολιτεία αρνείται να θεσπίσει μια νέα διαδικασία νομιμοποίησης παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ανθρώπους κατά τα άλλα ενταγμένους στην ελληνική κοινωνία. Παράλληλα με τις αυστηρές διατάξεις του μεταναστευτικού νόμου για την ανανέωση των αδειών διαμονής όλο και περισσότεροι νόμιμοι μετανάστες καθίστανται παράνομοι.
Αντί η Πολιτεία να κινηθεί προς την κατεύθυνση της προσαρμογής της πολιτικής της χώρας μας στα προβλεπόμενα από το διεθνές δίκαιο και της τακτοποίησης του νομικού καθεστώτος των προσφύγων και των μεταναστών που ζουν για πολλά χρόνια στη χώρα μας:
Α/ αυστηροποιεί όλο και περισσότερο το νομικό πλαίσιο.
Συγκεκριμένα:
Με το πρόσφατο προεδρικό διάταγμα 81 αναθέτει την εξέταση του αιτήματος ασύλου στην αποκλειστική αρμοδιότητα των αστυνομικών διευθυντών και στερεί από τους αιτούντες άσυλο το δικαίωμα εξέτασης του αιτήματός τους σε δεύτερο βαθμό σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Παρατείνει την διοικητική κράτηση για περίοδο έως και ένα έτος προβλέποντας μία υπέρμετρα αυστηρή ποινή στέρησης της ελευθερίας σε βάρος ανθρώπων που δεν έχουν παραβιάσει άλλο κανόνα δικαίου παρά μόνο στερούνται των νομιμοποιητικών εγγράφων παραμονής στη χώρα.
Δίνει τη δυνατότητα να διατάσσεται από κάθε αστυνομικό διευθυντή, η απέλαση κάθε αλλοδαπού σε βάρος του οποίου έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για κάθε πλημμέλημα χωρίς να απαιτείται καν τελεσίδικη καταδίκη από δικαστήριο. Πρόκειται για διάταξη που - πέραν των άλλων - βάλλει ευθέως κατά του τεκμηρίου αθωότητας.
Β/ εξαγγέλλει τη δημιουργία χώρων κράτησης σε όλη τη χώρα και προβαίνει σε μαζικές συλλήψεις.
Σημειώνουμε ότι οι εξαγγελίες για εσπευσμένη χρήση παλαιών στρατοπέδων ως χώρων κράτησης σε συνδυασμό με το βεβαρημένο ιστορικό της χώρας μας ως προς τις συνθήκες κράτησης (επανειλημμένες καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταδικαστικές εκθέσεις Συμβουλίου της Ευρώπης κλπ) και την πρόσφατα θεσπισμένη αύξηση του χρόνου κράτησης μας προκαλούν έντονη ανησυχία.
Όπως προκύπτει από τα ανωτέρω, για την κατάσταση της παρανομίας και της εξαθλίωσης που παρατηρείται σε διάφορες περιοχές των αστικών κέντρων (κέντρο Αθήνας, Πάτρα) δεν ευθύνονται οι πρόσφυγες και οι μετανάστες αλλά οι αρχές της χώρας μας οι οποίες δεν εφαρμόζουν την σχετική διεθνή νομοθεσία και δεν μεριμνούν για την τακτοποίηση μεταναστών που διαμένουν και εργάζονται στη χώρα μας πολλά χρόνια.
Καλούμε λοιπόν τις αρχές της χώρας μας να εγκαταλείψουν την οδό των μαζικών συλλήψεων και να προβούν αμέσως σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου η χώρα μας να ανταποκριθεί όπως οφείλει από το διεθνές δίκαιο στις υποχρεώσεις τις οποίες έχει απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, να αντιμετωπίσει τα υφιστάμενα προβλήματα και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να προληφθεί η επανεμφάνισή τους.
*** ΜΚΟ και συλλογικότητες συμφώνησαν για το παραπάνω κείμενο, ακόμα μαζεύονται υπογραφές***
****κοινή συνέντευξη τύπου των ΜΚΟ και συλλογικοτητων πραγραμματίζεται για την Τρίτη 21/7 και ώρα 12.00 στην αίθουσα Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, Ακαδημίας 23****
Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009
Κατεδάφιση του καταυλισμού Πάτρας
Κείμενο συντρόφων από Πάτρα για την κατεδάφιση του καταυλισμού προσφύγων από την ελληνική αστυνομία.
Κατεδάφιση του καταυλισμού ή περί βαρβαρότητας
Κατεδάφιση του καταυλισμού ή περί βαρβαρότητας
από κάποιους 1:31πμ, Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009
Κυριακή, 12 Ιουλίου. Κι ενώ οι κυριακάτικες εφημερίδες βρίθουν από δημοσιεύματα που κάνουν ξεκάθαρη τη σχέση οργανωμένου εγκλήματος με πολιτικούς, αστυνομικούς και λοιπούς «γνωστούς-άγνωστους» μαφιόζους και λαμόγια, το κράτος επιβεβαιώνει όλα αυτά με τον πιο ανάγλυφο τρόπο.
Η επιχείρηση κατεδάφισης του καταυλισμού ξεκινά πριν ακόμη ξημερώσει. Εκατοντάδες αστυνομικοί, κάθε είδους, καλυμμένοι από το σκοτάδι ως εγκληματίες που είναι στην πραγματικότητα, περικυκλώνουν ασφυκτικά τον καταυλισμό. Αποκλείουν την πρόσβαση στον οποιοδήποτε με μπλόκα στους γύρω δρόμους, τρομοκρατία, εξακριβώσεις στοιχείων και προσαγωγές ώστε να μην υπάρχουν μάρτυρες της επικείμενης θηριωδίας.
Οι λιγοστοί φοβισμένοι μετανάστες που είχαν απομείνει στον καταυλισμό, μετά από εβδομάδες φοβερής πίεσης, ανθρωποκυνηγητών, μαζικών συλλήψεων και απροκάλυπτης βίας, παραδόθηκαν στους δήμιούς τους άνευ όρων. Κάποιοι τρέχουν να ξεφύγουν στα γύρω στενά και ακολουθεί κυνηγητό. Όσοι συλλαμβάνονται μεταφέρονται στις κλούβες, μετά στο κτίριο της ασφάλειας και ύστερα στα κολαστήρια που ονομάζονται «κέντρα φιλοξενίας», τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του σύγχρονου φασισμού.
Η αστυνομία, ο σύγχρονος στρατός κατοχής γκρεμίζει, καίει και παίρνει αιχμαλώτους, όπως ακριβώς έκαναν οι ναζί στα Καλάβρυτα μιας εποχής που κάποιοι ακόμη θεωρούν μακρινή και περασμένη. Και μετά από μια τέτοια εικόνα, του καταυλισμού να καίγεται και τις μπουλντόζες να τον ισοπεδώνουν, οι αγράμματοι δημοσιογραφίσκοι των τοπικών ΜΜΕ, υποστηρίζουν ότι «δεν υπήρξε βαρβαρότητα».
Βαρβαρότητα είναι το πηχτό σκοτάδι της προπαγάνδας που ξερνάει πάνω στην κοινωνία ο οχετός των ΜΜΕ.
Βαρβαρότητα είναι οι μηχανισμοί της κυρίαρχης προπαγάνδας που, αφού απομακρύνει τους πάντες από τον καταυλισμό, εκτός από τους λήτες, τους αλήτες, τους ρουφιάνους, τους δημοσιογράφους και κάθε πιθανό ή απίθανο συνδυασμό αυτών των χαρακτηρισμών, ισχυρίζεται ότι η φωτιά μπήκε από μετανάστες, ξεχνώντας παράλληλα τη συντήρηση μικρών εστιών ακόμα και 3 ώρες μετά την κατάσβεση της πυρκαϊάς.
Βαρβαρότητα είναι οι αυτόκλητοι εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας, που σαν μοντέρνοι δοσίλογοι συγχαίρουν και χειροκροτούν τον σύγχρονο στρατό κατοχής, διαρρηγνύοντας έτσι τον κοινωνικό ιστό.
Βαρβαρότητα είναι η γραφειοκρατία που απαγόρευσε επισταμένα κι επανειλημμένα την αξιοπρεπή διαβίωση στον καταυλισμό, αρνούμενη συνειδητά να παρέχει τα στοιχειώδη, ενώ σήμερα όλοι αυτοί οι μηχανισμοί λειτούργησαν αρμονικά, προκειμένου να αφανίσουν κάθε ίχνος του καταυλισμού.
Βαρβαρότητα είναι η εκμετάλλευση στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας από τους νέους τσιφλικάδες, τα συνεχή πογκρόμ και οι ξυλοδαρμοί στα μητροπολιτικά κέντρα, η στέρηση κάθε ίχνους αξιοπρέπειας στις ατέλειωτες ουρές της οδού Πέτρου Ράλλη.
Βαρβαρότητα είναι η φωτιά στο Εφετείο αλλά και στον καταυλισμό πριν κάποιους μήνες, έτσι ακριβώς όπως έκαναν οι νεοναζί στις συνοικίες μεταναστών στην Γερμανία πριν από 20 χρόνια.
Βαρβαρότητα είναι τα ναρκοπέδια του Έβρου, οι περιπολίες της Frontex στο Αιγαίο, οι εμβολισμοί βαρκών, οι πισώπλατοι πυροβολισμοί από τους συνοριοφύλακες.
Βαρβαρότητα είναι η οργουελιανή κοινωνία που ξεκινάει από τις κάμερες και τα συρματοπλέγματα στο λιμάνι της Πάτρας και φτάνει στις εκατομμύρια κάμερες του Λονδίνου.
Βαρβαρότητα είναι «ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, ο εμφύλιος πόλεμος στην Σομαλία και οι κτηνωδίες του παγκοσμιοποιημένου εξουσιαστικού μηχανισμού σε κάθε γωνιά της γης.
ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΑ ΚΡΑΤΗ, ΟΙ ΠΑΤΡΙΔΕΣ.
Σάββατο 11 Ιουλίου 2009
Να μην εκδοθεί στην Τουρκία ο αγωνιστής Αρσλάν Ταϊφούν Οζκιόκ
Να μην εκδοθεί στην Τουρκία ο αγωνιστής Αρσλάν Ταϊφούν Οζκιόκ
Να αποφυλακιστεί τώρα και να πάρει πολιτικό άσυλο
Ο Αρσλάν Ταϋφουν Οζκιόκ εντάχθηκε στο αριστερό κίνημα της Τουρκίας από την δεκαετία του ‘70 και βρέθηκε χωρίς ενδοιασμούς στην πρωτοπορία του αγώνα για την ανατροπή του στρατιωτικού καθεστώτος της Τουρκίας. Το 1981, τραυματίστηκε από σφαίρα, στην διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης και συνελήφθη. Οδηγήθηκε στο Γκαϊρέτεπε την Γενική Ασφάλεια της Πόλης, διαβόητο κέντρο ανακρίσεων και βασανιστηρίων, και υποβλήθηκε σε εξαντλητικές ανακρίσεις και βασανιστήρια, στερήθηκε κάθε περίθαλψη (η σφαίρα που σφηνώθηκε τότε στο πόδι του εξακολουθεί μέχρι σήμερα να βρίσκεται εκεί προκαλώντας μόνιμη αναπηρία και συρίγγιο) και πιέστηκε να συνεργασθεί, χωρίς να υποκύψει. Εναντίον του Οζκιόκ απαγγέλθηκε κατηγορία για συμμετοχή σε ένοπλη ενέργεια, κατά την οποία εκτελέστηκε υψηλόβαθμο στέλεχος της κρατικής ασφάλειας της Πόλης που ήταν και ο διοικητής του κολαστηρίου του Γκαϊρέτεπε. Για τις κατηγορίες σε βάρος του, ο Οζκιόκ καταδικάστηκε από τα χουντικά δικαστήρια κρατικής ασφάλειας στην θανατική ποινή.
Εξάλλου, από το 1983 παραπέμφθηκε και πάλι να δικαστεί μαζί με τα μέλη και στελέχη της οργάνωσης Dev – Sol στην ιστορική δίκη για τη δράση της οργάνωσης που ξεκίνησε τότε στην Τουρκία και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Ο Οζκιόκ κρατήθηκε σε διάφορες φυλακές της Τουρκίας μέχρι το 1990, οπότε και απέδρασε. Στα χρόνια που έμεινε στη φυλακή, συμμετείχε σε όλες τις κινητοποιήσεις των πολιτικών κρατούμενων και σε πολλές απεργίες πείνας (μεταξύ των οποίων και η μεγάλη απεργία πείνας του 1984) και πρωτοστάτησε σε πολλές από αυτές. Κατά τα χρόνια που παρέμεινε έγκλειστος έγραψε δύο βιβλία για την ιστορική δίκη της Dev-Sol και για τις φυλακές.
Μετά την απόδρασή του παρέμεινε σε καθεστώς παρανομία, άγρια καταζητούμενος από τις τουρκικές αρχές, που στο πρόσωπο του έβλεπαν έναν εχθρό του καθεστώτος. Ακολουθώντας δε την γνωστή τους μέθοδο οι ανακριτικές αστυνομικές αρχές, με συστηματικές πιέσεις σε βάρος αγωνιστών που συλλαμβάνονταν προσπαθούσαν να κατασκευάσουν κατηγορίες σε βάρος του. Η Τουρκία είχε ήδη υποβάλει διεθνές αίτημα αναζήτησης μέσω της Interpol για την σύλληψη και έκδοση του Οζκιόκ. Σύμφωνα με το αίτημα της αυτό ο Οζκιόκ έπρεπε να εκδοθεί στην Τουρκία για να εκτίσει υπόλοιπο ποινής που απέμενε μετά την απόδραση του. Το αίτημα, όμως, αυτό υπέκρυπτε άλλα πράγματα.
Το 2008, ο Οζκιόκ ήρθε στην Ελλάδα, ενώ ο κλοιός έσφιγγε γύρω του και από την Ελλάδα πέρασε στην Κύπρο για να ζητήσει πολιτικό άσυλο εκεί. Στην Κύπρο όμως συνελήφθη και δικάστηκε για την παράνομη είσοδο σε 8 μήνες φυλάκιση και εγκλείσθηκε στις φυλακές της Λευκωσίας μέχρι τον Μάρτιο του 2009. Ο Οζκιόκ δήλωσε ευθύς εξ αρχής ότι ζητά να αναγνωρισθεί ως πρόσφυγας και υπέβαλε αίτημα γι’ αυτό, που όμως η Κύπρος αρνήθηκε να εξετάσει. Η κυπριακή κυβέρνηση, έντρομη μπροστά στην τουρκική απαίτηση για έκδοση και μετά από άτυπες διαβουλεύσεις με την Τουρκία και συνεννόηση με τις ελληνικές αρχές, αποφάσισε να στείλει τον Οζκιόκ στην Ελλάδα ως αρμόδια χώρα για την εξέταση του άσυλου του. Η ενέργεια αυτή συνιστούσε ήδη μια πρώτη παράνομη παράδοση του Οζκιόκ και άνοιγε το δρόμο για την έκδοση του, αφού η Κύπρος τυπικά δεν μπορούσε να προχωρήσει στην έκδοση ενός προσώπου προς στην Τουρκία ελλείψει διπλωματικών σχέσεων, αυτό όμως είναι δυνατό για την Ελλάδα.
Από την άφιξη του στο αεροδρόμιο της Αθήνας, ο Οζκιόκ τέθηκε υπό κράτηση, παρά το γεγονός ότι υπέβαλε ξανά αίτημα για άσυλο, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους κινδυνεύει στην Τουρκία. Οι εισαγγελικές αρχές όμως κίνησαν εναντίον του την διαδικασία έκδοσης. Παρά το γεγονός ότι ο αιτών άσυλο έπρεπε να έχει την προστασία του κράτους προς το οποίο η αίτηση άσυλου, η Ελλάδα γνωστοποίησε αμέσως την περίπτωση στην Τουρκία. Και αμέσως μετά την τυπική της ενημέρωση η Τουρκία εξέδωσε 3 απανωτά εντάλματα σύλληψης σε βάρος του Οζκιόκ, τα οποία καμία σχέση δεν έχουν με το αρχικό αίτημα για έκδοση, αλλά εμπεριέχουν μεταγενέστερες διώξεις με την κατηγορία της συμμετοχής του Οζκιόκ στην ηγεσία της οργάνωσης DHKP-G, που αποτελεί τν συνεχεία της Dev – Sol στην Τουρκία. Όλα τα εντάλματα στηρίζονται σε μαρτυρίες κατηγορούμενων που έχουν συλληφθεί από τις τούρκικες αρχές με την ίδια κατηγορία.
Σήμερα ο Οζκιόκ συμπληρώνει εννιάμιση μήνες στην φυλακή και κινδυνεύει με έκδοση στην Τουρκία. Στην Τουρκία αντιμετωπίζει την θανατική ποινή, η οποία δεν εκτελείται αλλά μετατρέπεται σε κάθειρξη. Όμως, όπως η Τουρκία ενημέρωσε τις ελληνικές αρχές, το αίτημα για μετατροπή της ποινής του Οζκιοκ έχει απορριφθεί, με το αιτιολογικό ότι ήταν φυγάς. Αντιμετωπίζει ακόμη σωρεία άδικων κατηγοριών που στηρίζονται σε καταθέσεις συγκατηγορούμενων θυμάτων βασανισμού, που έχουν ληφθεί με τον γνωστό τρόπο και που δεν έχει την δυνατότητα να αντιμετωπίσει με ίσους όρους και με τις εγγυήσεις που τα διεθνή standards επιβάλουν. Και αντιμετωπίζει ακόμη την οργή των τουρκικών διωκτικών μηχανισμών. Αν ο Οζκιόκ εκδοθεί στην Τουρκία, είναι ήδη βέβαιο ότι θα τελειώσει τη ζωή του στη φυλακή. Και θα είναι η πρώτη φορά μετά την παράδοση του Οτσαλάν που ένας Τούρκος πρόσφυγας θα εκδοθεί στην Τουρκία.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Να αποφυλακιστεί τώρα και να πάρει πολιτικό άσυλο
Ο Αρσλάν Ταϋφουν Οζκιόκ εντάχθηκε στο αριστερό κίνημα της Τουρκίας από την δεκαετία του ‘70 και βρέθηκε χωρίς ενδοιασμούς στην πρωτοπορία του αγώνα για την ανατροπή του στρατιωτικού καθεστώτος της Τουρκίας. Το 1981, τραυματίστηκε από σφαίρα, στην διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης και συνελήφθη. Οδηγήθηκε στο Γκαϊρέτεπε την Γενική Ασφάλεια της Πόλης, διαβόητο κέντρο ανακρίσεων και βασανιστηρίων, και υποβλήθηκε σε εξαντλητικές ανακρίσεις και βασανιστήρια, στερήθηκε κάθε περίθαλψη (η σφαίρα που σφηνώθηκε τότε στο πόδι του εξακολουθεί μέχρι σήμερα να βρίσκεται εκεί προκαλώντας μόνιμη αναπηρία και συρίγγιο) και πιέστηκε να συνεργασθεί, χωρίς να υποκύψει. Εναντίον του Οζκιόκ απαγγέλθηκε κατηγορία για συμμετοχή σε ένοπλη ενέργεια, κατά την οποία εκτελέστηκε υψηλόβαθμο στέλεχος της κρατικής ασφάλειας της Πόλης που ήταν και ο διοικητής του κολαστηρίου του Γκαϊρέτεπε. Για τις κατηγορίες σε βάρος του, ο Οζκιόκ καταδικάστηκε από τα χουντικά δικαστήρια κρατικής ασφάλειας στην θανατική ποινή.
Εξάλλου, από το 1983 παραπέμφθηκε και πάλι να δικαστεί μαζί με τα μέλη και στελέχη της οργάνωσης Dev – Sol στην ιστορική δίκη για τη δράση της οργάνωσης που ξεκίνησε τότε στην Τουρκία και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Ο Οζκιόκ κρατήθηκε σε διάφορες φυλακές της Τουρκίας μέχρι το 1990, οπότε και απέδρασε. Στα χρόνια που έμεινε στη φυλακή, συμμετείχε σε όλες τις κινητοποιήσεις των πολιτικών κρατούμενων και σε πολλές απεργίες πείνας (μεταξύ των οποίων και η μεγάλη απεργία πείνας του 1984) και πρωτοστάτησε σε πολλές από αυτές. Κατά τα χρόνια που παρέμεινε έγκλειστος έγραψε δύο βιβλία για την ιστορική δίκη της Dev-Sol και για τις φυλακές.
Μετά την απόδρασή του παρέμεινε σε καθεστώς παρανομία, άγρια καταζητούμενος από τις τουρκικές αρχές, που στο πρόσωπο του έβλεπαν έναν εχθρό του καθεστώτος. Ακολουθώντας δε την γνωστή τους μέθοδο οι ανακριτικές αστυνομικές αρχές, με συστηματικές πιέσεις σε βάρος αγωνιστών που συλλαμβάνονταν προσπαθούσαν να κατασκευάσουν κατηγορίες σε βάρος του. Η Τουρκία είχε ήδη υποβάλει διεθνές αίτημα αναζήτησης μέσω της Interpol για την σύλληψη και έκδοση του Οζκιόκ. Σύμφωνα με το αίτημα της αυτό ο Οζκιόκ έπρεπε να εκδοθεί στην Τουρκία για να εκτίσει υπόλοιπο ποινής που απέμενε μετά την απόδραση του. Το αίτημα, όμως, αυτό υπέκρυπτε άλλα πράγματα.
Το 2008, ο Οζκιόκ ήρθε στην Ελλάδα, ενώ ο κλοιός έσφιγγε γύρω του και από την Ελλάδα πέρασε στην Κύπρο για να ζητήσει πολιτικό άσυλο εκεί. Στην Κύπρο όμως συνελήφθη και δικάστηκε για την παράνομη είσοδο σε 8 μήνες φυλάκιση και εγκλείσθηκε στις φυλακές της Λευκωσίας μέχρι τον Μάρτιο του 2009. Ο Οζκιόκ δήλωσε ευθύς εξ αρχής ότι ζητά να αναγνωρισθεί ως πρόσφυγας και υπέβαλε αίτημα γι’ αυτό, που όμως η Κύπρος αρνήθηκε να εξετάσει. Η κυπριακή κυβέρνηση, έντρομη μπροστά στην τουρκική απαίτηση για έκδοση και μετά από άτυπες διαβουλεύσεις με την Τουρκία και συνεννόηση με τις ελληνικές αρχές, αποφάσισε να στείλει τον Οζκιόκ στην Ελλάδα ως αρμόδια χώρα για την εξέταση του άσυλου του. Η ενέργεια αυτή συνιστούσε ήδη μια πρώτη παράνομη παράδοση του Οζκιόκ και άνοιγε το δρόμο για την έκδοση του, αφού η Κύπρος τυπικά δεν μπορούσε να προχωρήσει στην έκδοση ενός προσώπου προς στην Τουρκία ελλείψει διπλωματικών σχέσεων, αυτό όμως είναι δυνατό για την Ελλάδα.
Από την άφιξη του στο αεροδρόμιο της Αθήνας, ο Οζκιόκ τέθηκε υπό κράτηση, παρά το γεγονός ότι υπέβαλε ξανά αίτημα για άσυλο, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους κινδυνεύει στην Τουρκία. Οι εισαγγελικές αρχές όμως κίνησαν εναντίον του την διαδικασία έκδοσης. Παρά το γεγονός ότι ο αιτών άσυλο έπρεπε να έχει την προστασία του κράτους προς το οποίο η αίτηση άσυλου, η Ελλάδα γνωστοποίησε αμέσως την περίπτωση στην Τουρκία. Και αμέσως μετά την τυπική της ενημέρωση η Τουρκία εξέδωσε 3 απανωτά εντάλματα σύλληψης σε βάρος του Οζκιόκ, τα οποία καμία σχέση δεν έχουν με το αρχικό αίτημα για έκδοση, αλλά εμπεριέχουν μεταγενέστερες διώξεις με την κατηγορία της συμμετοχής του Οζκιόκ στην ηγεσία της οργάνωσης DHKP-G, που αποτελεί τν συνεχεία της Dev – Sol στην Τουρκία. Όλα τα εντάλματα στηρίζονται σε μαρτυρίες κατηγορούμενων που έχουν συλληφθεί από τις τούρκικες αρχές με την ίδια κατηγορία.
Σήμερα ο Οζκιόκ συμπληρώνει εννιάμιση μήνες στην φυλακή και κινδυνεύει με έκδοση στην Τουρκία. Στην Τουρκία αντιμετωπίζει την θανατική ποινή, η οποία δεν εκτελείται αλλά μετατρέπεται σε κάθειρξη. Όμως, όπως η Τουρκία ενημέρωσε τις ελληνικές αρχές, το αίτημα για μετατροπή της ποινής του Οζκιοκ έχει απορριφθεί, με το αιτιολογικό ότι ήταν φυγάς. Αντιμετωπίζει ακόμη σωρεία άδικων κατηγοριών που στηρίζονται σε καταθέσεις συγκατηγορούμενων θυμάτων βασανισμού, που έχουν ληφθεί με τον γνωστό τρόπο και που δεν έχει την δυνατότητα να αντιμετωπίσει με ίσους όρους και με τις εγγυήσεις που τα διεθνή standards επιβάλουν. Και αντιμετωπίζει ακόμη την οργή των τουρκικών διωκτικών μηχανισμών. Αν ο Οζκιόκ εκδοθεί στην Τουρκία, είναι ήδη βέβαιο ότι θα τελειώσει τη ζωή του στη φυλακή. Και θα είναι η πρώτη φορά μετά την παράδοση του Οτσαλάν που ένας Τούρκος πρόσφυγας θα εκδοθεί στην Τουρκία.
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Τρίτη 7 Ιουλίου 2009
solidarity with the struggle of refugees in Morocco
Από: Conni Gunsser
Θέμα: [noborder_lesbos_09] solidarity with the struggle of refugees in Morocco
Προς: noborder_lesbos_09@mail.kein.org
Ημερομηνία: Πέμπτη, 2 Ιούλιος 2009, 17:27
Someone translated this declaration of solidarity with refugees struggeling and negotiating in Rabat/Morocco to English. More information (in German and French) on
www.fluechtlingsrat-hamburg.de
Organisations can still sign the call by writing to Lucile DAUMAS and you can also get direct contact to the refugees who are still negotiating with the UNHCR.
We try to invite a Guinean activist from Rabat to the noborder camp on Lesbos and I think it would be good to link the struggles there, in Greece, in Calais, in Eastern Europe etc.!
Conni
Press declaration of the Euro-African Network on migration
Solidarity with the refugees in Morocco
It has now been more than 4 years since UNHCR opened a new office in Rabat, acting swiftly and promptly in response to requests from European states trying to keep asylum seekers, especially from Sub-Saharan Africa, away from their borders.
Only after several years of waiting UNHCR's presence in Morocco was officially recognised, and even after that the cooperation of the Moroccan government - a precondition for making the refugee status granted by UNHCR work in daily life - could not be guaranteed.
In fact, Morocco, despite having signed the 1951 Geneva Convention on the Status of Refugees, refuses to recognise the identity card issued by UNHCR and to grant those who are in its possession the associated rights, in particular with regard to their residence in the country, access to employment and public services, and freedom of movement.
After years of waiting in absolute precarity and facing insecurity about tomorrow, refugees from a number of African countries (Ivory Coast, Congo, Rwanda, etc.), hoping that their rights will be recognised and that their situation will improve, staged a permanent sit-in in front of the UNHCR's office demanding their resettlement in other countries that respect their refugee status and the rights associated with it.
After having been driven away by force by various forces of repression in the night of 27 June 2009, after one week of continuous sit-in, the only promise they were made was that negotiations would be conducted with the person responsible for the Moroccan office of UNHCR, Mr Johannes Van der Klauw, from 2 July 2009 onwards.
We, member organisations of the Euro-African migration network, having supported the refugees and asylum seekers over the last years,
30th of june 2009
first signatures:
ADESCAM ( association de développement et de sensibilisation des camerounais migrants au Maghreb )
Association Marocaine des Droits Humains
Association des Réfugiés Sans Frontières - Cameroun
ATTAC Maroc
Association des Travailleurs Maghrébins en France
Collectif des Réfugies au Maroc (COREMA)
Concerned Migrants Group(C-M-G)Worldwide
Conseil des Migrants Subsahariens au Maroc
Conseil des réfugiés de Hambourg
Flüchtlingsrat Berlin
GISTI (Groupe d'information et de soutien des immigrés)- France
Horizons migrants
Refugee Council Schleswig-Holstein
No one is illegal, Hanau, Germany
Büren-Gruppe Paderborn, Germany
Refugee Council Brandenburg
German:
Unterstützungserklärung des euro-afrikanischen Netzwerks zu Migration
Solidarität mit den Flüchtlingen in Marokko
Es ist jetzt mehr als 4 Jahre her, dass der UNHCR ein neues Büro in Rabat eröffnet hat, womit er mit Eifer und Hast auf die dringenden Bitten der europäischen Staaten reagiert, die sich darum bemühen, Asylsuchende, insbesondere diejenigen aus Subsahara-Afrika, fernzuhalten von ihren Grenzen.
Nachdem es mehrere Jahre gedauert hatte, bis der UNHCR seine Präsenz in Marokko offiziell anerkannt bekam, hatte er keine als Vorraussetzung seiner Arbeit nötige Garantie für die Kooperation der marokkanischen Regierung, um den Status von Flüchtlingen, die er anerkennt, im täglichen Leben umsetzbar zu machen.
Tatsächlich ist es so, dass Marokko trotz Unterzeichnung der Genfer Flüchtlingskonvention von 1951 sich weigert, den Ausweis, den der UNHCR ausstellt, für gültig zu erklären und denen, die in seinem Besitz sind, die Rechte, die damit verbunden sind, zu geben, besonders betreffend den Aufenthalt, die Arbeit, den Zugang zu öffentlichen Dienstleistungen und die Bewegungsfreiheit.
Nach so langen Jahren des Wartens in absoluter Prekarität und Unsicherheit über den nächsten Tag, haben Flüchtlinge, die aus einer bestimmten Zahl afrikanischer Länder kommen (Elfenbeinküste, Kongo, Ruanda etc.) und darauf hoffen, dass ihre Rechte anerkannt werden und ihre Situation sich verbessert, ein permanentes Sit-in vor dem Sitz des UNHCR organisiert, um ihr Resettlement (Aufnahme) in Ländern zu fordern, die den Status von Flüchtlingen und die damit verbundenen Recht respektieren.
Mit Gewalt vertrieben durch verschiedene Repressionskräfte in der Nacht auf den 27. Juni 2009, nach einer Woche kontinuierlichem Sit-in, war die einzige Versprechung, die sie schließlich erhielten, die der Eröffnung von Verhandlungen mit dem Verantwortlichen des marokkanischen UNHCR-Büros, Herrn Johannes Van der Klauw, ab 2. Juli 2009.
Wir, Mitgliedsorganisationen des euro-afrikanischen Netzwerks zu Migration, die die Flüchtlinge und AsylbewerberInnen in den letzten Jahren unterstützt haben,
Rabat, 30.6.2009
Erstunterzeichnende siehe oben
French:
Communiqué de soutien du Réseau euro-africain sur les migrations
Solidarité avec la lutte des réfugiés au Maroc
Cela fait maintenant plus de 4 ans que le Haut Commissariat aux Réfugiés a ouvert un nouveau bureau à Rabat, répondant avec empressement et dans la précipitation aux sollicitations des Etats européens, soucieux d'éloigner les demandeurs d'asile, provenant en particulier de l'Afrique subsaharienne, de leurs frontières.
Ayant dû lui-même attendre plusieurs années avant que le Maroc n'avalise officiellement sa présence au Maroc, le HCR n'avait aucune garantie préalable de la coopération du gouvernment marocain pour rendre le statut de réfugié qu'il allait délivrer opérationnel dans la vie quotidienne des réfugiés au Maroc.
En effet, malgré le fait que le Maroc soit signataire de la Convention de Genève relative au statut des réfugiés de 1951, il refuse de valider la carte délivrée par le HCR et de reconnaître à ceux qui sont en sa possession les droits y afférants, notamment en matière de séjour, de travail, d'accès aux services publics, de liberté de circulation.
Après tant d'années d'attente dans la précarité la plus absolue et l'incertitude des lendemains, les réfugiés provenant d'un certain nombre de pays africains (Côte d'Ivoire, Congo, Rwanda, etc.) désespérant de voir reconnaître leurs droits et évoluer leur situation, ont organisé un it in permanent devant le siège du HCR afin d'obtenir leur réinstallation dans des pays respectueux du statut de réfugiés et des droits y afférents.
Dispersés par la force par différents corps de répression dans la nuit du 27 juin 2009, après une semaine de sit in continu, la seule promesse qu'ils ont finalement obtenue est celle de l'ouverture de négociations avec le responsable du bureau marocain du HCR, Mr Johannes Van der Klauw, à partir du 2 juillet prochain.
Nous, organisations membres du Réseau euro-africain sur les migrations, ayant soutenus les réfugiés et demandeurs d'asile tout au long de ces dernières années,
Mardi 30 juin 2009
Premiers signataires voir en haut
Θέμα: [noborder_lesbos_09] solidarity with the struggle of refugees in Morocco
Προς: noborder_lesbos_09@mail.kein.org
Ημερομηνία: Πέμπτη, 2 Ιούλιος 2009, 17:27
Someone translated this declaration of solidarity with refugees struggeling and negotiating in Rabat/Morocco to English. More information (in German and French) on
www.fluechtlingsrat-hamburg.de
Organisations can still sign the call by writing to Lucile DAUMAS
We try to invite a Guinean activist from Rabat to the noborder camp on Lesbos and I think it would be good to link the struggles there, in Greece, in Calais, in Eastern Europe etc.!
Conni
Press declaration of the Euro-African Network on migration
Solidarity with the refugees in Morocco
It has now been more than 4 years since UNHCR opened a new office in Rabat, acting swiftly and promptly in response to requests from European states trying to keep asylum seekers, especially from Sub-Saharan Africa, away from their borders.
Only after several years of waiting UNHCR's presence in Morocco was officially recognised, and even after that the cooperation of the Moroccan government - a precondition for making the refugee status granted by UNHCR work in daily life - could not be guaranteed.
In fact, Morocco, despite having signed the 1951 Geneva Convention on the Status of Refugees, refuses to recognise the identity card issued by UNHCR and to grant those who are in its possession the associated rights, in particular with regard to their residence in the country, access to employment and public services, and freedom of movement.
After years of waiting in absolute precarity and facing insecurity about tomorrow, refugees from a number of African countries (Ivory Coast, Congo, Rwanda, etc.), hoping that their rights will be recognised and that their situation will improve, staged a permanent sit-in in front of the UNHCR's office demanding their resettlement in other countries that respect their refugee status and the rights associated with it.
After having been driven away by force by various forces of repression in the night of 27 June 2009, after one week of continuous sit-in, the only promise they were made was that negotiations would be conducted with the person responsible for the Moroccan office of UNHCR, Mr Johannes Van der Klauw, from 2 July 2009 onwards.
We, member organisations of the Euro-African migration network, having supported the refugees and asylum seekers over the last years,
30th of june 2009
first signatures:
ADESCAM ( association de développement et de sensibilisation des camerounais migrants au Maghreb )
Association Marocaine des Droits Humains
Association des Réfugiés Sans Frontières - Cameroun
ATTAC Maroc
Association des Travailleurs Maghrébins en France
Collectif des Réfugies au Maroc (COREMA)
Concerned Migrants Group(C-M-G)Worldwide
Conseil des Migrants Subsahariens au Maroc
Conseil des réfugiés de Hambourg
Flüchtlingsrat Berlin
GISTI (Groupe d'information et de soutien des immigrés)- France
Horizons migrants
Refugee Council Schleswig-Holstein
No one is illegal, Hanau, Germany
Büren-Gruppe Paderborn, Germany
Refugee Council Brandenburg
German:
Unterstützungserklärung des euro-afrikanischen Netzwerks zu Migration
Solidarität mit den Flüchtlingen in Marokko
Es ist jetzt mehr als 4 Jahre her, dass der UNHCR ein neues Büro in Rabat eröffnet hat, womit er mit Eifer und Hast auf die dringenden Bitten der europäischen Staaten reagiert, die sich darum bemühen, Asylsuchende, insbesondere diejenigen aus Subsahara-Afrika, fernzuhalten von ihren Grenzen.
Nachdem es mehrere Jahre gedauert hatte, bis der UNHCR seine Präsenz in Marokko offiziell anerkannt bekam, hatte er keine als Vorraussetzung seiner Arbeit nötige Garantie für die Kooperation der marokkanischen Regierung, um den Status von Flüchtlingen, die er anerkennt, im täglichen Leben umsetzbar zu machen.
Tatsächlich ist es so, dass Marokko trotz Unterzeichnung der Genfer Flüchtlingskonvention von 1951 sich weigert, den Ausweis, den der UNHCR ausstellt, für gültig zu erklären und denen, die in seinem Besitz sind, die Rechte, die damit verbunden sind, zu geben, besonders betreffend den Aufenthalt, die Arbeit, den Zugang zu öffentlichen Dienstleistungen und die Bewegungsfreiheit.
Nach so langen Jahren des Wartens in absoluter Prekarität und Unsicherheit über den nächsten Tag, haben Flüchtlinge, die aus einer bestimmten Zahl afrikanischer Länder kommen (Elfenbeinküste, Kongo, Ruanda etc.) und darauf hoffen, dass ihre Rechte anerkannt werden und ihre Situation sich verbessert, ein permanentes Sit-in vor dem Sitz des UNHCR organisiert, um ihr Resettlement (Aufnahme) in Ländern zu fordern, die den Status von Flüchtlingen und die damit verbundenen Recht respektieren.
Mit Gewalt vertrieben durch verschiedene Repressionskräfte in der Nacht auf den 27. Juni 2009, nach einer Woche kontinuierlichem Sit-in, war die einzige Versprechung, die sie schließlich erhielten, die der Eröffnung von Verhandlungen mit dem Verantwortlichen des marokkanischen UNHCR-Büros, Herrn Johannes Van der Klauw, ab 2. Juli 2009.
Wir, Mitgliedsorganisationen des euro-afrikanischen Netzwerks zu Migration, die die Flüchtlinge und AsylbewerberInnen in den letzten Jahren unterstützt haben,
- fordern, dass der UNHCR alle seine Verantwortung wahrnimmt und seine Mission gewährleistet, die darin besteht, den Schutz, den Schutz von Flüchtlingen sicher zu stellen und ihnen die Garantie für ein sicheres und anständiges Leben zu geben
- und erklären unsere Solidarität mit ihrer Bewegung und ihren Forderungen und versichern sie unserer Wachsamkeit, damit die Gesamtheit ihrer Rechte anerkannt wird.
- fordern , dass allen anerkannten Flüchtlingen systematisch vollständige Bewegungs- und Niederlassungsfreiheit und Schutz auf der ganzen Welt zuerkannt wird.
Rabat, 30.6.2009
Erstunterzeichnende siehe oben
French:
Communiqué de soutien du Réseau euro-africain sur les migrations
Solidarité avec la lutte des réfugiés au Maroc
Cela fait maintenant plus de 4 ans que le Haut Commissariat aux Réfugiés a ouvert un nouveau bureau à Rabat, répondant avec empressement et dans la précipitation aux sollicitations des Etats européens, soucieux d'éloigner les demandeurs d'asile, provenant en particulier de l'Afrique subsaharienne, de leurs frontières.
Ayant dû lui-même attendre plusieurs années avant que le Maroc n'avalise officiellement sa présence au Maroc, le HCR n'avait aucune garantie préalable de la coopération du gouvernment marocain pour rendre le statut de réfugié qu'il allait délivrer opérationnel dans la vie quotidienne des réfugiés au Maroc.
En effet, malgré le fait que le Maroc soit signataire de la Convention de Genève relative au statut des réfugiés de 1951, il refuse de valider la carte délivrée par le HCR et de reconnaître à ceux qui sont en sa possession les droits y afférants, notamment en matière de séjour, de travail, d'accès aux services publics, de liberté de circulation.
Après tant d'années d'attente dans la précarité la plus absolue et l'incertitude des lendemains, les réfugiés provenant d'un certain nombre de pays africains (Côte d'Ivoire, Congo, Rwanda, etc.) désespérant de voir reconnaître leurs droits et évoluer leur situation, ont organisé un it in permanent devant le siège du HCR afin d'obtenir leur réinstallation dans des pays respectueux du statut de réfugiés et des droits y afférents.
Dispersés par la force par différents corps de répression dans la nuit du 27 juin 2009, après une semaine de sit in continu, la seule promesse qu'ils ont finalement obtenue est celle de l'ouverture de négociations avec le responsable du bureau marocain du HCR, Mr Johannes Van der Klauw, à partir du 2 juillet prochain.
Nous, organisations membres du Réseau euro-africain sur les migrations, ayant soutenus les réfugiés et demandeurs d'asile tout au long de ces dernières années,
Mardi 30 juin 2009
Premiers signataires voir en haut
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)